-
1.《和王胜之游普明院》 宋·蔡襄
昔贤履道第,平时洛都选。
门外多风尘,林端出台殿。
名园迤逦清,小径萦纡转。
脩竹环数亩,可爱清不变。 -
2.《咏龟》 宋·郭印
泥涂曳尾行,自适幽閒性。
不食本无营,畏人长缩颈。
缅思风雨秋,污池乱蛙黾。
尔亦水中族,胡为独沈静。
异质天所赋,巢莲千岁永。
见梦固不祥,多知慎所逞。 -
3.《閒居杂兴六首》 宋·陈耆卿
炉烟上疎棂,闭户白日静。
尧舜亦人耳,万善吾所性。
纸上空支离,言外独辉映。
一笑千载宽,此乐无终竟。 -
4.《仆性懒慢喜睡而吏事亦早休因得遂其欲琳老数》 宋·毛滂
先生晓开城旦书,坐与老农相嗫嚅。
槐阴翠圆吏已散,归来下帘手撚须,胸中百纸无处使,静看穷达如呼虑。
身閒睡饱亦不恶,何用一躍惊骀驽。 -
5.《九日閒居读陶诗有怀》 宋·吴泳
虬龙能负熊,行雨云霄间。
{嫠去女加牛}牛不执鼠,野性长在山。
才者常苦劳,拙者常得閒。
静中阅物理,役役会有迁。 -
6.《爱閒亭》 宋·叶茵
苔深雨径寒,花落径斓斑。
此处无名利,谁有肯往还。
性慵棋局废,坐久茗瓯閒。
禅观非难事,休官学住山。 -
7.《閒居杂咏三十二首·父子》 宋·陈淳
父子本天性,人伦此其大。
一言在有亲,不可薄厥爱。 -
8.《閒居杂咏三十二首·迁善》 宋·陈淳
善者性所有,不可无诸躬。
每见必勇迁,吾德乃可崇。 -
9.《次韵汪以南閒居漫吟十首》 宋·方回
采芑采于田,采芹采于水。
岂弟君子心,作人岂异此。
神农昔尝药,志在起人死。
百圣一乐育,亦如尝药然。 -
10.《閒中读易》 宋·郭印
圣人阐性命,易书所自作。
要令末世士,悟取先天学。
俗儒何纷纷,私意妄穿凿。
或被阴阳拘,或遭象数缚。 -
11.《閒居多暇追叙旧游成一百十韵》 宋·释文珦
予生驽且钝,良御谩加鞭。
蹇步常居后,长途靡克前。
於焉辞里塾,竟尔向林泉。
鲁诰方擩哜,真乘又赜研。 -
12.《閒兴》 宋·释文珦
分得此生閒,於今老更顽。
心终如白水,身不离青山。
拙性从人诮,前诗或自删。
衡门深草色,坏衲上苔斑。
虽有贫居乐,犹闻世道艰。
皇天如有意,会见古风还。 -
13.《懒性》 宋·释文珦
懒性难趋世,深本自养蒙。
得閒真可乐,未死已知空。
阴壑长留雪,乔林易有风。
见闻今又绝,眼暗耳全聋。 -
14.《癖性》 宋·释文珦
癖性唯耽静,溪山占一坳。
小桥横独水,矮屋盖重茅。
坎井寒泉冽,深蹊密阴交。
閒门终日掩,不许俗人敲。 -
15.《九章》 先秦·屈原
惜诵
惜诵以致愍兮,发愤以抒情。
所作忠而言之兮,指苍天以为正。
令五帝使折中兮,戒六神与向服。 -
16.《秋暮书怀》 宋·张舜民
秋日平凉客,栖迟泮水间。
家贫思得禄,性懒要长閒。
欹枕时闻雁,登城忽见山。
征西旧时将,大半发毛斑。 -
17.《送修书记游天台》 宋·李鼐
尘事日改人,筋力随以劳。
三年梁溪上,俯仰如桔槔。
穷巷躬水菽,杜门匪禅逃。
修公岩壑人,臭味合我曹。 -
18.《楞严经偈》 宋·蔡卞
觉海性澄图,图澄觉元妙。
元明照生所,所立照性亡。
迷妄有虚空,依空立世界。
相想澄国土,知觉乃众生。 -
19.《游九锁山》 宋·陈观国
名山隔游尘,九锁尘更少。
閒云抱苍石,古涧茁灵草。
一亭瞰蛟舞,曾此憩坡老。
水性自云静,潴泄寄人巧。 -
20.《绩溪书怀》 宋·董楷
阁雪峰阴未肯明,卧听寒玉泻檐声。
官居不事閒来往,闭户焚香养性灵。