-
181.《林泉怡性歌为东晖上人作》 明·香严和尚
伽黎分付参玄人,水边林下颐天真。
须就松间结茅屋,竟无闲事劳精神。
碧草苍苔净如洗,却教何处飞红尘。
占得白云万余亩,山猿野鸟来相亲。 -
182.《雪篷图诗为吴淞蔡子坚作》 明·萧规
吴榜何年遇东浙,带得山阴一篷雪。
春风浩浩吹不消,夜月娟娟照偏洁。
雪篷主人且好奇,载客日游随所之。
呼酒恒持金凿落,对花每品玉参差。 -
183.《夏日游通惠河》 明·徐阶
颇忆三江远,乘流意若何。
水深秋气入,竹密雨声多。
熟果当尊落,惊禽拂棹过。
柳阴催系缆,欹枕听渔歌。 -
184.《田园乐(四首)》 明·张楷
孤棹斜阳水村,一犁暮雨平原。
藤花靡靡落地,桑叶阴阴闭门。 -
185.《江南曲》 明·郑枋
妾在钱塘小江曲,门前岁岁春波绿。
绿波涵影晓汪汪,素练平铺光一幅。
垂杨十里锁轻阴,芙蓉半渚瀁清馥。
翠云贴水风飕飕,白蘋红蓼催早秋。 -
186.《半生行》 明·郑琰
刺促复刺促,哀歌不成曲。
试听征人歌一声,切切乌乌泪相续。
吾祖卜地三山麓,世业繁华称鼎族。
七叶盛文儒,八代承章服。 -
187.《赛小孤庙》 明·周浈
育秀凌华嵩,标奇奠淮楚。
阳辟启神关,阴沉开水府。
浑浑聚商舳,渊渊闻戍鼓。
陈瑟会安歌,传芭纷代舞。
椒浆既分洁,桂棹方容与。
日暮怀归情,含睇望修渚。 -
188.《环溪亭》 明·朱弘祖
一曲清江抱画栏,入窗如在落星湾。
红尘隔断花香外,白鸟飞来镜影间。
蝌蚪旧藏书帙净,蜻蜓长立钓丝闲。
何由动我山阴兴,却棹扁舟雪夜还。 -
189.《与胡居士皆病寄此诗兼示学人二首》 唐·王维
一兴微尘念。
横有朝露身。
如是睹(一作都)阴界。
何方置我人。 -
190.《爱雪歌》 宋·范成大
平生爱雪如子猷,江湖乘兴常泛舟。
长篙斫冰阴火迸,玉板破碎凝不流。
淙琤大响出船底,两舷戛击锵鸣球。
棹夫披蓑舞白凤,滩子挽繂拖素虯。 -
191.《和孙莘老题召伯斗野亭》 宋·秦观
淮海破冬仲,雪霜滋不平。
菱荷枯折尽,积水寒更清。
辍棹得佳观,湖天绕朱甍。
信美无与娱,浊醪聊自倾。 -
192.《夏夜》 宋·陆游
山崦风生鵩啸悲,柴门月上树阴移。
熏衣汗雨初乾後,把卷蚊雷不动时。
孤闷难禁终岁病,浮生易满百年期。
钓竿只待清秋近,一棹烟波信所之。 -
193.《初春书怀》 宋·陆游
耄及光阴古更稀,自今惟有数期颐。
食观本草虽多事,醉读离骚自一奇。
物外有人闲始见,山中可乐老方知。
武陵好在桃千树,短棹相寻亦未迟。 -
194.《三山杜门作歌》 宋·陆游
晚入南宫典牋奏,滥陪太史牛马走。
忽然名在白简中,一棹还家倾腊酒。
十年光阴如电雹,绿蓑黄犊从邻叟。
鸣呼!古来肮脏例倚门,况我本自安丘园! -
195.《石帆夏日》 宋·陆游
短棹飘然信所之,茶园渔市到无时。
风从苹末萧萧起,月过花阴故故迟。
蓴菜煮羹吴旧俗,竹枝度曲楚遗辞。
颇闻颈里杨梅熟,邻曲相招莫後期。 -
196.《题城侍者剡溪图》 宋·陆游
暮境侵寻两鬓丝,湖边自葺小茆茨。
从今步步俱回棹,不独山阴兴尽时。 -
197.《西村晚泊》 宋·林逋
弭棹危桥外,霜村乍夕阴。
田园向野水,樵采语空林。
白鸟归飞远,青山重复深。
那堪迟新月,谁复赏微吟。 -
198.《西江月·膝下红金不暖》 宋·无名氏
膝下红金不暖,窗前绛蜡犹然。
夜深城麓走风烟。
的砾还飘雪霰。
海上正迷蝶梦,山阴未棹溪船。
愿骑白凤玉为鞭。
西赴瑶池芳宴。 -
199.《次韵和酬杨乐道待制咏雪》 宋·梅尧臣
梁苑孝王迹,灞陵游客心。
牧羊来海上,泛棹向山阴。
兴赏曾何浅,羁栖栖以深。
穆歌犹在竹,郢曲自传琴。 -
200.《荷叶》 明·高启
楚服新裁得,吴筒旧制成。
圆应问荇菜,密欲翳莲茎。
声中乱雨至,阴下一鱼行。
桂棹还思折,江南日暮情。