-
1.《念奴娇·闹红一舸》 宋·姜夔
余客武陵。
湖北宪治在焉:古城野水,乔木参天。
余与二三友,日荡舟其间。
薄荷花而饮,意象幽闲,不类人境。 -
2.《题袁才举明景轩诗》 宋·项安世
孤竹两高人,不止一清字。
平生不念恶,和气满天地。
后来展禽氏,但以和得声。
至其不易介,耿耿秋旻清。 -
3.《玉楼春·春景》 宋·宋祁
东城渐觉风光好。
縠皱波纹迎客棹。
绿杨烟外晓寒轻,红杏枝头春意闹。
浮生长恨欢娱少。
肯爱千金轻一笑。
为君持酒劝斜阳,且向花间留晚照。 -
4.《景纯见和复次韵赠之二首》 宋·苏轼
解组归来道益光,坐看百物自炎凉。
卷帘堂上檀槽闹,送客林间桦烛香。
浅量已愁当酒怯,非才尤觉和诗忙。
何人贪佩黄金印,千柱耽耽锁北冈。 -
5.《游保宁院练光亭同丘程凌林四君分题用业字韵》 宋·苏颂
寺本梁瓦棺,地临吴建业。
何人构虚亭,胜概压危堞。
岩扃豁常开,江练静相协。
洪涛虽震腾,迅流终妥帖。 -
6.《满江红》 宋·洪适
春色匆匆,三分过、二分光景。
吾老矣,坡轮西下,可堪弄影。
曲水流觞时节好,茂林修竹池台永。
望前村、绿柳荫茅檐,云封岭。 -
7.《临江仙(四景)》 宋·刘过
半雨半晴模样,乍寒乍热天时。
榴花香逐湿风飞。
绿云翻翠浪,水急转前溪。
谁识清凉意思,珊瑚枕冷先知。
秋光预若借些儿。
剩催金粟闹,纱魄好扬辉。 -
8.《洞庭春色(三神泉元夕)》 宋·吴泳
兰切膏凝,柳沟燧落,光景乍新。
正石坛人静,风清绮陌,朱筵灯闹,雨压香尘。
不似潘郎花作县,且管勾江山当主人。
看承处,有帘犀透月,蜡凤烧云。 -
9.《水龙吟 端午日,寓宁干作,时四方汹汹,民》 元·舒*
轻云阁雨还晴,苍黄又负端阳节。
去年今日,大鄣深处,寸肠千结。
好事无多,良辰难再,犹传遗孽。
看连城*洞,大家愁恼,这光景、何时歇。 -
10.《七言》 唐·吕岩
金丹一粒定长生,须得真铅炼甲庚。
火取南方赤凤髓,水求北海黑龟精。
鼎追四季中央合,药遣三元八卦行。 -
11.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间, -
12.《渭村退居,寄礼部崔侍郎、翰林钱舍人诗一百韵》 唐·白居易
圣代元和岁,闲居渭水阳。
不才甘命舛,多幸遇时康。
朝野分伦序,贤愚定否臧。
重文疏卜式,尚少弃冯唐。 -
13.《比闻赵季茂春板舆行春甚乐予跃然效之是日乃》 宋·岳珂
棠湖有病客,破鼎支药糜。
青阳动新晴,兀兀厌坐驰。
静闻箫鼓闹,翠幰行春堤。
柔风吹帘旌,杲日浮屏缇。 -
14.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎, ——孟郊
泉音玉淙琤.琉璃剪木叶, ——韩愈
翡翠开园英。
流滑随仄步, ——孟郊 -
15.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎,--孟郊
泉音玉淙琤。
琉璃剪木叶,--韩愈
翡翠开园英。 -
16.《题周皓大夫新亭子二十二韵》 唐·白居易
东道常为主,南亭别待宾。
规模何日创,景致一时新。
广砌罗红药,疏窗荫绿筠。
锁开宾阁晓,梯上妓楼春。 -
17.《和寄天选长官?此诗为释道潜作?》 宋·苏轼
寓形宇宙间,佚我方以老。
流光安足恃,百岁同过鸟。
顷子萦网罗,文采缘自表。
自古山林人,何曾识机巧。 -
18.《永遇乐·忙里偷闲》 宋·无名氏
忙里偷闲,闹中取静,利名休竞。
有限光阴,无涯尘事,贪爱何时尽。
无情鸟乌兔,催人早老,暗里换了绿鬓。
此形骸、假合幻化,算来有甚凭准。 -
19.《次韵程丞相重九日示席客》 宋·郑獬
湖光飞出洞庭秋,拍手齐看山公游。
黑云抱日离东海,苍霞穿漏红光浮。
我公重惜此佳节,携宾留燕停鸣驺。
城角直穿一气外,碧鳞缥缈飞高楼。 -
20.《满江红》 宋·石孝友
分景亭前,梅红糁、柳金谁粟。
芳意闹,烧灯初过,坠萱才六。
此日悔康歌别驾,当年神降生崧岳。
看邦人,称寿雾凝香,杯丛玉。