-
1.《游溧阳下山寺(一作灵泉精舍限韵)》 唐·许坚1
地枕吴溪与越峰,前朝恩锡灵泉额。
竹林晴见雁塔高,石室曾栖几禅伯。
荒碑字没秋苔深,古池香泛荷花白。
客有经年说别林,落日啼猿情脉脉。 -
2.《赵丽卿豸史座留别限韵》 明·边贡
听雨罢弹棋,苍茫生远思。
遥应白门柳,飘荡绿烟丝。
旅迹江花笑,归心海燕知。
倚酣方恋别,休诵渭城诗。 -
3.《限韵赠黄子》 明·李梦阳
禁垣春日紫烟重,子昔为云我作龙。
有酒每邀东省月,退朝曾对掖门松。
十年放逐同梁苑,中夜悲歌泣孝宗。
老体幸强黄犊健,柳吟花醉莫辞从。 -
4.《朱射陂闺人限韵》 明·侯一元
淮南远树江南信,玉箸先随玉管挥。
一病经春残豆蔻,乱红如雨怅芳菲。
光同满月疑星入,晕学丹霞有鹜飞。
帐殿却愁生会面,烦君犹辩是耶非。 -
5.《四月五日游淮云寺仪上人限韵求题》 明·陆伸
得见支郎半醉中,相将高阁咏南风。
岂缘避暑追河朔,自为伤春到瀼东。
说法竿头惭未会,谈经注脚喜能同。
何年许入云门社,办取青鞋出软红。 -
6.《有旨百官带暖耳陆庶子廉伯限韵用柬西涯》 明·谢铎
九陛门深障晓芃,暖寒初致感恩辞。
争先敢羡偷狐手,再拜真同赐马骑。
掩耳功高知不世,续貂名在愧乘时。
炎凉几作班姬扇,恋恋谁存赠别诗。 -
7.《田假限疾不获还庄载想田园兼思亲友率成短韵…赠杜幽素》 唐·李峤
游宦劳牵网,风尘久化衣。
迹驰东苑路,望阻北岩扉。
及此承休告,聊将狎遁肥。
十旬俄委疾,三径且殊归。 -
8.《送李处士归弋阳山居(限姓名中用韵)》 唐·权德舆
暂来城市意何如,却忆葛阳溪上居。
不惮薄田输井税,自将嘉句著州闾。
波翻极浦樯竿出,霜落秋郊树影疏。
想到家山无俗侣,逢迎只是坐篮舆。 -
9.《青出蓝诗(题中有韵,限四十字成)》 唐·吕温
物有无穷好,蓝青又出青。
朱研未比德,白受始成形。
袍袭宜从政,衿垂可问经。
当时不采撷,作色几飘零。 -
10.《青出蓝诗(题中有韵,限四十字成)》 唐·吕温
物有无穷好,蓝青又出青。
朱研未比德,白受始成形。
袍袭宜从政,衿垂可问经。
当时不采撷,作色几飘零。