-
1.《十月》 宋·叶巽斋
维此十月,岁聿云暮。
惟月之良,是谓盈数。
阴极于坎,阳比于子。
阴阳消长,否泰攸寓。 -
2.《西江月》 宋·张抡
四序常如转毂,百年须待春风。
江梅何事向严冬。
早有清香浮动。
只为六阴极处,一阳已肇黄宫。
阴阳迭用事何穷。
此是乾坤妙用。 -
3.《述九颂·纪生》 宋·程公许
一之日兮周正,建子他良辰。
黄钟兮起律,鲁台兮望云。
气机兮翕辟,往来兮不停。
皇揆予兮初度,秉幼志兮洁贞, -
4.《*心香 题仵先生东廊》 元·马钰
六月严凝,腊月炎蒸。
这真功、颠倒分明。
阳中阴极,阴里阳生。
出五行中,谁行到,我行程。
万朵金莲,火里常荣。
水中看、红焰升腾。
两般攒聚,一性圆成。
便戴三花,梳三髻,礼三清。 -
5.《偈颂八十七首》 宋·释慧开
阴极阳生,日添一线。
独有山僧拄杖子,不属阴阳迁变。 -
6.《郊庙歌辞·祭太社乐章·舒和》 唐·佚名
神道发生敷九稼,阴极乘仁畅八埏。
纬武经文隆景化,登祥荐祉启丰年。 -
7.《牧陪昭应卢郎中在江西宣州佐今吏部沈公幕罢府…投寄》 唐·杜牧
燕雁下扬州,凉风柳陌愁。
可怜千里梦,还是一年秋。
宛水环朱槛,章江敞碧流。
谬陪吾益友,只事我贤侯。 -
8.《石峡山茶盛开》 宋·方逢辰
凡卉春妍夸国色,此花阴极抱阳明。
人疑芝草非时出,我谓丹砂托树生。
可惜洛中忻富贵,不知霜里蓄精英。
老夫诗若宋初出,牡药如何得盛行。 -
9.《温泉诗》 宋·钱易
悲哉天宝时,帝耄政不修。
宠幸尊妇人,阴极阳已柔。
外戚盛本枝,栉比封列侯。
丞相大将军,备位甚悠悠。 -
10.《偈颂二十一首》 宋·释坚璧
阴极俄惊一线回,石人岭上笑咍咍。
摧残枯木非枯木,今日花从冷处玩。