-
1.《浙中逢诗友》 唐·杜荀鹤
到处有同人,多为赋与文。
诗中难得友,湖畔喜逢君。
冻把城根雪,风开岳面云。
苦吟吟不足,争忍话离群。 -
2.《浙中逢诗友》 唐·杜荀鹤
到处有同人,多为赋与文。
诗中难得友,湖畔喜逢君。
冻把城根雪,风开岳面云。
苦吟吟不足,争忍话离群。 -
3.《九日与友人登高》 唐·鲍溶
云木疏黄秋满川,茱萸风里一尊前。
几回为客逢佳节,曾见何人再少年。
霜报征衣冷针指,雁惊幽梦泪婵娟。
古来醉乐皆难得,留取穷通付上天。 -
4.《新年呈友》 唐·许棠
一月月相似,一年年不同。
清晨窥古镜,旅貌近衰翁。
处世闲难得,关身事半空。
浮生能几许,莫惜醉春风。 -
5.《和友人送赵能卿东归》 唐·张蠙
一第时难得,归期日已过。
相看玄鬓少,共忆白云多。
楚阔天垂草,吴空月上波。
无人不有遇,之子独狂歌。 -
6.《山中喜得友生书》 唐·齐己
柴门关树石,未省梦尘埃。
落日啼猿里,同人有信来。
自成为拙隐,难以谢多才。
见说相思处,前峰对古台。 -
7.《冬日友人见过》 宋·赵汝鐩
荆扉终日闭,难得故人来。
欲暖寒须酒,相携手问梅。
艰危惊鬓雪,勋业叹心灰。
子负江湖气,谁怜当世才。 -
8.《观灯小酌十四夜半大风而雨》 宋·方回
皓月微红映落霞,试呼樽酒答年华。
柑为天下无双果,梅是春前第一花。
自古良辰难得友,暂时老子不思家。
夜深忽作大风雨,乐事元来亦未奢。 -
9.《风疾舟中伏枕书怀三十六韵奉呈湖南亲友》 唐·杜甫
轩辕休制律,虞舜罢弹琴。
尚错雄鸣管,犹伤半死心。
圣贤名古邈,羁旅病年侵。
舟泊常依震,湖平早见参。 -
10.《满江红·点火樱桃》 宋·辛弃疾
点火樱桃,照一架、荼蘼如雪。
春正好,见龙孙穿破,紫苔苍壁。
乳燕引雏飞力弱,流莺唤友娇声怯。
问春归、不肯带愁归,肠千结。 -
11.《和友人喜相遇十首》 唐·李咸用
为儒自愧已多年,文赋歌诗路不专。
肯信披沙难见宝,只怜苫草易成编。
燕昭寤寐常求骏,郭隗寻思未是贤。 -
12.《与友人书(节选)》 清·顾炎武
人之为学,不日进则日退。
独学无友,则孤陋而难成。
久处一方,则习染而不自觉。
不幸而在穷僻之域,无车马之资,犹当博学审问,古人与稽,以求其是非之所在,庶几可得十之五六。 -
13.《雪赋》 南北朝·谢惠连
岁将暮,时既昏。
寒风积,愁云繁。
梁王不悦,游于兔园。
乃置旨酒,命宾友。 -
14.《友山》 宋·张耒
张子官于福昌,块灰独居,无与为友。
宾客不至,遗朋失旧。 -
15.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间, -
16.《仲咸因春游商山下得三怪石辇致郡斋甚有幽趣》 宋·王禹偁
咏尽千峰雪,吟行六里春。
布多成暇政,方称好闲身。
物得商山下,形如震泽根。
初期谷城叟,乍遇魏榆神。 -
17.《病中书怀呈友人》 唐·温庭筠
逸足皆先路,穷郊独向隅。
顽童逃广柳,羸马卧平芜。
黄卷嗟谁问,朱弦偶自娱。
鹿鸣皆缀士,雌伏竟非夫。 -
18.《郊陶潜体诗十六首》 唐·白居易
不动者厚地,不息者高天。
无穷者日月,长在者山川。
松柏与龟鹤,其寿皆千年。
嗟嗟群物中,而人独不然。 -
19.《三友篇赠珪老》 宋·许翰
平生我三友,四海吴李孙。
抱能不时施,戎马生中原。
孙既北随难,落日黄尘昏。
吴亦南投荒,蛮瘴愁朝暾。 -
20.《此日足可惜赠张籍(愈时在徐籍往谒之辞去作是诗以送)》 唐·韩愈
此日足可惜,此酒不足尝。
舍酒去相语,共分一日光。
念昔未知子,孟君自南方。
自矜有所得,言子有文章。