-
1.《至法海寺》 宋·王洋
天有阴晴地有艰,一山如隔万重山。
隅逢冬少三馀雨,况置身无百虑关。
岁熟役车容借客。
闲来岩寺可开颜。
悬危既免逢饥虎,又得休公半偈还。 -
2.《春夜宴任六昆季宅》 唐·钱起
际晚绿烟起,入门芳树深。
不才叨下客,喜宴齿诸簪。
夜月仍携妓,清风更在林。
彩毫挥露色,银烛动花阴。
自接通家好,应知待士心。
向隅逢故识,兹夕愿披襟。 -
3.《下山逢故夫》 唐·乔知之
妾身本薄命,轻弃城南隅。
庭前厌芍药,山上采蘼芜。
春风罥纨袖,零露湿罗襦。
羞将憔悴日,提笼逢故夫。 -
4.《逢牧》 宋·梅尧臣
国马一何多,来牧郊甸初。
大群几百杂,小群数十驱。
或聚如斗蚁,或散如惊乌。
或践麦无根,或啮树无肤。 -
5.《道逢王元龟阁学》 宋·杨万里
秋日才昇却雾中,先生更去恐群空。
古谁云远今犹古,公亦安知世重公。
轩冤何缘关此老,江山所过总清风。
我行安用相逢得?不得趋隅又北东。 -
6.《晚年叙志示翟处士》 唐·王绩
弱龄慕奇调,无事不兼修。
望气登重阁,占星上小楼。
明经思待诏,学剑觅封侯。
弃繻频北上,怀刺几西游。 -
7.《移禁司刑》 唐·沈佺期
畴昔参乡赋,中年忝吏途。
丹唇曾学史,白首不成儒。
天子开昌箓,群生偶大炉。
散材仍葺厦,弱羽遽抟扶。 -
8.《望人家桃李花》 唐·贺知章
山源夜雨度仙家,朝发东园桃李花。
桃花红兮李花白,照灼城隅复南陌。
南陌青楼十二重,春风桃李为谁容。 -
9.《巩城东庄道中作》 唐·储光羲
北陵散寒鸟,西山照初日。
婉娈晋阳京,踟蹰野人室。
南轩草间去,后乘林中出。
霭霭长路暖,迟迟狭路归。 -
10.《云门寺西六七里,闻符公兰若最幽,与薛八同往》 唐·孟浩然
谓予独迷方,逢子亦在野。
结交指松柏,问法寻兰若。
小溪劣容舟,怪石屡惊马。
所居最幽绝,所住皆静者。