-
141.《骄儿诗》 唐·李商隐
衮师我骄儿,美秀乃无匹。
文葆未周晬,固已知六七。
四岁知名姓,眼不视梨栗。
交朋颇窥观,谓是丹穴物。 -
142.《登瓦官寺阁》 唐·李宾
晨登瓦官阁,极眺金陵城。
钟山对北户,淮水入南荣。
漫漫雨花落,嘈嘈天乐鸣。
两廊振法鼓,四角吹风筝。 -
143.《喜晴联句》 唐·白居易
苦雨晴何喜,喜于未雨时。
气收云物变,声乐鸟乌知。
——白居易
蕙泛光风圃,兰开皎月池。 -
144.《绝句》 唐·吕岩
捉得金晶固命基,日魂东畔月华西。
于中炼就长生药,服了还同天地齐。
莫怪瑶池消息稀,只缘尘事隔天机。
若人寻得水中火,有一黄童上太微。 -
145.《西江月(二首·一连水东楼燕集、一泛舟)》 宋·葛胜仲
艳曲醉歌金缕,朱门高耸铜环。
中天楼观共跻攀。
飞絮落花春晚。
低映绿阴朱户,斜拖素练沧湾。
银钩华榜五云间。
奕奕蛟龙字绾。 -
146.《沁园春》 宋·刘克庄
剥啄谁欤,户外一宾,布衣麻鞋。
有舌端雄辨,机锋破的,袖中行卷,锦绣成堆。
阍启上宾,侬观诸老,个主人公喜挽推。
怎奈向,今十分衰飒,非昔形骸。 -
147.《解连环(甲子生日)》 宋·刘克庄
揆余初度。
笑汝曹绯绿,乃翁苍素。
一甲子、带水拖泥,今岁谢君恩,放还山去。
政事堂中,把手版、分明抽付。 -
148.《浣溪沙(题史菊屏扇)》 宋·吴文英
门巷深深小画楼。
阑干曾识凭春愁。
新蓬遮却绣鸳游。
桃观日斜香掩户,苹溪风起水东流。
紫萸玉腕又逢秋。 -
149.《道逢散遣之卒云讲和退师无所用之矣辄以二》 宋·宗泽
翁拥麾幢我为儿,剩闻窃睹皆兵机。
其中袭击不容瞬,飙行电制犹逶迤。
戎人长驱越大河,天下震惊观阙危。
肉食之谋殊未臧,我愤切骨其谁知。 -
150.《西江月·自性天中日月》 元·姬翼
自性天中日月,元真海里舟航。
千门万户为敷扬。
引入亡羊路上。
续焰传薪莫会,金壶碧酒先尝。
博山一炷劫前香。
鼻观难通妙况。 -
151.《雪》 宋·楼钥
丙午九月才入冬,晦日忽惊雪堕空。
传闻都城更复早,万官入贺明光宫。
自从开霁更不雨,和气直似青春浓。
斗柄插子日丁卯,夜煽裂缺鞭雷公。 -
152.《越问·隐逸》 宋·孙因
谢隐士当少微兮,精神见乎天文。
严子陵应客星兮,光芒动夫至尊。
居剡下以高洁兮,戴安道之父子。
游嵩岳以偕隐兮,孔述壑之弟昆。 -
153.《芝云堂(吴兴赵子昂篆颜)》 元·郑元祐
仙家芝草烨五色,海日一照蒸成云。
结为楼观霄汉上,千门万户春氤氲。
斑龙□骑有谪籍,云旂夜下星宫君。
忽焉堕地变为石,昆吾有刀切不得。
岩壑高深翠涛积,卿云轮囷瑶草碧,永镇金粟仙人宅。 -
154.《静趣轩》 明·道原法师
躁静失本性,滞寂圣所诃。
不有止观幻,欲静动愈多。
道人非避世,偶此住山阿。
幽侣不到门,况闻车马过。
闲云谢冗迹,止水无惊波。
山光明户庭,定起聊婆娑。
扰扰奔竞者,闻风意如何。 -
155.《楸子树》 明·郭登
窗前新栽楸子树,去岁移自东君家。
根深土冻重莫致,挽以两犍载一车。
方经旬日即蓓蕾,秋深结子如丹砂。
人言此特余气耳,来岁未必能芬葩。 -
156.《山中漫题》 明·蓝智
读书期有用,闭户耻无能。
落叶空山雨,疏钟独夜灯。
人称樗里子,住近石门僧。
静坐观诗妙,须参最上乘。 -
157.《春夜省内寓直》 明·刘绘
月转周庐映宿光,烟飘汉署引仙郎。
初披御府黄门被,已接天衣侍女香。
窗前钟报知长乐,户外铃悬是建章。
银浦初飞披南馆,羽林宿卫周庐满。 -
158.《燕京篇》 明·欧大任
万年天府国,佳气满燕州。
锦绣三千里,金银十二楼。
医闾作镇连恒岳,太行苍苍尽幽朔。
环流瀛海入扶桑,襟带滹沱出新漷。 -
159.《蜀府命题所藏唐十八学士瀛洲图》 明·蒲庵禅师
十八学士瀛洲仙,文彩照世皆貂蝉。
庙堂论道豁胸臆,作藩开辟神尧天。
烈烈房与杜,树业光联翩。
雅爱虞永兴,健笔铁可穿。 -
160.《秋胡行》 明·唐仲实
依依陌上桑,婉婉桑间妇。
嫣然红罗襦,采桑湿香雾。
相逢马上郎,停鞭□驰骛。
回头遗巧笑,脉脉此情露。