-
101.《华下》 唐·司空图
日炙旱云裂,迸为千道血。
天地沸一镬,竟自烹妖孽。
尧汤遇灾数,灾数还中辍。
何事奸与邪,古来难扑灭。 -
102.《冯燕歌(一作沈下贤诗)》 唐·司空图
魏中义士有冯燕,游侠幽并最少年。
避仇偶作滑台客,嘶风跃马来翩翩。
此时恰遇莺花月,堤上轩车昼不绝。 -
103.《南游》 唐·曹唐
尽兴南游卒未回,水工舟子不须催。
政思碧树关心句,难放红螺蘸甲杯。
涨海潮生阴火灭,苍梧风暖瘴云开。
芦花寂寂月如练,何处笛声江上来。 -
104.《薛阳陶觱篥歌》 唐·罗隐
平泉上相东征日,曾为阳陶歌觱篥。
乌江太守会稽侯,相次三篇皆俊逸。
桥山殡葬衣冠后,金印苍黄南去疾。 -
105.《对月》 唐·章碣
残霞卷尽出东溟,万古难消一片冰。
公子踏开香径藓,美人吹灭画堂灯。
琼轮正辗丹霄去,银箭休催皓露凝。
别有洞天三十六,水晶台殿冷层层。 -
106.《下第有怀》 唐·章碣
故乡朝夕有人还,欲作家书下笔难。
灭烛何曾妨夜坐,倾壶不独为春寒。
迁来莺语虽堪听,落了杨花也怕看。
但使他年遇公道,月轮长在桂珊珊。 -
107.《赠广利大师歌》 唐·吴融
化人之心固甚难,自化之心更不易。
化人可以程限之,自化元须有其志。
在心为志者何人,今日得之于广利。 -
108.《旅中卧病》 唐·杜荀鹤
秋来谁料病相萦,枕上心犹算去程。
风射破窗灯易灭,月穿疏屋梦难成。
故园何啻三千里,新雁才闻一两声。
我自与人无旧分,非干人与我无情。 -
109.《拟塞外征行》 唐·王贞白
寇骑满鸡田,都护欲临边。
青泥方绝漠,怀剑始辞燕。
旌旗挂龙虎,壮士募鹰鹯.长城威十万,高岭奋三千。
行行向马邑,去去指祁连。 -
110.《杪秋洞庭怀王道士》 唐·谢太虚
漂泊日复日,洞庭今更秋。
青桃亦何意,此夜催人愁。
惆怅客中月,裴回江上楼。
心知楚天远,目送沧波流。 -
111.《五子之歌》 唐·同谷子
邦惟固本自安宁,临下常须驭朽惊。
何事十旬游不返,祸胎从此召殷兵。
酒色声禽号四荒,那堪峻宇又雕墙。
静思今古为君者,未或因兹不灭亡。 -
112.《答外(佐转戍边不归寄书与妻作诗答之)》 唐·长孙佐转妻
征人去年戍边水,夜得边书字盈纸。
挥刀就烛裁红绮,结作同心答千里。
君寄边书书莫绝,妾答同心心自结。 -
113.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
114.《诗》 唐·拾得
诸佛留藏经,只为人难化。
不唯贤与愚,个个心构架。
造业大如山,岂解怀忧怕。
那肯细寻思,日夜怀奸诈。 -
115.《中秋夜君山脚下看月》 唐·无可
汹涌吹苍雾,朦朣吐玉盘。
雨师清滓秽,川后扫波澜。
气射繁星灭,光笼八表寒。
来驱云涨晚,路上碧霄宽。 -
116.《妙喜寺达公禅斋寄李司直公孙、房都曹德裕…四十二韵》 唐·皎然
我祖传六经,精义思朝彻。
方舟颇周览,逸书亦备阅。
墨家伤刻薄,儒氏知优劣。
弱植庶可凋,苦心未尝辍。 -
117.《妙喜寺逵公院赋得夜磬送吕评事》 唐·皎然
一磬寒山至,凝心转清越。
细和虚籁尽,疏绕悬泉发。
在夜吟更长,停空韵难绝。
幽僧悟深定,归客忘远别。
寂历无性中,真声何起灭。 -
118.《妙喜寺逵公院赋得夜磬送吕评事》 唐·皎然
一磬寒山至,凝心转清越。
细和虚籁尽,疏绕悬泉发。
在夜吟更长,停空韵难绝。
幽僧悟深定,归客忘远别。
寂历无性中,真声何起灭。 -
119.《览古十四首》 唐·吴筠
圣人重周济,明道欲救时。
孔席不暇暖,墨突何尝缁。
兴言振颓纲,将以有所维。
君臣恣淫惑,风俗日凋衰。 -
120.《怀古今》 唐·杜光庭
古,今。
感事,伤心。
惊得丧,叹浮沈。
风驱寒暑,