-
241.《自淇涉黄河途中作十三首》 唐·高适
川上常极目,世情今已闲。
去帆带落日,征路随长山。
亲友若云霄,可望不可攀。
于兹任所惬,浩荡风波间。 -
242.《寄宿田家》 唐·高适
田家老翁住东陂,说道平生隐在兹。
鬓白未曾记日月,山青每到识春时。
门前种柳深成巷,野谷流泉添入池。 -
243.《白水县崔少府十九翁高斋三十韵》 唐·杜甫
客从南县来,浩荡无与适。
旅食白日长,况当朱炎赫。
高斋坐林杪,信宿游衍阒。
清晨陪跻攀,傲睨俯峭壁。 -
244.《幽人》 唐·杜甫
孤云亦群游,神物有所归。
麟凤在赤霄,何当一来仪。
往与惠荀辈,中年沧洲期。
天高无消息,弃我忽若遗。 -
245.《发秦州(乾元二年自秦州赴同谷县纪行)》 唐·杜甫
我衰更懒拙,生事不自谋。
无食问乐土,无衣思南州。
汉源十月交,天气凉如秋。
草木未黄落,况闻山水幽。 -
246.《桔柏渡(在昭化县)》 唐·杜甫
青冥寒江渡,驾竹为长桥。
竿湿烟漠漠,江永风萧萧。
连笮动袅娜,征衣飒飘飖.急流鸨鹢散,绝岸鼋鼍骄。
西辕自兹异,东逝不可要。 -
247.《大雨》 唐·杜甫
西蜀冬不雪,春农尚嗷嗷。
上天回哀眷,朱夏云郁陶。
执热乃沸鼎,纤絺成缊袍。
风雷飒万里,霈泽施蓬蒿。 -
248.《雨》 唐·杜甫
山雨不作泥,江云薄为雾。
晴飞半岭鹤,风乱平沙树。
明灭洲景微,隐见岩姿露。
拘闷出门游,旷绝经目趣。 -
249.《同元使君舂陵行》 唐·杜甫
遭乱发尽白,转衰病相婴。
沈绵盗贼际,狼狈江汉行。
叹时药力薄,为客羸瘵成。
吾人诗家秀,博采世上名。 -
250.《送顾八分文学适洪吉州》 唐·杜甫
中郎石经后,八分盖憔悴。
顾侯运炉锤,笔力破馀地。
昔在开元中,韩蔡同赑屃。
玄宗妙其书,是以数子至。 -
251.《过津口》 唐·杜甫
南岳自兹近,湘流东逝深。
和风引桂楫,春日涨云岑。
回首过津口,而多枫树林。
白鱼困密网,黄鸟喧嘉音。
物微限通塞,恻隐仁者心。
瓮馀不尽酒,膝有无声琴。
圣贤两寂寞,眇眇独开襟。 -
252.《入衡州》 唐·杜甫
兵革自久远,兴衰看帝王。
汉仪甚照耀,胡马何猖狂。
老将一失律,清边生战场。
君臣忍瑕垢,河岳空金汤。 -
253.《上韦左相二十韵(见素)》 唐·杜甫
凤历轩辕纪,龙飞四十春。
八荒开寿域,一气转洪钧。
霖雨思贤佐,丹青忆老臣。
应图求骏马,惊代得麒麟。 -
254.《奉寄河南韦尹丈人》 唐·杜甫
有客传河尹,逢人问孔融。
青囊仍隐逸,章甫尚西东。
鼎食分门户,词场继国风。
尊荣瞻地绝,疏放忆途穷。 -
255.《秦州杂诗二十首》 唐·杜甫
满目悲生事,因人作远游。
迟回度陇怯,浩荡及关愁。
水落鱼龙夜,山空鸟鼠秋。
西征问烽火,心折此淹留。 -
256.《佐还山后寄三首》 唐·杜甫
山晚浮云合,归时恐路迷。
涧寒人欲到,村黑鸟应栖。
野客茅茨小,田家树木低。
旧谙疏懒叔,须汝故相携。 -
257.《薄暮》 唐·杜甫
江水长流地,山云薄暮时。
寒花隐乱草,宿鸟择深枝。
旧国见何日,高秋心苦悲。
人生不再好,鬓发白成丝。 -
258.《长江二首》 唐·杜甫
众水会涪万,瞿塘争一门。
朝宗人共挹,盗贼尔谁尊。
孤石隐如马,高萝垂饮猿。
归心异波浪,何事即飞翻。 -
259.《解闷十二首》 唐·杜甫
草阁柴扉星散居,浪翻江黑雨飞初。
山禽引子哺红果,溪友得钱留白鱼。
商胡离别下扬州,忆上西陵故驿楼。
为问淮南米贵贱,老夫乘兴欲东流。 -
260.《解闷十二首》 唐·杜甫
草阁柴扉星散居,浪翻江黑雨飞初。
山禽引子哺红果,溪友得钱留白鱼。
商胡离别下扬州,忆上西陵故驿楼。
为问淮南米贵贱,老夫乘兴欲东流。