-
1.《北亭卧》 唐·白居易
树绿晚阴合,池凉朝气清。
莲开有佳色,鹤唳无凡声。
唯此闲寂境,惬我幽独情。
病假十五日,十日卧兹亭。
明朝吏呼起,还复视黎甿. -
2.《舟中戏书》 宋·释绍嵩
芳草青青古渡头,扁舟几日为诗留。
心闲对境浑无竞,寂寂长江万里流。 -
3.《题金粟寺庵和通判军府周寿韵》 宋·徐嘉言
招提敞山岩,新庵隐岩麓。
石沼引清流,风漪皱文轂。
晴晖满虚室,一水含自足。
心明身宴闲,境寂谁寻逐。
寒林带月行,夜榻和云宿。
若欲问西来,一斋饱自足。 -
4.《次韵答叔原会寂照房呈稚川》 宋·黄庭坚
客愁非一种,历乱如蜜房。
食甘念慈母,衣绽怀孟光。
我家犹北门,王子渺湖湘。
寄书无雁来,衰草漫寒塘。 -
5.《素上人游方》 宋·薛嵎
山深不可见,一锡又云飞。
梵译通方语,林霜点衲衣。
神闲生境寂,思基入吟微。
寒月空相照,何人夜扣扉。 -
6.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
7.《秦妇吟》 唐·韦庄
中和癸卯春三月,洛阳城外花如雪。
东西南北路人绝,绿杨悄悄香尘灭。
路旁忽见如花人,独向绿杨阴下歇。
凤侧鸾欹鬓脚斜,红攒黛敛眉心折。 -
8.《柳毅传》 唐·李朝威
仪凤中,有儒生柳毅者,应举下第,将还湘滨。
念乡人有客于泾阳者,遂往告别。
至六七里,鸟起马惊,疾逸道左。
又六七里,乃止。 -
9.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
10.《山居诗二十四首》 唐·贯休
休话喧哗事事难,山翁只合住深山。
数声清磬是非外,一个闲人天地间。
绿圃空阶云冉冉,异禽灵草水潺潺。