-
1.《东都赋》 两汉·班固
东都主人喟然而叹曰:“痛乎风俗之移人也。
子实秦人,矜夸馆室,保界河山,信识昭、襄而知始皇矣,乌睹大汉之云为乎?夫大汉之开元也,奋布衣以登皇位,由数期而创万代,盖六籍所不能谈,前圣靡得言焉当此之时,功有横而当天,讨有逆而顺民。
故娄敬度势而献其说,萧公权宜而拓其制。
时岂泰而安之哉,计不得以已也。 -
2.《霅溪夜宴诗(徐处士衍献境会夜宴诗,并简范相国)》 唐·水神
珠光龙耀火燑燑,夜接朝云宴渚宫。
凤管清吹凄极浦,朱弦间奏冷秋空。
论心幸遇同归友,揣分惭无辅佐功。
云雨各飞真境后,不堪波上起悲风。 -
3.《嵩阳观夜奏霓裳》 唐·白居易
开元遗曲自凄凉,况近秋天调是商。
爱者谁人唯白尹,奏时何处在嵩阳。
回临山月声弥怨,散入松风韵更长。
子晋少姨闻定怪,人间亦便有霓裳。 -
4.《嵩阳观夜奏霓裳》 唐·白居易
开元遗曲自凄凉,况近秋天调是商。
爱者谁人唯白尹,奏时何处在嵩阳。
回临山月声弥怨,散入松风韵更长。
子晋少姨闻定怪,人间亦便有霓裳。 -
5.《忆秦娥(曹季明休沐日会同舍小酌,命爱女奏琴于帘间,索词·醉中口占)》 宋·姚述尧
珠帘深。
玉人天上传清音。
传清音。
云横新雁,梅落寒林。
琴声奏梅花词。
□□□□□□□。
□□□□□□□。
□□□。
谢家庭院,寿酒频斟。 -
6.《鹧鸪天(城南书院饯别张南轩赴阙奏事知严州吕胜己)》 宋·吕胜己
竹树萧萧屋数椽。
平湖漫漫纳通川。
有时竹杖芒鞋至,醉著山光水色间。
成小隐,未经年。
功名夷路稳加鞭。
逢时且数中书考,他日还寻独乐园。 -
7.《沁园春(戊申岁,奏邸忽腾报,谓余以病挂冠,因赋此)》 宋·辛弃疾
老子平生,笑尽人间,儿女怨恩。
况白头能几,定应独往,青云得意,见说长存。
抖擞衣冠,怜渠无恙,合挂当年神武门。
都如梦,算能争几许,鸡晓钟昏。 -
8.《水龙吟(席间诸公有赋,再和)》 宋·李曾伯
琅琅环佩三千,一楼玉立中端委。
瑶琚碾就,襄王故国,屈平遗里。
多少铅华,飞琼涂抹,一时_碎。
记少年驰逐。 -
9.《乞校正陆贽奏议进御札子》 宋·苏轼
臣等猥以空疏,备员讲读。
圣明天纵,学问日新。
臣等才有限而道无穷,心欲言而口不逮,以此自愧,莫知所为。
窃谓人臣之纳忠,譬如医者之用药,药虽进于医手,方多传于古人。 -
10.《和李润父资圣寺壁间韵》 宋·易士达
古径萦迂碧藓深,瘦藤得得叩业林。
雪浮茗枕陪僧话,风度松窗奏法音。
断壁剔虫伤古画,拂尘挥兔断清吟。
留衣尚有重来约,一笑何妨载酒寻。 -
11.《跋陈简斋奏草》 宋·杨万里
诗宗已上少陵坛,笔法仍抽逸少关。
真迹总归天上去,独留奏草在人间。 -
12.《沁园春·奏捷淮堧》 宋·无名氏
奏捷淮堧,勒功燕石,鼓吹凯旋。
正归班玉笋,花袍方卸,彩衣亟著,忠孝双全。
清德独高,皇心简注,燕寝凝香朱两幡。
君王问,录屏风姓字,趣对金銮。 -
13.《太常乐章三十首其九酌献第五室奏大定之舞曲》 宋·杨亿
赫赫太祖,受命于天。
赤符启运,威加八埏。
神武戡难,功无间然。
翼翼丕承,亿万斯年。 -
14.《正夫草卷已就余例亦奏牍今得绝笔》 宋·郑獬
琳琅之宝出荆山,合作珪璋与佩环。
楚泽白茅最微陋,何缘亦在贡书间。 -
15.《次韵顺之奏雅四首》 宋·邓肃
谁回厄会作民禄,凭君上天厌人欲。
要将勋业称貂蝉,世间岂曰无衣六。 -
16.《次韵顺之奏雅四首》 宋·邓肃
神仙醉歌天上曲,暖春肯念人间欲。
谩将郊岛继韩豪,五出那配天葩六。 -
17.《六月十四日后殿侍立新永康太守成嘉甫朝辞奏》 宋·魏了翁
严精伐鼓趋晨鸡,龙媒戒仗喑无嘶。
宰臣奏事左墄降,史臣曳履东阶跻。
永康太守臣申之,上殿音吐干虹蜺。
曰臣前领大农簿,试郡得请今当西。 -
18.《读王伯大都承奏疏》 宋·王迈
朝犯雷霆暮即行,灶间老婢莫猜惊。
须知堂里饤头肉,不似山中野菜羹。 -
19.《读王伯大都承奏疏》 宋·王迈
近得故人盈纸书,却将取辱笑吾徒。
世间处胡可羞事,曾见欧阳责范无。 -
20.《入蜀垫江道间二首》 宋·李曾伯
纸被夜受用,布袍朝奏功。
光阴半行客,气象一衰翁。
何事朝伊夕,才非雨即风。
年华苦相背,归去又匆匆。