-
401.《游王羽士山房》 唐·殷尧藩
落日半楼明,琳宫事事清。
山横万古色,鹤带九皋声。
易作神仙侣,难忘父子情。
道人应识我,未肯说长生。 -
402.《遇李山人》 唐·施肩吾
游山游水几千重,二十年中一度逢。
别易会难君且住,莫交青竹化为龙。 -
403.《送裴宰君》 唐·姚合
见说为官处,烟霞思不穷。
夜猿啼户外,瀑水落厨中。
名药人难识,仙山路易通。
还应施静化,谁复与君同。 -
404.《送王建秘书往渭南庄》 唐·姚合
白须芸阁吏,羸马月中行。
庄僻难寻路,官闲易出城。
看山多失饭,过寺故题名。
秋日田家作,唯添集卷成。 -
405.《送王求》 唐·姚合
士有经世筹,自无活身策。
求食道路间,劳困甚徒役。
我身与子同,日被饥寒迫。
侧望卿相门,难入坚如石。 -
406.《冬夜书事寄两省阁老》 唐·姚合
天寒渐觉雁声疏,新月微微玉漏初。
海峤只宜今日去,故乡已过十年馀。
发稀岂易胜玄冕,眼暗应难写谏书。
阁下群公尽高思,谁能携酒访贫居。 -
407.《赠丘郎中》 唐·姚合
绕篱栽杏种黄精,晓侍炉烟暮出城。
万事将身求总易,学君难得是长生。 -
408.《武功县中作三十首(一作武功县闲居)》 唐·姚合
县去帝城远,为官与隐齐。
马随山鹿放,鸡杂野禽栖。
绕舍惟藤架,侵阶是药畦。
更师嵇叔夜,不拟作书题。 -
409.《酬任畴协律夏中苦雨见寄》 唐·姚合
银汉波澜溢,经旬雨未休。
细听宜隔牖,远望忆高楼。
风急飘还断,云低落更稠。
走童惊掣电,饥鸟啄浮沤。 -
410.《白云向空尽(一作周成诗)》 唐·焦郁
白云升远岫,摇曳入晴空。
乘化随舒卷,无心任始终。
欲销仍带日,将断更因风。
势薄飞难定,天高色易穷。
影收元气表,光灭太虚中。
倘若从龙去,还施济物功。 -
411.《题崔驸马林亭》 唐·朱庆馀
选居幽近御街东,易得诗人聚会同。
白练鸟飞深竹里,朱弦琴在乱书中。
亭开山色当高枕,楼静箫声落远风。
何事宦涂犹寂寞,都缘清苦道难通。 -
412.《闲居冬末寄友人》 唐·朱庆馀
短亭分袂后,倚槛思偏孤。
雨雪落残腊,轮蹄在远涂。
人情难故旧,草色易凋枯。
共有男儿事,何年入帝都。 -
413.《送刘思复南河从军》 唐·朱庆馀
七千里别宁无恨,且贵从军乐事多。
不驻节旄先候发,偶逢山寺亦难过。
蛮人独放畬田火,海兽群游落日波。
远作受恩身不易,莫抛书剑近笙歌。 -
414.《明月照高楼》 唐·雍陶
朗月何高高,楼中帘影寒。
一妇独含叹,四坐谁成欢。
时节屡已移,游旅杳不还。
沧溟倘未涸,妾泪终不干。 -
415.《赠殷山人》 唐·李远
有客抱琴宿,值予多怨怀。
啼乌弦易断,啸鹤调难谐。
曲罢月移幌,韵清风满斋。
谁能将此妙,一为奏金阶。 -
416.《感怀诗一首(时沧州用兵)》 唐·杜牧
高文会隋季,提剑徇天意。
扶持万代人,步骤三皇地。
圣云继之神,神仍用文治。
德泽酌生灵,沉酣薰骨髓。 -
417.《感怀诗一首(时沧州用兵)》 唐·杜牧
高文会隋季,提剑徇天意。
扶持万代人,步骤三皇地。
圣云继之神,神仍用文治。
德泽酌生灵,沉酣薰骨髓。 -
418.《牧陪昭应卢郎中在江西宣州佐今吏部沈公幕罢府…投寄》 唐·杜牧
燕雁下扬州,凉风柳陌愁。
可怜千里梦,还是一年秋。
宛水环朱槛,章江敞碧流。
谬陪吾益友,只事我贤侯。 -
419.《留题李侍御书斋》 唐·杜牧
曾话平生志,书斋几见留。
道孤心易感,恩重力难酬。
独立千峰晚,频来一叶秋。
鸡鸣应有处,不学泪空流。 -
420.《梁秀才以早春旅次大梁将归郊扉言怀兼别示…走笔依韵》 唐·杜牧
玉塞功犹阻,金门事已陈。
世途皆扰扰,乡党尽循循。
客道难投足,家声易发身。
松篁标节晚,兰蕙吐词春。