-
1.《菩萨蛮(双韵赋摘阮)》 宋·辛弃疾
阮琴斜挂香罗绶。
玉纤初试琵琶手。
桐叶雨声干。
真珠落玉盘。
朱弦调未惯。
笑倩春风伴。
莫作别离声。
且听双凤鸣。 -
2.《琴曲歌辞·三峡流泉歌》 唐·李季兰
妾家本住巫山云,巫山流水常自闻。
玉琴弹出转寥夐,直似当时梦中听。
三峡流泉几千里,一时流入深闺里。 -
3.《雅琴篇》 唐·司马逸客
亭亭峄阳树,落落千万寻。
独抱出云节,孤生不作林。
影摇绿波水,彩绚丹霞岑。
直干思有托,雅志期所任。 -
4.《听郑五愔弹琴》 唐·孟浩然
阮籍推名饮,清风坐竹林。
半酣下衫袖,拂拭龙唇琴。
一杯弹一曲,不觉夕阳沉。
余意在山水,闻之谐夙心。 -
5.《送二十叔赴任馀杭尉(琴字)》 唐·权德舆
拜首直城阴,樽开意不任。
梅仙归剧县,阮巷奏离琴。
春草吴门绿,秋涛浙水深。
十年曾旅寓,应惬宦游心。 -
6.《和令狐相公南斋小宴听阮咸》 唐·刘禹锡
阮巷久芜沉,四弦有遗音。
雅声发兰室,远思含竹林。
座绝众宾语,庭移芳树阴。
飞觞助真气,寂听无流心。
影似白团扇,调谐朱弦琴。
一毫不平意,幽怨古犹今。 -
7.《和令狐仆射小饮听阮咸》 唐·白居易
掩抑复凄清,非琴不是筝。
还弹乐府曲,别占阮家名。
古调何人识,初闻满座惊。
落盘珠历历,摇珮玉琤琤.
似劝杯中物,如含林下情。
时移音律改,岂是昔时声。 -
8.《从萧叔子听弹琴,赋得三峡流泉歌》 唐·李冶
妾家本住巫山云,巫山流泉常自闻。
玉琴弹出转寥夐,直是当时梦里听。
三峡迢迢几千里,一时流入幽闺里。 -
9.《阮郎归》 宋·张抡
炎天何处可登临。
须于物外寻。
松风涧水杂清音。
空山如弄琴。
宜散发,称披襟。
都无烦暑侵。
莫将城市比山林。
山林兴味深。 -
10.《鹧鸪天(咏阮)》 宋·张鎡
不似琵琶不似琴。
四弦陶写晋人心。
指尖历历泉鸣涧,腹上锵锵玉振金。
天外曲,月边音。
为君转轴拟秋砧。
又成雅集相依坐,清致高标记竹林。 -
11.《贺新郎(僧如梵摘阮)》 宋·李好古
人物风流远。
忆当年、江东跌宕,知音南阮。
惯倚胡床闲寄傲,妥腹难凭琴桉。
妙制拥、银蟾光满。 -
12.《效阮公诗》 南北朝·江淹
岁暮怀感伤,中夕弄清琴。
戾戾曙风急,团团明月阴。
孤云出北山,宿鸟惊东林。
谁谓人道广,忧慨自相寻。
宁知霜雪后,独见松竹心。 -
13.《为简公约赋素琴堂》 宋·郏侨
素琴之堂虚且清,素琴之韵沦杳冥。
神闲意定默自鸣,宫商不动谁与听。
堂中道人骨不俗,貌庞形端颜莹玉。
我尝见之醒心目,宁必丝桐弦断续。 -
14.《为钱理容题美人月琴图》 明·汤胤勣
芙蓉小院秋如海,凉月半空凝素彩。
羊车轧轧过西宫,一失君恩不堪悔。
绿铜古阮鹍弦溜,陶写襟怀三五奏。
血色深红软绣墩,唾花浅碧香罗袖。 -
15.《读阮嗣宗诗》 明·赵滂
明月照北林,孤鸿有哀音。
揽衣起坐弹鸣琴,忧忠徘徊独伤心。
可怜堂上生荆杞,空自繁华粲桃李。
种瓜寂寞青门外,采薇怅望西山趾。
芒砀云归大泽空,后百五岁无英雄。
途穷恸哭无知者,沈湎狂言元目公。 -
16.《为张藻仲题高文璧画抱琴图》 明·邾经
听鹤亭前春澹沱,宿雨犹含百花妥。
已愁三月酒船空,宣也抱琴能觅我。
为言来自青衣洞,载得官醪满书舸。
青衣仙人期远游,紫鸾将车尚虚左。 -
17.《和赵国兴知录赠琴》 宋·辛弃疾
赵君胸中何瑰奇,白日照耀珊瑚枝。
新诗哦成七字句,孤桐赠我千金资。
人间皓齿蛾眉斧,筝笛纷纷君未许。
自言工作古谁骚,十指黄钟挟大吕。 -
18.《题李亮功家周昉画美人琴阮图》 宋·黄庭坚
周昉富贵女,衣饰新旧兼。
髻重发根急,妆薄无意添。
琴阮相与娱,听弦不观手。
敷腴竹马郎,跨马欲折柳。 -
19.《梵隆大师乞诗隆能琴阮为鼓数行》 宋·韩元吉
扁舟望涵山,一塔白云里。
东西互迎送,目尽三十里。
下有布金园,轩窗面流水。
上人富愿力,物物尽经始。 -
20.《内人琴阮图》 元·杨维桢
花点吴盐春欲老,翡翠飞来剪芳草。
美人睡起春思深,弹丝拊木写同心。
荔枝五弦调急缓,阮家月琴轴初绾。
须臾钧天双合乐,南薰殿中风动幕。
梨园乐官乐不鸣,宫中之音和且平。