-
81.《示德逢》 宋·王安石
先生贫敝古人风,沔想柴桑在眼中。
怜愍鸡豚非孟子,勤劳禾黍信周公。
深藏组丽三千牍,静占宽闲五百弓。
处世但令心自可,相知何藉一刘龚。 -
82.《山中逢道士云公》 唐·孟浩然
春余草木繁,耕种满田园。
酌酒聊自劝,农夫安与言。
忽闻荆山子,时出桃花源。
① -
83.《闲燕堂联句》 宋·秦观
黄叶山头初带雪,绿波尊酒暂回春。
已闻璧月琼枝句,更看朝云暮雨人。
老丑红妆翻曲妙,喜逢佳客放怀新。
天明又出桃源去,仙境何时再问津。 -
84.《闲居》 宋·陆游
土铛茶七碗,瓦甑稷三升。
兀兀能言石,腾腾有发僧。
净巾裁白氎,拄杖采红藤。
尚喜冬来健,逢山得遍登。 -
85.《闲行》 宋·陆游
出户莽悠悠,东西本不谋。
阻溪因小涉,逢店得中休。
鸟没千山暝,蝉昑一院秋。
诗成还自笑,信笔媿冥搜。 -
86.《闲游所至少留得长句》 宋·陆游
画桡艇子短驴秋,野店山邮每小留。
瓜蔓水生初抹岸,梅黄雨细欲遮楼。
辽东邂逅从归鹤,海上逢迎得狎鸥。
岂是人间偏好异,暮年难复作沉浮。 -
87.《闲游所至少留得长句》 宋·陆游
已过樵坞到渔村,逢春人家即叩门。
僧釜藜羹加糁美,市垆黍酒带醅浑。
颓龄更媿才能薄,故里方知辈行尊。
身迫九原儿亦老,一经犹欲教诸孙。 -
88.《古谓不如意事十常八九虽出于好功名者之言闲》 宋·陆游
归志初谐老遽催,良辰常与病俱来。
酒虽已熟恨无菊,雪苦不成空见梅。
朋旧乖离心每折,山川悠邈首频回。
人生败意无穷达,莫厌相逢笑口开。 -
89.《岁暮闲韵四首》 宋·张耒
岁暮柯山客,萧条酒一樽。
贫闲缘事少,老冷赖炉温。
草木千山麓,蓬茅数亩村。
相逢半农圃,无事理鸡豚。 -
90.《老舅寓陈诸况不能尽布以二诗代书得闲为和佳》 宋·张耒
浮生已老付悠悠,未免饥寒目下忧。
全仗黄庭能却老,那堪白发更悲秋。
所欣耳界常清净,渐放心君得自由。
垒块苦消消未尽,每逢风月亦闲愁。 -
91.《颂取之左右逢其原》 宋·黄庭坚
取之左右逢其原,香严腊月火烧山。
对面谩人犹伫思,打得香严也是闲。 -
92.《再和尧夫年老逢春》 宋·司马光
年老逢春犹解狂,行歌南陌上东冈。
晴云高鸟各自得,白日游丝相与长。
草色无情尽眼绿,花林多思袭人香。
吾侪幸免簪裾累,痕饮闲吟乐未央。 -
93.《兵后逢张孝廉醇》 明·高启
前年远别君父子,遭乱相传皆已死。
今朝南陌忽逢君,为识人中语音似。
君言从亲渡海涛,欲避兵祸辞官曹。
间关仅得返乡里,脱命罗罔真秋毫。 -
94.《江上逢旧妓李氏见过(四首)》 明·高启
平常歌舞不能闲,多在青春甲第间。
借问年来还到否,朱门风雨几家关。 -
95.《请休致後闲书》 宋·晁说之
折轴迷邦漫问津,行藏不断只因循。
那知老作边城守,好去闲为负郭人。
细向旧图逢景色,偶因掘笔得精神。
举军追恨成何事,可笑将军走解巾。 -
96.《郡斋水阁闲书·凭几》 宋·文同
列传日逢佳士,群书时得微言。
自对古人凭几,不烦俗客登门。 -
97.《年老逢春十三首》 宋·邵雍
年老逢春莫厌春,住家况复在天津。
既将水竹为生计,须与风花作主人。
故宅费功除瓦砾,新畦加意种兰薰。
未知去此闲田地,何地更能容此身。 -
98.《年老逢春十三首》 宋·邵雍
年老逢春始识春,春妍都恐属闲身。
能知青帝功夫大,肯逐后生撩乱频。
酒趁嫩醅尝格韵,花承晓露看精神。
大凡尤物难分付,造化从来不负人。 -
99.《年老逢春十三首》 宋·邵雍
年老逢春春意多,波光谁染柳谁搓。
池亭正好爱不彻,草木向荣情奈何。
便把樽罍通意思,须防风雨害清和。
千红万翠中间里,似我闲人更有么。 -
100.《年老逢春十三首》 宋·邵雍
年老逢春兴未收,愿春慈造少迟留。
既称好事愁花老,须与多情秉烛游。
酒里功劳闲汗马,诗中罪过静风流。
东君不奈人嘲戏,僝僽花枝恶未休。