-
1.《转正郎后寄献集贤相公》 唐·郑谷
予名初在德门前,屈指年来三十年。
自贺孤危终际会,别将流涕感阶缘。
止陪鸳鹭居清秩,滥应星辰浼上玄。
平昔苦心何所恨,受恩多是旧诗篇。 -
2.《又和刁秘书寄李太保》 唐·徐铉
百里临民自可怜,青云何必藉阶缘。
家贫聊欲资三径,政简无非草太玄。
处众忘怀均物我,程才不器任方员。
江湖相望真堪喜,聚散悲欢尽偶然。 -
3.《朝玉阶》 宋·杜安世
帘卷春寒小雨天。
牡丹花落尽,悄庭轩。
高空双燕无翩翩。
无风轻絮坠,暗苔钱。
拟将幽怨写香笺。
中心多少事,语难传。
思量真个恶因缘。
那堪长梦见,在伊边。 -
4.《缘识》 宋·宋太宗
早起阶前雪,萦丛压竹欹。
行人迷失路,粉壁晃书帏。 -
5.《缘识》 宋·宋太宗
仰望秋天色,月华露湿衣。
传更方兴罢,萤绕御阶飞。 -
6.《缘识》 宋·宋太宗
春色春兮景媚妍,薰风暖润物华鲜。
上林花结和香雾,絮压轻轻软似绵。
寰中运启大平年,文武须精百艺全。
弄影马骄难控勒,龟兹韵雅奏钓天。 -
7.《缘识》 宋·宋太宗
中秋旱直至腊月,忧烦情绪不堪说。
暗祈顶戴上玄穹,今日高明降瑞雪。
时闻喜处万千家,片逐渐戏风四六花。
寒透衣宽何所思,红炉旋暖酒须夸。 -
8.《缘识》 宋·宋太宗
中秋夜,圆转魄,东升慢上露先湿。
起清风,明似雪,薄衣阶下寒泉滴。
随且情,何豁达,五音罢去无踪迹。
星稀斗暗一宽窄,桂华望处谁不惜。 -
9.《与生公寻幽居处》 唐·张九龄
同方久厌俗,相与事遐讨。
及此云山去,窅然岩径好。
疑入武陵源,如逢汉阴老。
清谐欣有得,幽闲欻盈抱。 -
10.《单于川对雨二首》 唐·苏味道
崇朝遘行雨,薄晚屯密云。
缘阶起素沫,竟水聚圆文。
河柳低未举,山花落已芬。
清尊久不荐,淹留遂待君。 -
11.《感遇诗三十八首》 唐·陈子昂
微月生西海,幽阳始代升。
圆光正东满,阴魄已朝凝。
太极生天地,三元更废兴。
至精谅斯在,三五谁能征。 -
12.《绍隆寺》 唐·沈佺期
吾从释迦久,无上师涅槃。
探道三十载,得道天南端。
非胜适殊方,起喧归理难。
放弃乃良缘,世虑不曾干。 -
13.《送薛据宰涉县(自永乐主簿陟状,寻复选受此官)》 唐·刘长卿
故人河山秀,独立风神异。
人许白眉长,天资青云器。
雄辞变文名,高价喧时议。
下笔盈万言,皆合古人意。 -
14.《送薛据宰涉县(自永乐主簿陟状,寻复选受此官)》 唐·刘长卿
故人河山秀,独立风神异。
人许白眉长,天资青云器。
雄辞变文名,高价喧时议。
下笔盈万言,皆合古人意。 -
15.《奉和圣制送张说上集贤学士赐宴,得筵字》 唐·王翰
东堂起集贤,贵得从神仙。
首命台阶老,将崇御府员。
送人锵玉佩,中使拂琼筵。
和乐薰风解,湛恩时雨连。
长材成磊落,短翮强翩翾.徒仰蓬莱地,何阶不让缘。 -
16.《寄远十一首》 唐·李白
三鸟别王母,衔书来见过。
肠断若剪弦,其如愁思何。
遥知玉窗里,纤手弄云和。
奏曲有深意,青松交女萝。 -
17.《题游仙阁白公庙》 唐·李嘉祐
仙冠轻举竟何之,薜荔缘阶竹映祠。
甲子不知风驭日,朝昏唯见雨来时。
霓旌翠盖终难遇,流水青山空所思。
逐客自怜双鬓改,焚香多负白云期。 -
18.《古乐府飞龙曲,留上陈左相(陈希烈)》 唐·高适
德以精灵降,时膺梦寐求。
苍生谢安石,天子富平侯。
尊俎资高论,岩廊挹大猷。
相门连户牖,卿族嗣弓裘。 -
19.《秋日夔府咏怀奉寄郑监李宾客一百韵》 唐·杜甫
绝塞乌蛮北,孤城白帝边。
飘零仍百里,消渴已三年。
雄剑鸣开匣,群书满系船。
乱离心不展,衰谢日萧然。 -
20.《秋日夔府咏怀奉寄郑监李宾客一百韵》 唐·杜甫
绝塞乌蛮北,孤城白帝边。
飘零仍百里,消渴已三年。
雄剑鸣开匣,群书满系船。
乱离心不展,衰谢日萧然。