-
141.《别江湖友人》 宋·柴元彪
相见还相别,相逢未有期。
田园归去日,风雨正来时。
算驿客程远,牵帆峡路危。
寄书难到处,明月两天涯。 -
142.《喜友人过隐居》 宋·曹汝弼
忽向新春里,闲过隐士家。
旋收松上雪,来煮雨前茶。
禽换新歌曲,梅妆隔岁花。
应惭非遁者,难久在烟霞。 -
143.《积潦简友人》 宋·陈必复
暝锁层阴重,霾深失远峦。
积流上篱落,飞影度栏干。
石发梳风瘦,垣衣护雨寒。
深怀裹饭去,终愧往来难。 -
144.《答友人二首》 宋·戴仔
说经蠡测海,且欲付家藏。
难为越言雪,徒令鬓似霜。
荷君心见许,雇我道非长。
若肯嫔王内,当为时世装。 -
145.《题社友诗稿》 宋·邓允端
诗里玄机海样深,散于章句敛于心。
会时要似庖丁刃,妙处应同靖节琴。
韵胜想君言外得,字新令我意边寻。
痴人说梦终难信,何日樽前取次吟。 -
146.《留别东郡诸僚友》 宋·梅挚
霁雨浮空涨海流,虫沙龙蜃各优游。
津涯浩荡虽难测,不见惊澜曾覆舟。 -
147.《寄友人张孝忠》 宋·上官藻
潇潇落叶满江城,冽地金风变世情。
无日不伤车北波,有书难寄雁南征。
晓霜满地归心切,夜月悬梁梦不成。
渴望余波今已久,何时握手笑相迎。 -
148.《思友》 宋·王克功
孤坐忽太息,拂衣临长风。
天高夕月冷,木脱秋山空。
良晤匪易得,好怀难再同。
思君不可见,心逐孤飞鸿。 -
149.《三友篇赠珪老》 宋·许翰
平生我三友,四海吴李孙。
抱能不时施,戎马生中原。
孙既北随难,落日黄尘昏。
吴亦南投荒,蛮瘴愁朝暾。 -
150.《别友》 宋·赵琥
斜风细雨酿轻寒,握手相看话别难。
有酒莫辞今日醉,凤仪门外即阳关。 -
151.《谢友人惠袜布》 宋·赵汝礩
客里行终日,难逢识面人。
所交新有几,相语又俱贫。
句□推敲长,情增邂逅亲。
丝絇到双足,那敌袜材真。 -
152.《城西别友》 明·康彦登
驿楼重发不胜悲,执手难于乍别时。
故国残年人去远,乱山疏雨马行迟。
青袍暗湿为儒泪,绿酒愁听送客诗。
最是关门风雪恶,明朝吹尽鬓边丝。 -
153.《送友人归番阳》 明·刘绩
芳草绿尚浅,故园春又残。
平生为客惯,今日别君难。
短棹吴郎曲,哀弦楚女弹。
江花正满眼,且莫下长干。 -
154.《送友人归武功》 明·鲁铎
庭皋鸣落木,游人感秋风。
援琴起中夜,鲜复襟期同。
寒蛩响檐侧,高雁翔云中。
鸡鸣戒行李,微日东窗红。
游从集盘榼,酒尽情未终。
行人难久留,矫首成西东。
愿言尺素书,岁岁常相通。 -
155.《访友途中滞雨》 明·骆文盛
长河波浪渺无津,匹马西风日易曛。
客舍况逢三日雨,故人犹隔数重云。
山容惨淡当窗见,鸟语啁啾近水闻。
信有路难行未得,旅愁乡思益纷纷。 -
156.《答陈鸣野社友》 明·沈炼
十年赤县频为吏,一疏中朝便落官。
劳寄音书知梦在,细筹世路念归难。
马蹄最识边沙塞,雁影犹惊苦月寒。
词客幸能怜旅况,玉门应为赋生还。 -
157.《行路难(五首)》 明·王廷陈
北风萧萧雨雪滂,辞我亲友之朔方。
中闺少妇走徬徨,劝君斗酒牵衣裳。
道路纵横多虎狼,岁暮天寒百草黄。
结发本期不下堂,君独何为慕他乡。 -
158.《怀京友》 明·熊卓
阆苑十年同会好,沧江千里独栖安。
燕台远树春云暗,楚馆繁花昼雨寒。
不分山钟摇梦促,无端海鹤度书难。
伤心桂棹风波隔,日晏空歌澧有兰。 -
159.《次韵王止仲见寄并柬郡诸友》 明·徐贲
少年不用悲秋蓬,致身岂但儒冠中。
壮心非干要夸世,平生直欲图成功。
枉将空言恣幽讨,徒采众说相芟砻。
全功独取辽城箭,大言谁信扶桑弓。 -
160.《赠友》 明·杨训文
与子分携后,星霜二十年。
重逢惊老大,惜别更留连。
花落春江雨,鹃啼绿树烟。
幽怀浩难写,愁堕酒尊前。