-
101.《和人闻雁二首》 宋·王珪
塞长霜草白,天阔夜云愁。
影过空江月,声来别枕秋。
乡音何处吒,客恨几时休。
况有冥飞志,无为弋者求。 -
102.《与诸友同坐梅下月雾凄清风琴泠然不类人世各》 宋·冯时行
月冷逼疏影,梅孤泛清光。
儿曹窍孤竹,天风韵丝簧。
相将二三子,中夜聊徜徉。
泠泠白雪唱,滟滟碧霞觞。 -
103.《代人上平江徐郎五首》 宋·曾协
双旌来自日华边,帝遣衔恩下九天。
膏泽已周家十万,道途不叹驿三千。
封疆旧占江湖阔,欢颂新从里巷传。
可是圣朝私此地,教将和气作丰年。 -
104.《送陈君举舍人东归》 宋·楼钥
皇天生人物,千载非偶然。
冲和兼万人,始得一英贤。
夫君乃其人,人一己百千。
飞黄欲追风,况复勤著鞭。 -
105.《张次律见招欲同一诗人饮既见乃新定远令刘旦》 宋·赵蕃
张侯呼我饮,云欲醉诗人。
我愧野无格,君能高出尘。
句中真有画,笔下信如神。
不待平生识,由来一语亲。 -
106.《送人赴阙》 宋·赵蕃
雪后晴催江上船,一杯政尔话蝉连。
人生契阔可堪数,后会渺茫还属天。
荐墨向来非草划,除书此去定翩翩。
西湖处士当年句,借问沙鸥若个边。 -
107.《元夕立春喜晴於是郡人久不出矣》 宋·叶适
艾褐家紬阔阔裁,抱孙携子看灯来。
余甘暂弃从教觅,莫斗机心漫自猜。 -
108.《虞万州妻赵安人挽诗二首》 宋·魏了翁
江上有何乐,萧然吾亦志。
午眠春寂历,晚步水沧浪。
倦去推门入,忺来索酒尝。
清风那复见,江阔莫云长。 -
109.《送奭上人化缘》 宋·徐照
专志事皆成,期师此一行。
阁盛灵佛像,碑载施人名。
江阔风催渡,村深雪废程。
暂劳曾共说,终可遂闲情。 -
110.《将适毗陵道中遇居简上人》 宋·周弼
姑苏观下逢居简,帽子欹斜衣懒散。
自言契阔漫东西,虽老犹能青白眼。
知音不在禅床久,抱刺怀书谨奔走。
反舌无声乱草间,回首尽成狮子吼。 -
111.《与前人对酌醉中》 宋·陈著
天宽地阔无拘嫌,日往月来无留淹。
有兴一日是一日,赏心乐事古难兼。
我贫到底君不问,君自与我相嬉恬。
安知朝夕不自给,有酒须与我共酣。 -
112.《送友人陈上舍兄弟试太学》 宋·姚勉
东风飒飒吹行李,荣送双龙璧池水。
璧池浪阔高化龙,直透银河三万里。
君家兄弟真雁行,季方学行如元方。
中眉不是弓刀软,个般人物宜胶庠。 -
113.《江阔》 宋·陈允平
江阔雁声遥,何人共寂寥。
青天不可问,明月若为邀。
侠士夸骑鹤,蛮奴学射雕。
平生堂下柳,聊复伴秋宵。 -
114.《法曲献仙音 寄寿云西老人,时吴与张石隐、》 元·邵亨贞
章、皆雷老人宾馆,三月二十八日也谷雨*晴,柳风吹暖,春在绿阴深处。
青鸟传书,羽仙清道,天香暗满窗户。
准拟问长生路。
桃花几千树。 -
115.《酬正言上人》 宋·释智圆
旅雁声孤过旧林,相怀无处共论心。
眠云未负他年约,看雪难忘尽日吟。
江上信稀寒浪阔,竹边房掩夕阳深。
寂寥闲坐西窗下,空把馀情寄玉琴。 -
116.《赋得送人自阙下还吴》 宋·释智圆
莼羹鲈脍美,张翰忽思归。
烟水东南阔,风帆旦夕飞。
静吟新月正,闲望旧山微。
独羡长江上,遗名掩竹扉。 -
117.《送人南游》 宋·释智圆
难阻南游兴,酣歌出故林。
路分沧海阔,山叠瘴云深。
马援碑宁在,重华庙可寻。
他年却归此,闲话学夷音。 -
118.《寄若讷上人》 宋·释智圆
江滨方话别,倏忽十年馀。
感旧空阙梦,闲眠懒寄书。
砌凉鸣蟋蟀,潭冷照蟾蜍。
北望苍波阔,无由访所居。 -
119.《赠古崖复上人游》 宋·艾性夫
高僧如云不受缚,乌藤五尺陪行脚。
几年陈迹旋磨牛,一日横空出笼鹤。
江山悠远天宇阔,眼力穷时吟吻渴。
含新嚥秀入清脾,蔬笋敢污甘露钵。 -
120.《病后谢友人顾问》 宋·黄庚
索居坐孤陋,却扫甘隐沦。
荒径无辙迹,蓬藋方蓁蓁。
风雨撼四壁,一榻寄屈伸。
谁念相如病,岂堪原宪贫。