-
161.《味道》 唐·白居易
叩齿晨兴秋院静,焚香冥坐晚窗深。
七篇真诰论仙事,一卷檀经说佛心。
此日尽知前境妄,多生曾被外尘侵。
自嫌习性犹残处,爱咏闲诗好听琴。 -
162.《求分司东都,寄牛相公十韵》 唐·白居易
忽忽心如梦,星星鬓似丝。
纵贫长有酒,虽老未抛诗。
俭薄身都惯,疏顽性颇宜。
饭粗餐亦饱,被暖起常迟。 -
163.《池上竹下作》 唐·白居易
穿篱绕舍碧逶迤,十亩闲居半是池。
食饱窗间新睡后,脚轻林下独行时。
水能性淡为吾友,竹解心虚即我师。
何必悠悠人世上,劳心费目觅亲知。 -
164.《琴茶》 唐·白居易
兀兀寄形群动内,陶陶任性一生间。
自抛官后春多梦,不读书来老更闲。
琴里知闻唯渌水,茶中故旧是蒙山。
穷通行止常相伴,难道吾今无往还? -
165.《卧听法曲霓裳》 唐·白居易
金磬玉笙调已久,牙床角枕睡常迟。
朦胧闲梦初成后,宛转柔声入破时。
乐可理心应不谬,酒能陶性信无疑。
起尝残酌听馀曲,斜背银缸半下帷。 -
166.《劝酒十四首·不如来饮酒七首》 唐·白居易
莫隐深山去,君应到自嫌。
齿伤朝水冷,貌苦夜霜严。
渔去风生浦,樵归雪满岩。
不如来饮酒,相对醉厌厌。 -
167.《劝酒十四首·不如来饮酒七首》 唐·白居易
莫隐深山去,君应到自嫌。
齿伤朝水冷,貌苦夜霜严。
渔去风生浦,樵归雪满岩。
不如来饮酒,相对醉厌厌。 -
168.《酬皇甫宾客》 唐·白居易
玄晏家风黄绮身,深居高卧养精神。
性慵无病常称病,心足虽贫不道贫。
竹院君闲销永日,花亭我醉送残春。
自嫌诗酒犹多兴,若比先生是俗人。 -
169.《登天宫阁》 唐·白居易
午时乘兴出,薄暮未能还。
高上烟中阁,平看雪后山。
委形群动里,任性一生间。
洛下多闲客,其中我最闲。 -
170.《自喜》 唐·白居易
身慵难勉强,性拙易迟回。
布被辰时起,柴门午后开。
忙驱能者去,闲逐钝人来。
自喜谁能会,无才胜有才。 -
171.《自咏》 唐·白居易
细故随缘尽,衰形具体微。
斗闲僧尚闹,较瘦鹤犹肥。
老遣宽裁袜,寒教厚絮衣。
马从衔草展,鸡任啄笼飞。
只要天和在,无令物性违。
自馀君莫问,何是复何非。 -
172.《狂吟七言十四韵》 唐·白居易
亦知世是休明世,自想身非富贵身。
但恐人间为长物,不如林下作遗民。
游依二室成三友,住近双林当四邻。 -
173.《斋居偶作》 唐·白居易
童子装炉火,行添一炷香。
老翁持麈尾,坐拂半张床。
卷缦看天色,移斋近日阳。
甘鲜新饼果,稳暖旧衣裳。 -
174.《狂吟七言十四韵》 唐·白居易
亦知世是休明世,自想身非富贵身。
但恐人间为长物,不如林下作遗民。
游依二室成三友,住近双林当四邻。 -
175.《斋居偶作》 唐·白居易
童子装炉火,行添一炷香。
老翁持麈尾,坐拂半张床。
卷缦看天色,移斋近日阳。
甘鲜新饼果,稳暖旧衣裳。 -
176.《葛巾歌(贝州漳南县赠杨炯燗)》 唐·刘言史
一片白葛巾,潜夫自能结。
篱边折枯蒿,聊用簪华发。
有时醉倒长松侧,酒醒不见心还忆。
谷鸟衔将却趁来, -
177.《题西隐寺》 唐·封敖
三年未到九华山,终日披图一室间。
秋寺喜因晴后赏,灵峰看待足时还。
猿从有性留僧坐,云霭无心伴客闲。
胜事倘能销岁月,已co名利不相关。 -
178.《秋怀五首》 唐·鲍溶
促促生有涯,营营意无限。
无限意未申,有涯生已晚。
恩荣不可恃,天道归寸管。
老如影随人,时若车下坂。 -
179.《寄崔之仁山人》 唐·姚合
不得之仁消息久,秋来体色复何如。
苦将杯酒判身病,狂作文章信手书。
官职卑微从客笑,性灵闲野向钱疏。
几时身计浑无事,拣取深山一处居。 -
180.《新居秋夕寄李廓》 唐·姚合
羁滞多共趣,屡屡同室眠。
稍暇更访诣,宁唯候招延。
愧君备蔬药,识我性所便。
罢吏童仆去,洒扫或自专。