-
121.《淮阴太宁山主崇岳逮与予诸公游今年七十余耳》 宋·张耒
我来之初季春月,门外李花如积雪。
杜门燕坐度长夏,庭树秋风忽骚屑。
西驰大火不复燎,急雨凄风争应节。
紫貂暴日知有待,画扇依墙将怨别。 -
122.《次韵奉送公定》 宋·黄庭坚
去年君渡河,枣下实离离。
今年君渡河,剥枣咏豳诗。
直缘恩义重,不惮鞍马疲。
诗书半行李,道路费岁时。 -
123.《游定夫见过晡饭既去烛下目昏不能阅书感而赋》 宋·周邦彦
烟草里门秋,暮气幽人宅。
遥知金轮升,户牖粲虚白。
风驱云将来,市声落几格。
连曹属解鞚,一饭已扫迹。 -
124.《永叔内翰见索谢公游嵩书感叹希深师鲁子聪几》 宋·梅尧臣
昔在洛阳时,共游铜驰陌。
寻花不见人,前代公侯宅。
深堂锁尘埃,空壁斗蜥蜴。
楸阴布苔绿,野蔓缠石碧。 -
125.《次韵答叶学古》 宋·晁补之
昔我游武林,值子长江头。
我时方南辕,子亦将西舟。
相见两大笑,典衣上高楼。
楼高不知暑,五月凝清秋。 -
126.《迁居汝南》 宋·苏辙
我昔还自南,从此适旧许。
再岁常杜门,壁观无与语。
何人自惊顾,未听即安处。
亟逃颍州籍,来贯汝南户。 -
127.《陶节妇诗》 明·袁凯
维费荣敏,江夏启封。
何以世家,户侯县公。
抑抑节妇,实维其孙。
始由旧姻,遂此新婚。 -
128.《遡蛱诗》 宋·邓深
胪言峡山天下奇,欲观愁隔三千里。
常恐因循孤此兴,非假夤缘那得至。
偶逢月湖起仕宦,正指夔门愁凋敝。
忻然谓我便登陆陟。 -
129.《赠马唐卿数学环中吟》 宋·方回
扬子云易为太玄,邵尧夫易为皇极。
温公之易曰潜虚,观物行成有七易。
环圆其形刳其中,圆则能转中则容。
譬如门牡必有牝,环中居士心与同。 -
130.《缘识》 宋·宋太宗
无为本从清静出,知之修炼皆寂默。
大道玄门几百般,不拘东西及南北。
观其形貌欵共语,风云可变龙与虎。
灵源欲访不曾闲,捉得之时为伴侣。 -
131.《幽絷书情通简知己》 唐·骆宾王
昔岁逢杨意,观光贵楚材。
穴疑丹凤起,场似白驹来。
一命沦骄饵,三缄慎祸胎。
不言劳倚伏,忽此遘邅回。 -
132.《宋进马哀词》 唐·王维
背春涉夏兮,众木蔼以繁阴。
连金华与玉堂兮,宫阁郁其沈沈。
百官并入兮,何语笑之哑哑, -
133.《送许拾遗恩归江宁拜亲》 唐·岑参
诏书下青琐,驷马还吴洲。
束帛仍赐衣,恩波涨沧流。
微禄将及亲,向家非远游。
看君五斗米,不谢万户侯。 -
134.《奉酬睢阳李太守》 唐·高适
公族称王佐,朝经允帝求。
本枝疆我李,盘石冠诸刘。
礼乐光辉盛,山河气象幽。
系高周柱史,名重晋阳秋。 -
135.《送重表侄王砅评事使南海》 唐·杜甫
我之曾祖姑,尔之高祖母。
尔祖未显时,归为尚书妇。
隋朝大业末,房杜俱交友。
长者来在门,荒年自糊口。 -
136.《和崔舍人咏月二十韵》 唐·韩愈
三秋端正月,今夜出东溟。
对日犹分势,腾天渐吐灵。
未高烝远气,半上霁孤形。
赫奕当躔次,虚徐度杳冥。 -
137.《咏雪赠张籍》 唐·韩愈
只见纵横落,宁知远近来。
飘飖还自弄,历乱竟谁催。
座暖销那怪,池清失可猜。
坳中初盖底,垤处遂成堆。 -
138.《龙阳县歌》 唐·刘禹锡
县门白日无尘土,百姓县前挽鱼罟。
主人引客登大堤,小儿纵观黄犬怒。
鹧鸪惊鸣绕篱落,橘柚垂芳照窗户。
沙平草绿见吏稀,寂历斜阳照县鼓。 -
139.《武陵书怀五十韵》 唐·刘禹锡
西汉开支郡,南朝号戚藩。
四封当列宿,百雉俯清沅。
高岸朝霞合,惊湍激箭奔。
积阴春暗度,将霁雾先昏。 -
140.《雨中自秘书省访王三侍御知早入朝便入集贤…诗赠之》 唐·李德裕
共怜独鹤青霞姿,瀛洲故山归已迟。
仁者焉能效鸷鹗,飞舞自合追长离。
梧桐迥齐鳷鹊观,烟雨屡拂蛟龙旗。