-
1.《相和歌辞·长门怨》 唐·袁晖
早知君爱歇,本自无萦妒。
谁使恩情深,今来反相误。
愁眠罗帐晓,泣坐金闺暮。
独有梦中魂,犹言意如故。 -
2.《长门怨》 唐·袁晖
早知君爱歇,本自无萦妒。
谁使恩情深,今来反相误。
愁眠罗帐晓,泣坐金闺暮。
独有梦中魂,犹言意如故。 -
3.《杂诗》 唐·独孤及
百花结成子,春物舍我去。
流年惜不得,独坐空闺暮。
心自有所待,甘为物华误。
未必千黄金,买得一人顾。 -
4.《代春闺》 唐·崔液
江南日暖鸿始来,柳条初碧叶半开。
玉关遥遥戍未回,金闺日夕生绿苔。
寂寂春花烟色暮,檐燕双双落花度。
青楼明镜昼无光,红帐罗衣徒自香。
妾恨十年长独守,君情万里在渔阳。 -
5.《代闺人春日》 唐·刘希夷
珠帘的晓光,玉颜艳春彩。
林间鸟鸣唤,户外花相待。
花鸟惜芳菲,鸟鸣花乱飞。
人今伴花鸟,日暮不能归。
池月怜歌扇,山云爱舞衣。
佳期杨柳陌,携手莫相违。 -
6.《闺情》 唐·王諲
日暮裁缝歇,深嫌气力微。
才能收箧笥,懒起下帘帷。
怨坐空然烛,愁眠不解衣。
昨来频梦见,夫婿莫应知。 -
7.《望行人(一作秋闺)》 唐·张籍
秋风窗下起,旅雁向南飞。
日日出门望,家家行客归。
无因见边使,空待寄寒衣。
独倚青楼暮,烟深鸟雀稀。 -
8.《闺情》 唐·孟迟
山上有山归不得,湘江暮雨鹧鸪飞。
蘼芜亦是王孙草,莫送春香入客衣。 -
9.《春闺怨》 唐·杜荀鹤
朝喜花艳春,暮悲花委尘。
不悲花落早,悲妾似花身。 -
10.《闺怨》 唐·黄滔
寸心杳与马蹄随,如蜕形容在锦帷。
江上月明船发后,花间日暮信回时。
五陵夜作酬恩计,四塞秋为破虏期。
待到乘轺入门处,泪珠流尽玉颜衰。 -
11.《秋闺》 唐·邵士彦
斜日空庭暮,幽闺积恨盈。
细风吹帐冷,微月度窗明。
怨坐啼相续,愁眠梦不成。
调琴欲有弄,畏作断肠声。 -
12.《清平乐·春光欲暮》 唐·毛熙震
春光欲暮,寂寞闲庭户。
粉蝶双双穿槛舞,帘卷晚天疏雨。
含愁独倚闺帏,玉炉烟断香微。
正是销魂时节,东风满树花飞。 -
13.《临江仙(闺怨)》 宋·韩淲
脆管繁弦无觅处,小楼空掩遥山。
柳丝直下曲阑干。
海棠红欲褪,玉钏怯春衫。
_酒不成芳信断,社寒新燕呢喃。
雕盘慵整宝香残。
绮疏明薄暮,帘外雨潺潺。 -
14.《凭栏人·闺怨》 元·王元鼎
垂柳依依惹暮烟,素魄娟娟当绣轩。
妾身独自眠,月圆人未圆。
啼得花残声更悲,叫得春归郎未知。
杜鹃奴倩伊,问郎何日归? -
15.《秋闺怨》 南北朝·王僧孺
斜光隐西壁,暮雀上南枝。
风来秋扇屏,月出夜镫吹。
深心起百际,遥泪非一垂。
徒劳妾辛苦,终言君不知。 -
16.《闺怨》 宋·许必胜
房栊微雨过,虫思草根深。
门外青苔色,无人闲到今。
换衫依暮冷,开镜倚秋心。
别意犹能在,应来梦裹寻。 -
17.《暮春即事》 明·全少光
经时浑暖候,映日有青枝。
花落蜂犹恋,春归草不知。
竹苞仍个个,柳线亦丝丝。
独忆深闺里,柔风入暮时。 -
18.《昔陈北山赵南塘二老各有观物十咏笔力高妙暮》 宋·刘克庄
天不生斯物,将如冻者何。
为谁忙作茧,到底化为蛾。
种至春还育,功于世最多。
香闺不知织,岁岁赐香罗。 -
19.《春闺怨》 宋·陈允平
妾家住在湘江曲,门枕湘江春水绿。
年年长是暮春时,两岸垂杨啼布谷。
自君话别湘江头,独上层楼弹箜篌。
蛾眉不扫远山碧,满堤芳草春正愁。 -
20.《秋日即目》 唐·李世民
爽气浮丹阙,秋光澹紫宫。
衣碎荷疏影,花明菊点丛。
袍轻低草露,盖侧舞松风。
散岫飘云叶,迷路飞烟鸿。