-
101.《蝶恋花(戊申秋夜)》 宋·赵师侠
夜雨鸣檐声录蔌。
薄酒浇愁,不那更筹促。
感旧伤今难举目。
无聊独剪西窗烛。
弹指光阴如电速。
富贵功名,本自无心逐。
粝食粗衣随分足。
此身安健他何欲。 -
102.《水龙吟(兴安道间)》 宋·李曾伯
西风涤尽炎_,连朝更值天无雨。
笋舆轧轧,经行三日,碧_无数。
胜绝江山,余行天下,无如此处。
任今来昔往,迎新送旧,风景在、只如许。 -
103.《锦瑟清商引》 宋·汪元量
玉窗夜静月流光。
拂鸳弦、先奏清商。
天外塞鸿飞呼,群夜渡潇湘。
风回处,戛玉铿金,翩翻作新势,声声字字,历历锵锵。 -
104.《芰荷香》 宋·万俟咏
小潇湘。
正天影倒碧,波面容光。
水仙朝罢,间列绿盖红幢。
吹风细雨,荡十顷、浥浥清香。 -
105.《醉蓬莱(力修宝学贤表宴胡明仲侍郎,遣歌姬来乞词,作醉蓬莱令歌之)》 宋·孙道绚
看鸥翻波溅,苹末风轻,水轩消暑。
云叠奇峰,破桐阴亭午。
列岫连环,溜泉鸣玉,对幅巾芒履。
况有清时,风流故人,剧谈挥尘。 -
106.《酹江月(寿韩元吉)》 宋·黄宰
三光五岳,孕乾坤英彩,非金非玉。
赫赫岩岩真相种,来驾横空仙鹄。
十万儿童,和丰堂下,齐指梅山祝。
黑头难老,岁寒苍桧修竹。 -
107.《锦缠道(桑)》 宋·马子严
雨过园林,触处落红凝绿。
正桑叶、齐如沃。
娇羞只恐人偷目。
背立墙阴,慢展纤纤玉。
听鸠啼几声,耳边相促。
念蚕饥、四眠初熟。
劝路旁、立马莫踟躇,是那里唱道秋胡曲。 -
108.《锦缠道(桑)》 宋·马子严
雨过园林,触处落红凝绿。
正桑叶、齐如沃。
娇羞只恐人偷目。
背立墙阴,慢展纤纤玉。
听鸠啼几声,耳边相促。
念蚕饥、四眠初熟。
劝路旁、立马莫踟躇,是那里唱道秋胡曲。 -
109.《采桑曲》 清·阎尔梅
种桑人家十之九,连绿不断阴千亩。
年年相戒桑熟时,畏人盗桑晨暮守。
前年灾水去年旱,私债官租如火锻。
今春差觉风雨好,可惜桑田种又少。 -
110.《蝶恋花(四首)》 清·庄棫
城上斜阳依碧树。
门外斑骓,见了还相顾。
玉勒珠鞭何处住?
回头不觉天将暮。 -
111.《阻雪连句遥赠和》 南北朝·佚名
积雪皓阴池,北风鸣细枝。
九逵密如绣,何异远别离。
(谢朓)
风庭舞流霰,冰沼结文澌。 -
112.《北山移文》 南北朝·孔稚珪
钟山之英,草堂之灵,驰烟驿路,勒移山庭:夫以耿介拔俗之标,萧洒出尘之想,度白雪以方洁,干青云而直上,吾方知之矣。
若其亭亭物表,皎皎霞外,芥千金而不眄,屣万乘其如脱,闻凤吹于洛浦,值薪歌于延濑,固亦有焉。
岂期终始参差,苍黄翻覆,泪翟子之悲,恸朱公之哭。
乍回迹以心染,或先贞而后黩,何其谬哉!呜呼,尚生不存,仲氏既往,山阿寂寥,千载谁赏!世有周子,隽俗之士,既文既博,亦玄亦史。 -
113.《秦妇吟》 唐·韦庄
中和癸卯春三月,洛阳城外花如雪。
东西南北路人绝,绿杨悄悄香尘灭。
路旁忽见如花人,独向绿杨阴下歇。
凤侧鸾欹鬓脚斜,红攒黛敛眉心折。 -
114.《九叹》 两汉·刘向
逢纷
伊伯庸之末胄兮,谅皇直之屈原。
云余肇祖于高阳兮,惟楚怀之婵连。
原生受命于贞节兮,鸿永路有嘉名。 -
115.《九思》 两汉·王逸
逢尤
悲兮愁,哀兮忧!
天生我兮当闇时,被诼谮兮虚获尤。
心烦憒兮意无聊,严载驾兮出戏游。 -
116.《闲情赋》 魏晋·陶渊明
初,张衡作《定情赋》,蔡邕作《静情赋》,检逸辞而宗澹泊,始则荡以思虑,而终归闲正。
将以抑流宕之邪心,谅有助于讽谏。
缀文之士,奕代继作;因并触类,广其辞义。
余园闾多暇,复染翰为之;虽文妙不足,庶不谬作者之意乎。 -
117.《柳毅传》 唐·李朝威
仪凤中,有儒生柳毅者,应举下第,将还湘滨。
念乡人有客于泾阳者,遂往告别。
至六七里,鸟起马惊,疾逸道左。
又六七里,乃止。 -
118.《上林赋》 两汉·司马相如
亡是公听然而笑曰:“楚则失矣,而齐亦未为得也。
夫使诸侯纳贡者,非为财币,所以述职也。
封疆画界者,非为守御,所以禁淫也。
今齐列为东藩,而外私肃慎,捐国逾限,越海而田,其于义固未可也。 -
119.《声无哀乐论》 两汉·嵇康
有秦客问于东野主人曰:「闻之前论曰:『治世之音安以乐,亡国之音哀以思。
』夫治乱在政,而音声应之;故哀思之情,表于金石;安乐之象,形于管弦也。
又仲尼闻韶,识虞舜之德;季札听弦,知众国之风。
斯已然之事,先贤所不疑也。 -
120.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。