-
1.《怀匡阜》 唐·齐己
荆州连岁滞游方,拄杖尘封六尺光。
洗面有香思石溜,冥心无挠忆山床。
闲机但愧时机速,静论须惭世论长。
昨夜分明梦归去,薜萝幽径绕禅房。 -
2.《新秋雨后》 唐·齐己
夜雨洗河汉,诗怀觉有灵。
篱声新蟋蟀,草影老蜻蜓。
静引闲机发,凉吹远思醒。
逍遥向谁说,时注漆园经。 -
3.《寄酬高辇推官》 唐·齐己
道自闲机长,诗从静境生。
不知春艳尽,但觉雅风清。
竹腻题幽碧,蕉干裂脆声。
何当九霄客,重叠记无名。 -
4.《渔者》 宋·强至
身世扁舟里,飘飖可奈何。
万生劳白日,一笑属沧波。
阔网施能几,闲机用未多。
余颜自憔悴,莫作楚臣歌。 -
5.《自杨子归丹阳初遂闲居聊呈惠公》 唐·权德舆
移疾喜无事,卷帘松竹寒。
稍知名是累,日与静相欢。
蹇浅逢机少,迂疏应物难。
只思闲夜月,共向沃州看。 -
6.《闲居》 唐·白居易
风雨萧条秋少客,门庭冷静昼多关。
金羁骆马近卖却,罗袖柳枝寻放还。
书卷略寻聊取睡,酒杯浅把粗开颜。 -
7.《闲居》 唐·白居易
风雨萧条秋少客,门庭冷静昼多关。
金羁骆马近卖却,罗袖柳枝寻放还。
书卷略寻聊取睡,酒杯浅把粗开颜。 -
8.《闲居杂题五首·野态真》 唐·陆龟蒙
君如有意耽田里,予亦无机向艺能。
心迹所便唯是直,人间闻道最先憎。 -
9.《十六贤(闲暇)》 宋·曹勋
拱皇图,御宝历,上圣垂衣。
旰食亲万机。
海宇熙熙。
登寿域,瑞霞彩云常捧日。 -
10.《满江红(寿韩思机)》 宋·郭应祥
七帙华年,这强健、人谁得似。
还又见、设弧令旦,秋风生桂。
教子已成森砌玉,弄孙仍得追风骥。
更后堂、深处著婵娟,笙歌沸。