-
1.《阮郎归·天边金掌露成霜》 宋·晏几道
天边金掌露成霜。
云随雁字长。
绿杯红袖趁重阳。
人情似故乡。
兰佩紫,菊簪黄。
殷勤理旧狂。
欲将沉醉换悲凉。
清歌莫断肠。 -
2.《阮郎归·湘天风雨破寒初》 宋·秦观
湘天风雨破寒初。
深沈庭院虚。
丽谯吹罢小单于。
迢迢清夜徂。
乡梦断,旋魂孤。
峥嵘岁又除。
衡阳犹有雁传书。
郴阳和雁无。 -
3.《阮郎归·柳阴庭院占风光》 宋·曾觌
柳阴庭院占风光,呢喃清昼长。
碧波新涨小池塘,双双蹴水忙。
萍散漫,絮飘飏,轻盈体态狂。
为怜流去落红香,衔将归画梁。 -
4.《阮郎归·有怀北游》 宋·张炎
钿车骄马锦相连。
香尘逐管弦。
瞥然飞过水秋千。
清明寒食天。
花贴贴,柳悬悬。
莺房几醉眠。
醉中不信有啼鹃。
江南二十年。 -
5.《阮郎归·初夏》 宋·苏轼
绿槐高柳咽新蝉。
薰风初入弦。
碧纱窗下水沈烟。
棋声惊昼眠。
(水沈 一作 水沉)
微雨过,小荷翻。
榴花开欲然。
玉盆纤手弄清泉。
琼珠碎却圆。 -
6.《阮郎归·西湖春暮》 宋·马子严
清明寒食不多时。
香红渐渐稀。
番腾妆束闹苏堤。
留春春怎知。
花褪雨,絮沾泥。
凌波寸不移。
三三两两叫船儿。
人归春也归。 -
7.《刘阮天台谣》 宋·王淮
天台山,乃在钱塘之南,瓯越之间。
上有撑云挂日千丈高峰挺岌?,下有奔雷喷雪万仞深壑流
潺湲。
银河倒泻石梁滑,自非仙风道骨谁能攀。 -
8.《阮郎归(苏州席上作)》 宋·苏轼
一年三度过苏台。
清尊长是开。
佳人相问苦相猜。
这回来下来。
情未尽,老先催。
人生真可咍。
他年桃李阿谁栽。
刘郎双鬓衰。 -
9.《阮郎归(寄人)》 宋·姜特立
绿阴庭院记年时。
家人捧寿卮。
乐声催拍送腰支。
香风匝地衣。
清梦断,彩云飞。
刘郎今鬓丝。
强将杯酒破愁眉。
如今触事非。 -
10.《阮郎归(寄人)》 宋·姜特立
绿阴庭院记年时。
家人捧寿卮。
乐声催拍送腰支。
香风匝地衣。
清梦断,彩云飞。
刘郎今鬓丝。
强将杯酒破愁眉。
如今触事非。 -
11.《阮郎归》 宋·俞紫芝
钓鱼船上谢三郎。
双鬓已苍苍。
蓑衣未必清贵,不肯换金章。
汀草畔,浦花旁。
静鸣榔。
自来好个,渔父家风,一片潇湘。 -
12.《阮郎归(元夕)》 宋·梅窗
皇州新景媚晴春。
春晴媚景新。
万家明月醉风清。
清风醉月明。
人游乐,乐游人。
游人乐太平。
御楼神圣喜都民。
民都喜圣神。 -
13.《阮郎归》 宋·欧阳修
雪霜林际见依稀。
清香已暗期。
前村已遍倚南枝。
群花犹未知。
情似旧,赏休迟。
看看陇上吹。
便从今日赏芳菲。
韶华取次归。 -
14.《阮郎归(茶词)》 宋·黄庭坚
摘山初制小龙团。
色和香味全。
碾声初断夜将阑。
烹时鹤避烟。
消滞思,解尘烦。
金瓯雪浪翻。
只愁啜罢水流天。
余清搅夜眠。 -
15.《阮郎归(海岱楼与客酌别作)》 宋·米芾
双双鸳鸯戏苹洲。
几行烟柳柔。
一声长笛咽清秋。
碧云生暮愁。
钩月挂,绮霞收。
浦南人泛舟。
娟娟何处烟明眸。
相望徒倚楼。 -
16.《阮郎归(上苑初夏侍宴,池上双飞新燕掠水而去,得旨赋之)》 宋·曾觌
柳阴庭馆占风光。
呢喃清昼长。
碧波新涨小池塘。
双双蹴水忙。
萍散漫,絮飘扬。
轻盈体态狂。
为怜流去落红香。
衔将归画梁。 -
17.《阮郎归》 宋·洪适
澄清阁下藕如船。
扁舟曾采莲。
向来辛苦叠青钱。
而今知几年。
人去也,客凄然。
酒泉添泪泉。
一杯今夜且留连。
断肠芳草边。 -
18.《阮郎归》 宋·张抡
深亭邃馆销清风。
榴花芳艳浓。
阳光染就欲烧空。
谁能窥化工。
观物外,喻身中。
灵砂别有功。
若将一粒比花容。
金丹色又红。 -
19.《阮郎归》 宋·张抡
炎天何处可登临。
须于物外寻。
松风涧水杂清音。
空山如弄琴。
宜散发,称披襟。
都无烦暑侵。
莫将城市比山林。
山林兴味深。 -
20.《阮郎归》 宋·张抡
豪家大厦敞千楹。
风摇玉柄轻。
金盆弄水复敲冰。
热从何处生。
低草舍,小茅亭。
如何安此身。
元来一念静无尘。
萧然心自清。