-
1.《孔雀东南飞/古诗为焦仲卿妻作》 两汉·佚名
汉末建安中,庐江府小吏焦仲卿妻刘氏,为仲卿母所遣,自誓不嫁。
其家逼之,乃投水而死。
仲卿闻之,亦自缢于庭树。
时人伤之,为诗云尔。 -
2.《孔雀东南飞》 两汉·汉无名氏
序曰:汉末建安中,庐江府小吏焦仲卿妻刘氏,为仲卿母
所遣,自誓不嫁。
其家逼之,乃投水而死。
仲卿闻之,亦 -
3.《三辅黄图载赵飞燕太液池结裾游宋公鸡跖载飞》 宋·杨冠卿
饮飞挟宸舟,彩鷁粲云母。
波涵太液秋,影动灵鼍吼。
观云棹水撷菱蕖,冯夷击鼓群龙趍。
飘飘仙袂随风举,帝怜飞燕结缨裾。
当时得意更深眷,承恩日在昭阳殿。
兹游奇绝冠平生,三十六宫俱健羡。 -
4.《江上值雪效欧阳体限不以盐玉鹤鹭絮蝶飞舞之》 宋·苏轼
缩颈夜眠如冻龟,雪来惟有客先知。
江边晓起浩无际,树杪风多寒更吹。
青山有似少年子,一夕变尽沧浪髭。
方知阳气在流水,沙上盈尺江无澌。 -
5.《东飞伯劳歌》 明·刘基
南飞鹧鸪北飞鹄,黄昏鸣鸡白日烛。
珊瑚石上栽兔丝,鸳鸯独宿枯桑枝。
永夜凉蟾入罗幕,蝉翼不如秋鬓薄。
寒塘露莲千叶红,可怜零露空随风。 -
6.《傚东坡从欧阳公咏雪体不用盐玉鹤鹭絮蝶飞舞》 宋·袁说友
楼头一夜寒声促,但怪重衾惯藏六。
小窗起听枯叶鸣,更觉凝寒透肌粟。
乃知龙公修故事,幻作轻细巧翻覆。
抟空积势欺檐楹,过眼随风满坑谷。 -
7.《杂曲歌辞·昔昔盐·花飞桃李蹊》 唐·赵嘏
远期难可托,桃李自依依。
花径无容迹,戎裘未下机。
随风开又落,度日扫还飞。
欲折枝枝赠,那知归不归。 -
8.《昔昔盐二十首·花飞桃李蹊》 唐·赵嘏
远期难可托,桃李自依依。
花径无容迹,戎裘未下机。
随风开又落,度日扫还飞。
欲折枝枝赠,那知归不归。 -
9.《虞美人·飞花自有牵情处》 宋·晏几道
飞花自有牵情处,不向枝边坠。
随风飘荡已堪愁,更伴东流流水、过秦楼。
楼中翠黛含春怨,闲倚阑干见。
远弹双泪惜香红,暗恨玉颜光景、与花同。 -
10.《水龙吟·鸡鸣风雨潇》 明·刘基
鸡鸣风雨潇潇,侧身天地无刘表。
啼鹃迸泪,落花飘恨,断魂飞绕。
月暗云霄,星沈烟水,角声清袅。
问登楼王粲,镜中白发,今宵又添多少。 -
11.《旅兴(四十首)》 明·刘基
秋山青如烟,秋月白如水。
登高俯空旷,咫尺见千里。
悠悠孤云行,袅袅凉风起。
凉风吹客衣,客心随风飞。
愿作沧海潮,朝来莫还归。
¤ -
12.《风入松(岫云)》 宋·张炎
卷舒无意入虚玄。
丘壑伴云烟。
石根清气千年润,覆孤松、深护啼猿。
霭霭静随仙隐,悠悠闲对僧眠。 -
13.《风雨损花》 宋·王之道
雨多南国惜春归,多谢诗人赋彩菲。
堕白残红无处着,漫随风絮作团飞。 -
14.《两同心》 宋·黄庭坚
巧笑眉颦。
行步精神。
隐隐似、朝云行雨,弓弓样、罗袜生尘。
樽前见,玉槛雕笼,堪爱难亲。
自言家住天津。
生小从人。
恐舞罢、随风飞去,顾阿母、教窣珠裙。
从今去,唯愿银缸,莫照离尊。 -
15.《夹竹桃花(咏题)》 宋·曹勋
绛彩娇春,苍筠静锁,掩映夭姿凝露。
花腮藏翠,高节穿花遮护。
重重蕊叶相怜,似青帔艳妆神仙侣。
正武陵溪暗,淇园晓色,宜望中烟雨。 -
16.《酹江月(感旧再和前韵)》 宋·何梦桂
问春何去,乱随风飞堕,杨花篱落。
罗袜香囊无觅处,谁有返魂灵药。
细柳重门,碧桃深巷,回首曾行乐。
玉龙吟断,夜深人在江阁。 -
17.《夹竹桃花·咏题》 宋·曹勋
诗绛彩娇春,苍筠静锁,掩映夭姿凝露。
花腮藏翠,高节穿花遮护。
重重蕊叶相怜,似青帔艳妆神仙侣。
正武陵溪暗,淇园晓色,宜望中烟雨。 -
18.《紫霄观》 宋·陈宗礼
平陂复峻坂,曲折劳攀跻。
中道忽孤绝,恍然遇安期。
授以度世术,呼吸随风飞。
长跪受隐文,三复叹且疑。
变化岂不神,勾谲莫予期。
回鞭指故山,从此问所归。 -
19.《赵文远见和用韵答之》 宋·辛弃疾
粝食粗衣饱暖时,从他鼻涕自垂颐。
万金药岂世无有,九折臂余人始知。
过雨沾香辞落蔕,随风飞絮趁游丝。
我无妙语酬春事,惭愧新歌值凤吹。 -
20.《依韵和睢阳杜相公答蔡君谟新体飞草书》 宋·梅尧臣
丹砂篆印发题封,云母屏开照耀中。
漠漠蛟绡吹入纸,翘翘虿发卷随风。
新番自与鸿都异,旧法唯应垩帚同。
丞相报诗何处问,清泠池上雁能通。