-
141.《仆曩於长安陈汉卿家,见吴道子画佛,碎烂可》 宋·苏轼
贵人金多身复闲,争买书画不计钱。
已将铁石充逸少,更补朱繇为道玄。
烟薰屋漏装玉轴,鹿皮苍璧知谁贤。
吴生画佛本神授,梦中化作飞空仙。 -
142.《用前韵戏赠叶致远直讲》 宋·王安石
叶侯越著姓,胄出实楚叶。
缙云虽穷远,冠盖传累叶。
心大有所潜,肩高未尝胁。
飘飘凌云意,强御莫能慑。 -
143.《夏中杂兴》 宋·陆游
出赴盟鸥社,归寻梦蝶床。
愚为度世术,闲是养生方。
休歇书中癖,消磨酒後狂。
远游亦已矣,不复解轻装。 -
144.《卧病读韦苏州诗呈无咎》 宋·张耒
闲官无吏课,未午省中归。
端居属微疾,偃卧度秋辉。
书帙纷几席,减谷亦清羸。
庭花败风雨,晚蝶弄余姿。 -
145.《临江仙·花影半帘初睡起》 宋·无名氏
花影半帘初睡起,绣鞋着罢慵移。
窥妆强把绿窗推。
隔花双蝶散,犹似梦初回。
纤指弹瓯呼女伴,出帘那共徘徊。
闲将罗袖倚朱扉。
楼台临水处,日午燕争飞。 -
146.《喜迁莺·顿消缘虑》 宋·无名氏
顿消缘虑。
觉梦蝶劳生,鹑居蓬户。
饭蚁醯鸡,尘衫风帽,赢得百年虚度。
利如断霞残照,名若落花飞絮。 -
147.《自和》 宋·梅尧臣
忽思湖上趣,水阔似南州。
地接过从易,人闲取次留。
絮轻递吹卷,蒲嫩匝堤幽。
落果知禽入,行莎觉履柔。 -
148.《依韵和春日偶书》 宋·梅尧臣
瓮面春醅压嫩蓝,盘中鹅{上炙下肉}亦肥甘。
正宜醉梦轻为蝶,苦怕酬诗密似蚕。
病起羊公方隐几,归来陶令只乘篮。
河堤古木欣欣暗,野水新秧拍拍渰。 -
149.《七夕》 宋·王禹偁
去年七月七,直庐闲独坐。
西日下紫微,东窗晖青琐。
露柳蜩忽鸣,风帘燕频过。
寂寂红药階,槿花开一朵。 -
150.《春暮》 宋·刘克庄
一亩青苔半落英,蜂忙蝶懒互卿卿。
燕泥干后儿初落,鱼尾轻时子遍成。
闲拂午窗惊野马,梦游天竺听华鲸。
舍南有柳纤纤在,不奈双蝉占取鸣。 -
151.《失猫一首》 宋·刘克庄
周遭暗室工诃夜,偃息朝檐喜曝晴。
{左足右孛}跳似猴难摄伏,纵擒无鼠敢从横。
侬贪梦蝶防闲弛,汝薄鱼餐去住轻。
赤脚苍头俱失察,主君姑息不须惊。 -
152.《胡东原香锦亭》 宋·白玉蟾
东皇剖破勾芒腹,锦心绣肠香馥郁。
绛都风雨僝僽春,花魂无主自精神。
黄鹂初唤柳开眼,海棠枝上春烟暖。
离出一点两点红,墙头红腮微笑风。 -
153.《慵庵》 宋·白玉蟾
绛阙清都旧姓名,此生落魄任天真。
横窗古砚前朝水,挂壁闲琴几日尘。
幽草莫锄沿日静,落花不扫襯苔匀。
倩风来作关门仆,借月来作关门仆, -
154.《郊居与八弟无斁读书》 宋·晁补之
坐狂得世捐,作官故不了。
十年未弛负,半世不黔灶。
居然颜玉雪,及是鬓蓬葆。
碧山已焚鱼,白水初种稻。 -
155.《和关彦远雪》 宋·晁补之
春雨翻成雪,朝垆未觉炎。
拂檐惊乍响,缀袖喜初沾。
庭薄宁堪迹,空繁讵可瞻。
正怜风共起,终恨雨同渐。 -
156.《鹊桥仙·红摧绿锉》 宋·毛滂
红摧绿锉,莺愁蝶怨,满院落花风紧。
醉乡好梦恰瞢腾,又冷落、一成吹醒。
柔红不耐,暗香犹好,觑著翻成不忍。
春心减尽眼长闲,更肯被、游丝牵引。 -
157.《初直省宿》 宋·朱翌
薄暮欣暑退,吏散列闲屋。
冰厅冷如水,孤坐一巾幅。
久绝青绫赐,仅免床下伏。
何尝语丁宁,但愧头蓄缩。
频年耗太仓,初夜费官烛。
枕书倦已抛,梦蝶来更速。
咍台到天明,从人笑列宿。 -
158.《春昼》 宋·郑刚中
深村春昼永,事事不相关。
花少蜂蝶瘦,水清鸥鹭闲。
柏香熏纸帐,竹枕傍屏山。
付与悠然梦,乐哉天地间。 -
159.《南楼晚望》 宋·李弥逊
海角长安望尔赊,日边云影更横斜。
身闲梦觉俱成蝶,眼病朝昏只见花。
可但陶潜能避俗,不应范蠡便浮家。
君恩未报惊华发,目断飞鸿水四涯。 -
160.《吊陈卫道墓》 宋·楼钥
平生学博更加详,和会三家尽较量。
一觉可怜可梦蝶,多岐终是易亡羊。
门前修竹连岩桂,道上芙蓉间海棠。
何似剗除闲草木,青松一色荫高冈。