-
181.《戏咏文房四友》 宋·刘克庄
昔可摧坚阵,今难作选锋。
自怜吾鬓秃,亦笑汝头童。 -
182.《戏咏文房四友》 宋·刘克庄
方穿新砚众,寸眼旧岩稀。
难倩宫娥捧,堪搘织女机。 -
183.《问友人病》 宋·刘克庄
病来清瘦欲通仙,深炷香篝扫地眠。
野客劝寻廉药买,外人偷出近诗传。
术庸难靠医求效,俗陋多依鬼乞怜。
鸥鹭如欺行迹少,分明溪上占渔船。 -
184.《友人李先辈丑父尝以夷成诗二帙示余莫知为何》 宋·刘克庄
筋力都非少壮时,不烦揽镜觉吾衰。
展禽出仕曾三已,表圣归休有四宜。
饱阅交情悲世道,差强人意赖君诗。
此生到死惭三士,本自难招况易麾。 -
185.《友直轩》 宋·曾几
友义丧来久,琢磨复谁能。
金鉤被采录,绝弃朱丝绳。
直哉少稷甫,一室清于冰。
危坐对书帙,曲几非所凭。 -
186.《书怀示友十首》 宋·陈与义
俗子令我病,纷然来座隅。
贤士费怀思,不受折简呼。
城东陈盂公,久阔今何如。
明月照天下,此夕与君俱。
不难十里勤,畏借东家驴。
似闻有老眼,能作荐鹗书。
功名勿念我,此心已扫除。 -
187.《夜赋寄友》 宋·陈与义
卖药韩康伯,谈经管幼安。
向来甘寂寞,不是为艰难。
微月扶疏树,空园浩荡寒。
细题今夕景,持与故人看。 -
188.《同诸友城南张园赏梅十首》 宋·邵雍
折来嗅了依前嗅,重惜清香难久留。
多谢主人情意切,未残仍许客重游。 -
189.《同诸友城南张园赏梅十首》 宋·邵雍
人间好物尤宜惜,天下奇才非易得。
他日相逢他处时,始知此会重难觅。 -
190.《代书寄友人》 宋·邵雍
一别光阴二纪馀,岁华如箭止堪吁。
东西契阔久经难,前后殷勤两得书。
故国山川皆梦寐,旧家人物半丘墟。
何时重讲当时事,笑对西风坼酒壶。 -
191.《代书寄友人》 宋·邵雍
当年有志高天下,尝读前书笑谢安。
岂谓此身甘老朽,尚无闲地可盘桓。
棋逢敌手才堪着,琴少知音不愿弹。
非止不才能退默,古贤长恨得时难。 -
192.《送友生下第南归》 宋·寇准
频频退礼闱,此去欲忘机。
霄汉贫难达,江湖老独归。
程遥秋浪叠,村暝夜灯微。
应使为儒者,翻悲苦业非。 -
193.《邺北旅中怀友人》 宋·寇准
浮世多尘事,悠悠难定期。
梦阑怀远夜,秋尽望乡时。
道在应无闷,风浇自业诗。
何当归钓渚,搘肘一沉思。 -
194.《夜坐怀故友》 宋·寇准
西风起穷巷,众木又凋零。
蕙浦月华白,竹窗灯影青。
故人难重见,邻笛不堪听。
行傍秋池上,孤吟对远星。 -
195.《夜怀寄友生》 宋·寇准
遥夜独无趣,怳然思故交。
泉声飞石壁,星影动林梢。
志壮难低俗,情闲任献嘲。
秋山虽入望,犹不似衡茅。 -
196.《吾友山阳蹇子韫尝游颍上言彼之居人有许氏者》 宋·魏野
道胜富如贫,亭临颍水滨。
一瓢思祖德,三径与僧邻。
虚白虽同性,丹青不似身。
趋庭知有子,下榻岂无人。 -
197.《将游蜀中恨有所滞至情难蓄发为拙诗寄锦川峡》 宋·魏野
却为虚名动叹嗟,难如云鹤转天涯。
两川尚阻寻三友,四海空传是一家。
白发无多残岁月。
青城何限好烟霞。
此生不遂闲游去,蜀魄巴猿恨莫夸。 -
198.《襄阳雪中寄江西诸友》 宋·刘过
雨涩风怪夜向阑,粉花飘扑客衣单。
功名有分平吴易,贫贱无闻访戴难。
懒逐银杯行处马,静思玉鉴舞时鸾。
诗成咫尺谁堪寄,当与邦人醉底看。 -
199.《送友人得馆游南康》 宋·刘过
匏大从来速售难,依人高戴误儒冠。
江南又客诸侯去,梅子愁人四月寒。
半世光阴旋蚁磨,百年举子上鱼竿。
世间多少不平事,盍向庐山静处看。 -
200.《对雪寄一二旧友呈张仲巽宗益运判》 宋·郑獬
少年喜风雪,走上百尺楼。
买酒不论钱,贳却紫貂裘。
相从尽豪客,楼下系紫骝。
雄心视宇宙,万事叶沉浮。