-
21.《寻鲁城北范居士失道落苍耳中见范置酒摘苍耳作》 唐·李白
雁度秋色远,日静无云时。
客心不自得,浩漫将何之。
忽忆范野人,闲园养幽姿。
茫然起逸兴,但恐行来迟。 -
22.《郢门秋怀》 唐·李白
郢门一为客,巴月三成弦。
朔风正摇落,行子愁归旋。
杳杳山外日,茫茫江上天。
人迷洞庭水,雁度潇湘烟。 -
23.《寻高凤石门山中元丹丘》 唐·李白
寻幽无前期,乘兴不觉远。
苍崖渺难涉,白日忽欲晚。
未穷三四山,已历千万转。
寂寂闻猿愁,行行见云收。 -
24.《玉门关盖将军歌》 唐·岑参
盖将军,真丈夫。
行年三十执金吾,身长七尺颇有须。
玉门关城迥且孤,黄沙万里白草枯。
南邻犬戎北接胡,将军到来备不虞。 -
25.《送严黄门拜御史大夫再镇蜀川兼觐省》 唐·岑参
授钺辞金殿,承恩恋玉墀。
登坛汉主用,讲德蜀人思。
副相韩安国,黄门向子期。
刀州重入梦,剑阁再题词。 -
26.《季夏送乡弟韶陪黄门从叔朝谒》 唐·杜甫
令弟尚为苍水使,名家莫出杜陵人。
比来相国兼安蜀,归赴朝廷已入秦。
舍舟策马论兵地,拖玉腰金报主身。
莫度清秋吟蟋蟀,早闻黄阁画麒麟。 -
27.《出青门往南山下别业》 唐·薛据
旧居在南山,夙驾自城阙。
榛莽相蔽亏,去尔渐超忽。
散漫馀雪晴,苍茫季冬月。
寒风吹长林,白日原上没。 -
28.《奉和独孤中丞游云门寺》 唐·严维
绝壑开花界,耶溪极上源。
光辉三独坐,登陟五云门。
深木鸣驺驭,晴山曜武贲。
乱泉观坐卧,疏磬发朝昏。 -
29.《秋夕宿石门馆》 唐·丘丹
暝从石门宿,摇落四岩空。
潭月漾山足,天河泻涧中。
杉松寒似雨,猿鸟夕惊风。
独卧不成寝,苍然想谢公。 -
30.《自昌谷到洛后门》 唐·李贺
九月大野白,苍岑竦秋门。
寒凉十月末,露霰濛晓昏。
澹色结昼天,心事填空云。
道上千里风,野竹蛇涎痕。 -
31.《游石门涧》 唐·白居易
石门无旧径,披榛访遗迹。
时逢山水秋,清辉如古昔。
常闻慧远辈,题诗此岩壁。
云覆莓苔封,苍然无处觅。
萧疏野生竹,崩剥多年石。
自从东晋后,无复人游历。
独有秋涧声,潺湲空旦夕。 -
32.《游石门涧》 唐·白居易
石门无旧径,披榛访遗迹。
时逢山水秋,清辉如古昔。
常闻慧远辈,题诗此岩壁。
云覆莓苔封,苍然无处觅。
萧疏野生竹,崩剥多年石。
自从东晋后,无复人游历。
独有秋涧声,潺湲空旦夕。 -
33.《登阊门闲望》 唐·白居易
阊门四望郁苍苍,始觉州雄土俗强。
十万夫家供课税,五千子弟守封疆。
阖闾城碧铺秋草,乌鹊桥红带夕阳。 -
34.《早秋龙兴寺江亭闲眺忆龙门山居寄崔张旧从事(宜春作)》 唐·李德裕
江亭感秋至,兰径悲露泫。
粳稻秀晚川,杉松郁晴巘.
嗟予有林壑,兹夕念原衍。
绿筱连岭多,青莎近溪浅。 -
35.《奉和门下相公送西川相公兼领相印出镇全蜀诗十八韵》 唐·杜牧
盛业冠伊唐,台阶翊戴光。
无私天雨露,有截舜衣裳。
蜀辍新衡镜,池留旧凤凰。
同心真石友,写恨蔑河梁。 -
36.《宿松门寺》 唐·温庭筠
白石青崖世界分,卷帘孤坐对氛氲。
林间禅室春深雪,潭上龙堂夜半云。
落月苍凉登阁在,晓钟摇荡隔江闻。
西山旧是经行地,愿漱寒瓶逐领军。 -
37.《宿苍谿馆》 唐·刘沧
孤馆门开对碧岑,竹窗灯下听猿吟。
巴山夜雨别离梦,秦塞旧山迢递心。
满地莓苔生近水,几株杨柳自成阴。
空思知己隔云岭,乡路独归春草深。 -
38.《唐虞门·舜妃》 唐·周昙
苍梧一望隔重云,帝子悲寻不记春。
何事泪痕偏在竹,贞姿应念节高人。 -
39.《春秋战国门·平公》 唐·周昙
鸿鹄轻腾万里高,何殊朝野得贤豪。
能知翼戴穹苍力,不是蒙茸腹背毛。 -
40.《六朝门·二废帝》 唐·周昙
肆意荒狂杀不辜,方嗟废帝又苍梧。
自言威震为英武,肯虑湘东与玉夫。