-
101.《归国遥》 唐·韦庄
春欲暮,满地落花红带雨。
惆怅玉笼鹦鹉,单栖无伴侣¤
南望去程何许,问花花不语。
早晚得同归去,恨无双翠羽。 -
102.《菩萨蛮》 唐·欧阳炯
晓来中酒和春睡,四支无力云鬟坠。
斜卧脸波春,玉郎休恼人¤
日高犹未起,为恋鸳鸯被。 -
103.《定风波》 宋·黄庭坚
上客休辞酒浅深。
素儿歌里细听沈。
粉面不须歌扇掩,闲静,一声一字总关心。
花外黄鹂能密语。
休诉。
有花能得几时斟。
画作远山临碧水。
明媚。
梦为胡蝶去登临。 -
104.《鹊桥仙(春院)》 宋·毛滂
红摧绿挫,莺愁蝶怨,满院落花风紧。
醉乡好梦恰瞢腾,又冷落、一成吹醒。
柔红不耐,暗香犹好,觑著翻成不忍。
春心减尽眼长闲,更肯被、游丝牵引。 -
105.《望江南(感事)》 宋·蔡伸
落花尽,寂寞委残红。
蝶帐梦回空晓月,凤楼人去谩东风。
春事已成空。
闲伫立,□□水溶溶。
云锁乱山横惨淡,烟笼绿树晚溟濛。
却在泪痕中。 -
106.《谒金门》 宋·毛幵
春已半。
芳草池塘绿遍。
山北山南花烂熳。
日长蜂蝶乱。
闲掩屏山六扇。
梦好强教惊断。
愁对画梁双语燕。
故心人不见。 -
107.《念奴娇(晓起观落梅)》 宋·李洪
丽谯吹角,渐疏星明澹,帘筛残月。
袅袅霜飙欺翠袖,飞下一庭香雪。
半面妆新,回风舞困,此况真奇绝。
桄榔林里,苏仙偏感华发。 -
108.《满江红(稼轩居士花下与郑使群恂别醉赋,侍者飞卿奉命书)》 宋·辛弃疾
折尽荼蘼,尚留得、一分春色。
还记取、青梅如弹,共伊同摘。
少日对花昏醉梦,而今醒眼看风月。
恨牡丹、笑我倚东风,形如雪。 -
109.《玉漏迟》 宋·程垓
一春浑不见,那堪又是,花飞时节。
忍对危栏数曲,暮云千叠。
门外星星柳眼,看还似、当时风月。
愁万结。 -
110.《玉漏迟》 宋·程垓
一春浑不见,那堪又是,花飞时节。
忍对危栏数曲,暮云千叠。
门外星星柳眼,看还似、当时风月。
愁万结。 -
111.《好事近》 宋·石孝友
微雨洒芳尘,酝造可人春色。
闻道梦云楼外,正小桃花发。
殷勤留取最繁枝,樽前待闲折。
准拟乱红深处,化一双蝴蝶。 -
112.《贺新郎》 宋·史达祖
花落台池静。
自春衫闲来,老了旧香荀令。
酒既相违诗亦可,此外去沈梦冷。
又催唤、官河兰艇。 -
113.《摸鱼儿(壬子初度)》 宋·李曾伯
对垂弧、引觞一笑,凄凉薄分天赋。
丁年驰骛弓刀后,报国孤忠自许。
堪叹处。
今老矣,强颜犹踵邯郸步。 -
114.《清平乐》 宋·李彭老
合欢扇子。
扑蝶花阴里。
半醉海棠扶不起。
淡日秋千闲倚。
宝筝弹向谁听。
一春能几番晴。
帐底柳绵吹满,不教好梦分明。 -
115.《风流子》 宋·陈允平
阑干休去倚,长亭外、烟草带愁归。
正晓阴帘幕,绮罗清润,西风环佩,金玉参差。
深院悄,乱蝉嘶夏木,双燕别春泥。
满地残花,蝶圆凉梦,半亭落叶,蛩感秋悲。 -
116.《摸鱼儿(甲午送春)》 宋·刘辰翁
又非他、今年晴少,海棠也恁空过。
清赢欲与花同梦,不似蝶深深卧。
春怜我。
我又自、怜伊不见侬赓和。 -
117.《东风第一枝(早春赋)》 宋·周密
草梦初回,柳眠未起,新阴才试花讯。
雏鸳迎晓偎香,小蝶舞晴弄影。
飞梭庭院,早已觉、日迟人静。
画帘轻、不隔春寒,旋减酒红香晕。 -
118.《疏影(梅影)》 宋·周密
冰条木叶。
又横斜照水,一花初发。
素壁秋屏,招得芳魂,仿佛玉容明灭。
疏疏满地珊湖冷,全误却、扑花幽蝶。 -
119.《绮罗香(席间代人赋情)》 宋·张炎
候馆深灯,辽天断羽,近日音书疑绝。
转眼伤心,慵看剩歌残阕。
才忘了、还著思量,待去也、怎禁离别。
恨只恨、桃叶空江,殷勤不似谢红叶。 -
120.《满庭芳(小春)》 宋·张炎
晴皎霜花,晓熔冰羽,开帘觉道寒轻。
误闻啼鸟,生意又园林。
闲了凄凉赋笔,便而今、不听秋声。
消凝处,一枝借暖,终是未多情。