-
1.《发金陵折柳亭》 宋·张耒
津亭折得绿杨枝,更看春风向手吹。
建业城边春已老,连天荒草燕双飞。 -
2.《发金陵折柳亭二首》 宋·张耒
绿衮溶溶日,红飞寂寂春。
青山今古事,芳草去来人。
歌吹酒家市,帆樯贾客津。
谁云绝胜地,登眺更伤神。 -
3.《发金陵折柳亭二首》 宋·张耒
匆匆十日事,回首亦凄凉。
何处无芳草,行人休断肠。 -
4.《发金陵折柳亭二首》 宋·张耒
瞿昙昔教我,林下一宵行。
何事春江上,依依作俗情。 -
5.《发金陵折柳亭二首》 宋·张耒
桃李蕃晴日,江山秀晚春。
孤舟多病客,长道未归人。
豪俗竞行乐,倦游慵问津。
南山还暮雨,疑有楚台神。 -
6.《书鄢陵王主簿所画折枝二首》 宋·苏轼
论画以形似,见与儿童邻。
赋诗必此诗,定非知诗人。
诗画本一律,天工与清新。
边鸾雀写生,赵昌花传神。 -
7.《书鄢陵王主簿所画折枝二首》 宋·苏轼
瘦竹如幽人,幽花如处女。
低昂枝上雀,摇荡花间雨。
双翎决将起,众叶纷自举。
可怜采花蜂,清蜜寄两股。
若人富天巧,春色入毫楮。
悬知君能诗,寄声求妙语。