-
161.《借雪窦韵送超然居士赵表之时在泐潭》 宋·释正觉
一口吸尽西江水,马师家风擢然起。
老庞俯伏嗣芳尘,古也今也谁如此。
超然道与若人交,南游浩意未相饶。
风清骨秀眼寒碧,玉井冰壶冻不消。 -
162.《超然居士得得问道於宝峰祥祥师且欲归歌长篇》 宋·释正觉
门门通彻长安道,信手拈来还恰好。
脚跟踏著赵州关,丈六金身一茎草。
我初相会个中人,法法圆通见怀抱。
杖屦追随来道场,不学痴禅事关扫。 -
163.《又六湛堂》 宋·释宗杲
非湛非摇此法源,当机莫厌假名存。
直须过量英灵汉,方入无边广大门。
万境交罗元不二,六窗昼夜未尝昏。
翻思庞老事无别,掷剑挥空岂有痕。 -
164.《胜果僧舍与叶养源论武侯出处作数韵》 宋·孙应时
隆中躬耕归,抱膝咏梁父。
谁称此卧龙,名字震东土。
平生惟老庞,忘言各心许。
相从亦何为,誓不入州府。 -
165.《和韵酬黄蕴生二首》 明·程嘉燧
移家门向竹林中,小院时闻松柏风。
来往每思同长老,见知真愧自儿童。
汪陂洵合称颜子,樗散何由比郑公。
久欲净袪诗酒污,远师庞蕴了诸空。