-
1.《江阴有桃源图方圆尺许宫室人物如针粟可数相》 宋·陆文圭
人说桃源是隐民,神仙纪景即非真。
如何谷口渔舟路,不许人间再问津。 -
2.《仲夏愆雨穉苗告悴辄按先帝诏书总龙请雨兼祷》 宋·宋祁
盛夏挟骄阳,于以构炎熯。
歊尘坌盖,烈御煽云汉。
稻颖茁然秀,涸流不胜灌。
田畯卹岁功,释耒共愁叹。 -
3.《寄终南隐者》 唐·薛能
海日东南出,应开岭上扉。
扫坛花入篲,科竹露沾衣。
饭后嫌身重,茶中见鸟归。
相思爱民者,难说与亲违。 -
4.《招隐》 唐·昙翼
连峰数千里,修林带平津。
云起远山翳,风至□荒榛。
茅茨隐不见,鸡鸣知有人。
蹑磴践其迹,处处见遗薪。
乃知百代下,固有上皇民。 -
5.《招隐》 唐·昙翼
连峰数千里,修林带平津。
云起远山翳,风至□荒榛。
茅茨隐不见,鸡鸣知有人。
蹑磴践其迹,处处见遗薪。
乃知百代下,固有上皇民。 -
6.《十二月过尧民歌·别情》 元·王实甫
自别后遥山隐隐,更那堪远水粼粼。
见杨柳飞绵滚滚,对桃花醉脸醺醺。
透内阁香风阵阵,掩重门暮雨纷纷。
怕黄昏忽地又黄昏,不销魂怎地不销魂。
新啼痕压旧啼痕,断肠人忆断肠人。
今春香肌瘦几分?缕带宽三寸。 -
7.《和周凤隐止酒韵》 宋·柴元彪
邃古奠堪舆,狉狉群鹿豕。
由蒙以至需,生人饮食始。
世值勋华初,人文日以起。
民用非酒醴,无以供祭祀。 -
8.《越问·隐逸》 宋·孙因
谢隐士当少微兮,精神见乎天文。
严子陵应客星兮,光芒动夫至尊。
居剡下以高洁兮,戴安道之父子。
游嵩岳以偕隐兮,孔述壑之弟昆。 -
9.《谢择之学士惠示吏隐宜春郡十诗因成五十六言》 宋·阎珣
达观终知世事劳,利名都是一鸿毛。
登瀛自有仙游乐,缓带何妨吏隐高。
深意庇民跻富寿,正辞华国耸英髦。
抟风九万期鹏翼,且傲松轩弄彩毫。 -
10.《毛希元隐居庐山卧龙瀑》 宋·叶述
毛子骂吴曦,蜀山渺孤愤。
五老急扣聘,延留如大宾。
龙分自眠地,惠帐饶珠蠙。
岩花开恨晚,谷鸟鸣先春。 -
11.《道民金氏居》 宋·赵希桐
碧港虽通邑,红尘不到门。
桑麻唐社门,鸡犬晋桃源。
山远云千点,天宽月一轩。
居人非隐者,吾欲叫东园。 -
12.《题倅厅吏隐堂》 宋·赵众
满耳江声满目山,此身疑不在人寰。
民含古意村村静,吏束刑书日日闲。 -
13.《吏隐宜春郡诗十首》 宋·祖无择
吏隐宜春郡,年丰狱讼稀。
馀粮委南亩,茂草满圜扉。
天意怜艰难,民心耻画衣。
万家行乐处,车马有光辉。 -
14.《送王济民归盘谷》 明·浦源
官亭酒香柳花白,下马持觞送行客。
客归江上愁更多,春水雨中生绿波。
青山遥对杨子渡,残日微明广陵树。
渡江酒醒伤别离,夜半舟人歌《竹枝》。 -
15.《朱泽民画》 明·苏伯衡
朝朝谋隐地,忽见好山川。
雄丽皆衡霍,幽深别涧瀍。
羊眠松下石,虹挂屋头泉。
便欲抽簪去,依崖结数椽。 -
16.《伏龙山民宋正甫湖山清隐乃唐诗人陈陶故圃曾》 宋·戴复古
故人昔住金华峰,面带双溪秋水容。
故人今住伏龙山,陈陶故圃茅三间。
千载清风徐孺子,门前共此一湖水。
百花洲上万垂杨,白鸥群里歌沧浪。 -
17.《行在春晚有怀故隐》 宋·陆游
老辱明时乞一官,逢春惆怅独无欢。
旧人零落北音少,市肆萧疏民力殚。
归计已栽千个竹,残年合挂两梁冠。
石帆山路频回首,箭茁蓴丝正满盘。 -
18.《赠杨樵隐应炎谈命》 宋·文天祥
莘郊一介,尧舜君民。
薇山二难,百世忠清。
富春耕叟,涕洟云台。
终南遁士,仕宦梯媒。
是数公者,俱以隐名。
木石一迹,霄渊异情。
九华山人,卖樵江湖。
请算世间,几种樵夫。 -
19.《过致政屯田刘公隐庐》 宋·黄庭坚
儿时拜公床,眼碧眉紫烟。
舍前架茅茨,炉香坐僧禅。
女奴煮甖粟,石盆泻机泉。
今来扫门巷,竹间翁蜕蝉。 -
20.《寄余干徐隐甫》 宋·黄庭坚
江行长邅回,风水忧索米。
相逢解人颐,高士徐孺子。
鸬鹚葭苇间,煮茗当酌醴。
夜船饷蒸鹅,白发厌甘旨。