-
181.《游春十二首》 唐·姚合
正月一日后,寻春更不眠。
自知还近僻,众说过于颠。
看水宁依路,登山欲到天。
悠悠芳思起,多是晚风前。 -
182.《游昊天玄都观(一作裴考功、厉察院同游昊天玄都观)》 唐·姚合
性同相见易,紫府共闲行。
阴径红桃落,秋坛白石生。
藓文连竹色,鹤语应松声。
风定药香细,树声泉气清。
垂檐灵草影,绕壁古山名。
围外坊无禁,归时踏月明。 -
183.《游昊天玄都观(一作裴考功、厉察院同游昊天玄都观)》 唐·姚合
性同相见易,紫府共闲行。
阴径红桃落,秋坛白石生。
藓文连竹色,鹤语应松声。
风定药香细,树声泉气清。
垂檐灵草影,绕壁古山名。
围外坊无禁,归时踏月明。 -
184.《答窦知言》 唐·姚合
冬日易惨恶,暴风拔山根。
尘沙落黄河,浊波如地翻。
飞鸟皆束翼,居人不开门。
独我赴省期,冒此驰毂辕。 -
185.《赠胡僧》 唐·周贺
瘦形无血色,草屦著行穿。
闲话似持咒,不眠同坐禅。
背经来汉地,袒膊过冬天。
情性人难会,游方应信缘。 -
186.《寺居寄杨侍御》 唐·周贺
雨过北林空晚凉,院闲人去掩斜阳。
十年多病度落叶,万里乱愁生夜床。
终欲返耕甘性拙,久惭他事与身忙。
还知谢客名先重,肯为诗篇问楚狂。 -
187.《送从叔尉渑池》 唐·顾非熊
同登科第皆清列,尚爱东畿一尉闲。
虽有田园供海畔,且无宗党在朝班。
甘贫只为心知道,晚达多缘性好山。
白首青衫犹未换,又骑羸马出函关。 -
188.《酬答柳宗言秀才见赠》 唐·张祜
南下天台厌绝冥,五湖波上泛如萍。
江鸥自戏为踪迹,野鹿闲惊是性灵。
任子偶垂沧海钓,戴逵虚认少微星。
金门后俊徒相唁,且为人间寄茯苓。 -
189.《题灵隐寺师一上人十韵》 唐·张祜
八十空门子,深山土木骸。
片衣闲自衲,单食老长斋。
道性终能遣,人情少不乖。
樔枸居上院,薜荔俯层阶。 -
190.《秋日》 唐·杜牧
有计自安业,秋风罢远吟。
买山惟种竹,对客更弹琴。
烟起药厨晚,杵声松院深。
闲眠得真性,惆怅旧时心。 -
191.《王居士》 唐·许浑
筇杖倚柴关,都城卖卜还。
雨中耕白水,云外劚青山。
有药身长健,无机性自闲。
即应生羽翼,华表在人间。 -
192.《秋日》 唐·许浑
有计自安业,秋风罢苦吟。
买山兼种竹,对客更弹琴。
烟起药园晚,杵声松院深。
闲眠得真性,惆怅旧时心。 -
193.《奉命和后池十韵》 唐·许浑
叠石通溪水,量波失旧规。
芳洲还屈曲,朱阁更逶迤。
浴鸟翻荷叶,惊蝉出柳丝。
翠烟秋桧耸,红露晓莲披。 -
194.《东湖二首》 唐·李群玉
晚景微雨歇,逍遥湖上亭。
波闲鱼弄饵,树静鸟遗翎。
性野难依俗,诗玄自入冥。
何繇遂潇洒,高枕对云汀。 -
195.《荒斋》 唐·贾岛
草合径微微,终南对掩扉。
晚凉疏雨绝,初晓远山稀。
落叶无青地,闲身著白衣。
朴愚犹本性,不是学忘机。 -
196.《长安书情投知己》 唐·李频
陕服因诗句,从容已半年。
一从归阙下,罕得到门前。
每候朝轩出,常看列宿悬。
重投期见奖,数首果蒙传。 -
197.《题郑侍郎岩隐十韵》 唐·许棠
朝退常归隐,真修大隐情。
园林应得趣,岩谷自为名。
野步难寻寺,闲吟少在城。
树藏幽洞黑,花照远村明。 -
198.《二游诗·任诗》 唐·皮日休
任君恣高放,斯道能寡合。
一宅闲林泉,终身远嚣杂。
尝闻佐浩穰,散性多儑bY.欻尔解其绶,遗之如弃靸。
归来乡党内,却与亲朋洽。 -
199.《二游诗·任诗》 唐·皮日休
任君恣高放,斯道能寡合。
一宅闲林泉,终身远嚣杂。
尝闻佐浩穰,散性多儑bY.欻尔解其绶,遗之如弃靸。
归来乡党内,却与亲朋洽。 -
200.《新秋言怀寄鲁望三十韵》 唐·皮日休
新秋入破宅,疏淡若平郊。
户牖深如窟,诗书乱似巢。
移床惊蟋蟀,拂匣动蟏蛸。
静把泉华掬,闲拈乳管敲。