-
81.《庐山歌送至弘法师兼呈薛江州》 唐·皇甫冉
释子去兮访名山,禅舟容与兮住仍前。
猿啾啾兮怨月,江渺渺兮多烟。
东林西林兮入何处,上方下方兮通石路。 -
82.《庐山歌送至弘法师兼呈薛江州》 唐·皇甫冉
释子去兮访名山,禅舟容与兮住仍前。
猿啾啾兮怨月,江渺渺兮多烟。
东林西林兮入何处,上方下方兮通石路。 -
83.《题惟幹上人房》 唐·耿湋
绳床茅屋下,独坐味闲安。
苦行无童子,忘机避宰官。
是非齐已久,夏腊比应难。
更悟真如性,尘心稍自宽。 -
84.《奉贺太保岐公承恩致政》 唐·窦常
君为宫保及清时,冠盖初闲拜武迟。
五色诏中宣九德,百僚班外置三师。
山泉遂性休称疾,子弟能官各受词。
不学铸金思范蠡,乞言犹许上丹墀。 -
85.《赠萧都官》 唐·窦巩
萧郎自小贤,爱客不言钱。
有酒轻寒夜,无愁倚少年。
闲寻织锦字,醉上看花船。
好是关身事,从人道性偏。 -
86.《送少微上人入蜀》 唐·戴叔伦
十方俱是梦,一念偶寻山。
望刹经巴寺,持瓶向蜀关。
乱猿心本定,流水性长闲。
世俗多离别,王城几日还。 -
87.《与萧远上人游少华山寄皇甫侍御》 唐·李端
寻危兼采药,渡水又登山。
独与高僧去,逍遥落日间。
渐看闾里远,自觉性情闲。
回首知音在,因令怅望还。 -
88.《题暕上人院》 唐·司空曙
闭门不出自焚香,拥褐看山岁月长。
雨后绿苔生石井,秋来黄叶遍绳床。
身闲何处无真性,年老曾言隐故乡。
更说本师同学在,几时携手见衡阳。 -
89.《题道济上人房》 唐·刘商
何处营求出世间,心中无事即身闲。
门外水流风叶落,唯将定性对前山。 -
90.《题段上人院壁画古松》 唐·朱湾
石上盘古根,谓言天生有。
安知草木性,变在画师手。
阴深方丈间,直趣幽且闲。
木纹离披势搓捽, -
91.《游烂柯山》 唐·羊滔
步登春岩里,更上最远山。
聊见宇宙阔,遂令身世闲。
清辉赏不尽,高驾何时还。
石梁耸千尽,高盼出林□。 -
92.《秋日出游偶作》 唐·武元衡
黄花丹叶满江城,暂爱江头风景清。
闲步欲舒山野性,貔貅不许独行人。 -
93.《酬李二十二兄主簿马迹山见寄》 唐·权德舆
杳杳尘外想,悠悠区中缘。
如何战未胜,曾是教所牵。
远郊有灵峰,夙昔栖真仙。
鸾声去已久,马迹空依然。 -
94.《省中春晚忽忆江南旧居戏书所怀因寄两浙亲故杂言》 唐·权德舆
前年冠獬豸,戎府随宾介。
去年簪进贤,赞导法宫前。
今兹戴武弁,谬列金门彦。
问我何所能,头冠忽三变。 -
95.《湖上晚眺呈惠上人》 唐·权德舆
湖上烟景好,鸟飞云自还。
幸因居止近,日觉性情闲。
独酌乍临水,清机常见山。
此时何所忆,净侣话玄关。 -
96.《奉送韦起居老舅百日假满归嵩阳旧居》 唐·权德舆
威凤翔紫气,孤云出寥天。
奇采与幽姿,缥缈皆自然。
尝闻陶唐氏,亦有巢由全。
以此耸风俗,岂必效羁牵。 -
97.《送张詹事致政归嵩山旧隐(青字)》 唐·权德舆
解龟辞汉庭,却忆少微星。
直指常持宪,平反更恤刑。
闲思紫芝侣,归卧白云扃。
明诏优筋力,安车适性灵。
群公来蔼蔼,独鹤去冥冥。
想到挥金处,嵩吟枕上青。 -
98.《广陵诗》 唐·权德舆
广陵实佳丽,隋季此为京。
八方称辐凑,五达如砥平。
大旆映空色,笳箫发连营。
层台出重霄,金碧摩颢清。 -
99.《和卢谏议朝回书情即事寄两省阁老兼呈二起居谏院诸院长》 唐·杨巨源
宠位资寂用,回头怜二疏。
超遥比鹤性,皎洁同僧居。
华组澹无累,单床欢有馀。
题诗天风洒,属思红霞舒。 -
100.《鸣雁》 唐·韩愈
嗷嗷鸣雁鸣且飞,穷秋南去春北归。
去寒就暖识所依,天长地阔栖息稀。
风霜酸苦稻粱微,毛羽摧落身不肥。