-
41.《楚宫二首(后首一作天水闲话旧事)》 唐·李商隐
十二峰前落照微,高唐宫暗坐迷归。
朝云暮雨长相接,犹自君王恨见稀。
月姊曾逢下彩蟾,倾城消息隔重帘。
已闻佩响知腰细, -
42.《虎丘寺西小溪闲泛三绝》 唐·皮日休
鼓子花明白石岸,桃枝竹覆翠岚溪。
分明似对天台洞,应厌顽仙不肯迷。
绝壑只怜白羽傲,穷溪唯觉锦鳞痴。
更深尚有通樵处,或是秦人未可知。
高下不惊红翡翠,浅深还碍白蔷薇。
船头系个松根上,欲待逢仙不拟归。 -
43.《和袭美虎丘寺西小溪闲泛三绝》 唐·陆龟蒙
树号相思枝拂地,鸟语提壶声满溪。
云涯一里千万曲,直是渔翁行也迷。
荒柳卧波浑似困,宿云遮坞未全痴。
云情柳意萧萧会,若问诸馀总不知。
每逢孤屿一倚楫,便欲狂歌同采薇。
任是烟萝中待月,不妨欹枕扣舷归。 -
44.《和袭美虎丘寺西小溪闲泛三绝》 唐·陆龟蒙
树号相思枝拂地,鸟语提壶声满溪。
云涯一里千万曲,直是渔翁行也迷。
荒柳卧波浑似困,宿云遮坞未全痴。
云情柳意萧萧会,若问诸馀总不知。
每逢孤屿一倚楫,便欲狂歌同采薇。
任是烟萝中待月,不妨欹枕扣舷归。 -
45.《寒日逢僧》 唐·陆龟蒙
瘦胫高褰梵屟轻,野塘风劲锡环鸣。
如何不向深山里,坐拥闲云过一生。 -
46.《途中逢进士许巢》 唐·方干
声望去已远,门人无不知。
义行相识处,贫过少年时。
妨寐夜吟苦,爱闲身达迟。
难求似君者,我去更逢谁。 -
47.《途中逢刘知远》 唐·罗隐
吴楚烟波里,巢由季孟间。
只言无事贵,不道致身闲。
别渚莲根断,归心桂树顽。
空劳钟璞意,尘世隔函关。 -
48.《闲题》 唐·郑谷
举世何人肯自知,须逢精鉴定妍媸。
若教嫫母临明镜,也道不劳红粉施。 -
49.《长安逢故人》 唐·吴融
岁暮长安客,相逢酒一杯。
眼前闲事静,心里故山来。
池影含新草,林芳动早梅。
如何不归去,霜鬓共风埃。 -
50.《乱后再逢汪处士》 唐·杜荀鹤
如君真道者,乱世有闲情。
每别不知处,见来长后生。
药非因病服,酒不为愁倾。
笑我于身苦,吟髭白数茎。 -
51.《乱后再逢汪处士》 唐·杜荀鹤
如君真道者,乱世有闲情。
每别不知处,见来长后生。
药非因病服,酒不为愁倾。
笑我于身苦,吟髭白数茎。 -
52.《逢道者神和子》 唐·王毂
珍重神和子,闻名五十年。
童颜终不改,绿发尚依然。
酒里消闲日,人间作散仙。
长生如可慕,相逐隐林泉。 -
53.《边上逢薛秀才话旧》 唐·韦庄
前年同醉武陵亭,绝倒闲谭坐到明。
也有绛唇歌白雪,更怜红袖夺金觥。
秦云一散如春梦,楚市千烧作故城。
今日皤然对芳草,不胜东望涕交横。 -
54.《边上逢薛秀才话旧》 唐·韦庄
前年同醉武陵亭,绝倒闲谭坐到明。
也有绛唇歌白雪,更怜红袖夺金觥。
秦云一散如春梦,楚市千烧作故城。
今日皤然对芳草,不胜东望涕交横。 -
55.《逢道者》 唐·张蠙
纵意出山无远近,还如孤鹤在空虚。
昔年亲种树皆老,此世相逢人自疏。
野叶细苞深洞药,岩萝闲束古仙书。
只寻隐迹归何处,方说烟霞不定居。 -
56.《陪卢中丞闲游山寺》 唐·皎然
野寺出人境,舍舟登远峰。
林开明见月,万壑静闻钟。
拥烛明山翠,交麾动水容。
如何股肱守,尘外得相逢。 -
57.《闲居作》 唐·贯休
闲门微雪下,慵惰计全成。
默坐便终日,孤峰只此清。
身心闲少梦,杉竹冷多声。
唯有西峰叟,相逢眼最明。 -
58.《荆渚逢禅友》 唐·齐己
泽国相逢话一宵,云山偶别隔前朝。
社思匡岳无宗炳,诗忆扬州有鲍昭。
晨野黍离春漠漠,水天星粲夜遥遥。
闲吟莫忘传心祖,曾立阶前雪到腰。 -
59.《逢进士沈彬》 唐·齐己
欲话趋时首重骚,因君倍惜剃头刀。
千般贵在能过达,一片心闲不那高。
山叠好云藏玉鸟,海翻狂浪隔金鳌。
时应记得长安事,曾向文场属思劳。 -
60.《谢池春慢·玉仙观道中逢谢媚卿》 宋·张先
缭墙重院,时闻有、啼莺到。
绣被掩余寒,画幕明新晓。
朱槛连空阔,飞絮无多少。
径莎平,池水渺。