-
221.《江上寄元六林宗》 唐·李白
霜落江始寒,枫叶绿未脱。
客行悲清秋,永路苦不达。
沧波眇川汜,白日隐天末。
停棹依林峦,惊猿相叫聒。 -
222.《留别西河刘少府》 唐·李白
秋发已种种,所为竟无成。
闲倾鲁壶酒,笑对刘公荣。
谓我是方朔,人间落岁星。
白衣千万乘,何事去天庭。 -
223.《答长安崔少府叔封游终南翠微寺太宗皇帝金沙泉见寄》 唐·李白
河伯见海若,傲然夸秋水。
小物昧远图,宁知通方士。
多君紫霄意,独往苍山里。
地古寒云深,岩高长风起。 -
224.《望庐山瀑布水二首》 唐·李白
西登香炉峰,南见瀑布水。
挂流三百丈,喷壑数十里。
欻如飞电来,隐若白虹起。
初惊河汉落,半洒云天里。 -
225.《下途归石门旧居》 唐·李白
吴山高,越水清,握手无言伤别情。
将欲辞君挂帆去,离魂不散烟郊树。
此心郁怅谁能论,有愧叨承国士恩。
云物共倾三月酒,岁时同饯五侯门。 -
226.《入彭蠡经松门观石镜缅怀谢康乐题诗书游览之志》 唐·李白
谢公之彭蠡,因此游松门。
余方窥石镜,兼得穷江源。
将欲继风雅,岂徒清心魂。
前赏逾所见,后来道空存。 -
227.《姑孰十咏》 唐·李白
姑孰溪
爱此溪水闲,乘流兴无极。
漾楫怕鸥惊,垂竿待鱼食。
波翻晓霞影,岸叠春山色。 -
228.《感兴六首》 唐·李白
瑶姬天帝女,精彩化朝云。
宛转入宵梦,无心向楚君。
锦衾抱秋月,绮席空兰芬。
茫昧竟谁测,虚传宋玉文。 -
229.《拟古诗十二首》 唐·韦应物
辞君远行迈,饮此长恨端。
已谓道里远,如何中险艰。
流水赴大壑,孤云还暮山。
无情尚有归,行子何独难。 -
230.《赠卢嵩》 唐·韦应物
百川注东海,东海无虚盈。
泥滓不能浊,澄波非益清。
恬然自安流,日照万里晴。
云物不隐象,三山共分明。
奈何疾风怒,忽若砥柱倾。
海水虽无心,洪涛亦相惊。
怒号在倏忽,谁识变化情。 -
231.《五弦行》 唐·韦应物
美人为我弹五弦,尘埃忽静心悄然。
古刀幽磬初相触,千珠贯断落寒玉。
中曲又不喧,徘徊夜长月当轩。 -
232.《冬夜宿仙游寺南凉堂,呈谦道人》 唐·岑参
太乙连太白,两山知几重。
路盘石门窄,匹马行才通。
日西倒山寺,林下逢支公。
昨夜山北时,星星闻此钟。 -
233.《冀州客舍酒酣贻王绮寄题南楼(时王子欲应制举西上)》 唐·岑参
夫子傲常调,诏书下征求。
知君欲谒帝,秣马趋西周。
逸足何駸駸,美声实风流。
学富赡清词,下笔不能休。 -
234.《送许拾遗恩归江宁拜亲》 唐·岑参
诏书下青琐,驷马还吴洲。
束帛仍赐衣,恩波涨沧流。
微禄将及亲,向家非远游。
看君五斗米,不谢万户侯。 -
235.《邺城引》 唐·张鼎
君不见汉家失统三灵变,魏武争雄六龙战。
荡海吞江制中国,回天运斗应南面。
隐隐都城紫陌开,迢迢分野黄星见。 -
236.《郡中客舍》 唐·黄麟
虫响乱啾啾,更人正数筹。
魂归洞庭夜,霜卧洛阳秋。
微月有时隐,长河到晓流。
起来还嘱雁,乡信在吴洲。 -
237.《夜闻江南人家赛神,因题即事》 唐·李嘉祐
南方淫祀古风俗,楚妪解唱迎神曲。
锵锵铜鼓芦叶深,寂寂琼筵江水绿。
雨过风清洲渚闲,椒浆醉尽迎神还。 -
238.《奉酬北海李太守丈人夏日平阴亭》 唐·高适
天子股肱守,丈人山岳灵。
出身侍丹墀,举翮凌青冥。
当昔皇运否,人神俱未宁。
谏官莫敢议,酷吏方专刑。 -
239.《淇上酬薛三据兼寄郭少府微》 唐·高适
自从别京华,我心乃萧索。
十年守章句,万事空寥落。
北上登蓟门,茫茫见沙漠。
倚剑对风尘,慨然思卫霍。 -
240.《同房侍御山园新亭与邢判官同游》 唐·高适
隐隐春城外,朦胧陈迹深。
君子顾榛莽,兴言伤古今。
决河导新流,疏径踪旧林。
开亭俯川陆,时景宜招寻。