-
1.《内使黄公》 宋·靖康小雅
在昔汉唐,亡由阉宦。
出或用之,鲜不始患。
岂期黄公,独禀高见。
白发虔心,有闻必谏。
竭力东城,以身死难。
揭名不磨,万世炳焕。 -
2.《玄明宫行》 明·韩邦靖
长安送客城东道,柳叶杨花春正早。
玄明宫前下马时,一片烟光长萋草。
宫中道士邀我入,素果清茶日未昃。
白河东下楚城西,指点湖山三叹息。 -
3.《丹青歌赠王春阳用其神丹歌韵》 宋·方回
世上若无钟子期,破琴勿为俗子嗤。
人间亦有王昭君,奈何众女嫉蛾眉。
我粗能诗子能画,笔力岂不山可移。
希声绝色识者少,妾妇嗃嗃仍嘻嘻。 -
4.《内使黄公》 隋代·佚名
在昔汉唐,亡由阉宦。
出或用之,鲜不始患。
岂期黄公,独禀高见。
白发虔心,有闻必谏。
竭力东城,以身死难。
揭名不磨,万世炳焕。 -
5.《内使黄公》 隋代·佚名
在昔汉唐,亡由阉宦。
出或用之,鲜不始患。
岂期黄公,独禀高见。
白发虔心,有闻必谏。
竭力东城,以身死难。
揭名不磨,万世炳焕。 -
6.《张衡传》 两汉·范晔
张衡字平子,南阳西鄂人也。
衡少善属文,游于三辅,因入京师,观太学,遂通五经,贯六艺。
虽才高于世,而无骄尚之情。
常从容淡静,不好交接俗人。