-
141.《满庭芳 赞重阳真人出现》 元·马钰
古郡登州,望仙门外,画桥车马难通。
重阳师父,对众显家风。
预说逢何必坏,经一纪、太守何公。
嫌*峻,令人拆毁,命匠别兴功。 -
142.《水云游 继重阳韵》 元·马钰
玉性玉性。
玉户牢封,金门紧钉。
玉房中、见个骊庞,玉虎来吞并。
玉关能启通捷径。
玉童传宣令。
玉皇天、至矣无私,玉诏令番定。 -
143.《满江红 德元来辞,求赠言为荣,且及河防利》 元·王恽
,用殷卿严韵,聊助行色,兼简德裕彦隆二良直冠剑梁园,又去作、庞眉书客。
休自叹、功名几许,一家风雪。
春色似嫌莺燕老,秋霜历试松筠节。
爱赵生、游刃簿书闲,昆刀铁。 -
144.《上安抚高大卿五十韵》 宋·项安世
酆宫夜梦朱轮蹄,晓占熊虎嬉磻溪。
鱼竿没浪豹韬出,金印斗大封全齐。
百年梁柱出公族,外间国子中高徯。
敬仲子孙尽鸾鹄,太岳廪廪卑凡黎。 -
145.《雨中简孙文辅》 宋·章甫
寂寂诸缘省,绵绵一气存。
心情亲药裹,口味减盘飱。
庞蕴无生话,维摩不二门。
秋声摇万壑,落叶会归根。 -
146.《冬日》 宋·张镃
半空飞雨整还斜,翳日游云散复遮。
七字吟情书柿叶,一年心事约梅花。
关门人识陶潜室,静坐自疑庞蕴家。
纸帐蒲龛方用事,更须何物作生涯。 -
147.《再韵谢和章》 宋·刘宰
公诗沧海生明月,草木光辉涯不竭。
仆如拙匠运斧斤,颜汗淋漓指流血。
心知短绠难汲深,拱把之木无繁队。
风雅堕地几千祀,牢落荒林鸣络纬。 -
148.《寄题戴氏别墅》 宋·刘宰
闻君築室水云乡,一榻翛然独老庞。
近挹荷香供几案,远邀山翠入轩窗。
自歌自笑游鱼乐,诗去时来白鸟双。
何日过门成夜泊,一樽相与对银缸。 -
149.《代赋三十韵呈李果州》 宋·刘宰
退之抗表出潮阳,高风万世为美谈。
衡开云气偶然尔,浪占显晦吾所惭。
皇华使者课第一,诏归台省陪朝参。
献疏岂止一痛哭,引去自言七不堪。 -
150.《闻田老死于临安》 宋·刘宰
见说闻庞质粹温,他年准拟大吾门。
可怜不识家翁面,虚作人间一世孙。 -
151.《酬春湖史履庸惠四皓图》 宋·艾性夫
有客有客吾春湖,踏霜打门呼老夫。
寒温粗了不暇坐,两手奉我商山图。
皓首庞眉发如漆,千古高人谁画出。
疏行大字各题诗,颇类涪翁老年笔。 -
152.《悼亡》 宋·艾性夫
死生最怕堕危机,乱世全身正自稀。
满地干戈殊不定,盖棺丘陇未为非。
鹿门不共庞公隐,凤褐谁缝杜老衣。
愁绝梧楸烟雨地,藁砧百岁拟同归。 -
153.《癸未老人生旦》 宋·陈文蔚
昔人端为祈黄耇,再拜殷勤扶大斗。
吾翁今年九十一,儿从两岁贫无酒。
趋庭何以祝弥诞,盈把菊花空在手。
嗅香嚼蕊当甘旨,翁说怡然如适口。 -
154.《赠医士清溪居士丘通甫》 宋·方回
乃翁挟艺专淮乡,使死者生危不亡。
远如扁鹊师长桑,又如近世庞安常。
所交者谁龙虎骧,真李临淮郭汾阳。
军门出入一药囊,精兵十万无金疮。 -
155.《题钱德载双清堂》 宋·李处权
谁识堂堂忠懿孙,至今人物典刑存。
颇同陶令辞莲社,但学庞公隐鹿门。
醉枕泉香分石脉,吟窗树老出云根。
喜攜自有东山妓,好事宁无北海樽。 -
156.《寓浯江识老魏秀才》 宋·丘葵
月澹蓬门掩候虫,穷通何必问天工。
茶烹粟面粉纷纷白。
灯吐花心灼灼红。
屡改新吟添砚水,密翻旧稿护窗风。
相逢莫道庞公老,览镜先惭似老翁。 -
157.《再次前韵呈吴天游居士》 宋·丘葵
心在江湖身在城,暂分禅座觉神清。
秋深竹叶敲窗响,书静蕉花照眼明。
吟罢灯前窥佛偈,梦回枕上数钟声。
未能参透庞居士,安得师门掉臂行。 -
158.《偈颂一百零四首》 宋·释绍昙
吴江风急浪翻空,声击枫林半夜钟。
惊起客船尘梦破,踏翻大地去无踪。
寒山抚掌,庞老槌胸。
少室门庭空寂寂,凝寒古路绿苔封。 -
159.《加颂蜀僧雪颂》 宋·释印肃
庭前雪子落纷纷,妙触灵明应普门。
不是药山无用处,权令庞老警儿孙。 -
160.《示徒》 宋·释印肃
我有陀罗名解脱,在在处处和尘拨。
莫令拨著个风夫,何用剃头并展钵。
咦,连妻带子庞居士,一时成佛都包括。