-
41.《送李顺文》 明·李延兴
维齐古青州,其地山水秀。
尝遭国大侵,夹辅犹腋肘。
宅土称上腴,财赋等浙右。
奇阃久乃隳,完城失封守。 -
42.《寄周安孺茶》 宋·苏轼
大哉天宇内,植物知几族。
灵品独标奇,迥超凡草木。
名従姬旦始,渐播桐君录。
赋咏谁最先,厥传惟杜育。 -
43.《读戚公恕进卷》 宋·张耒
世方尚纤柔,子独不可揉。
人皆喜呶呶,子语不出口。
巉然即之高,俗子竞嘲诟。
我尝要之难,快使暴其有。 -
44.《赠江瞻道》 宋·张耒
我行于四方,其所急者友。
呜呼得之难,百不一邂逅。
人心不可齐,若十指于手。
随其短与长,亦各有所取。 -
45.《登高》 宋·张耒
怀不展兮居无聊,默谇语兮浩长谣。
写我心兮登彼高,陟万仞兮扪九霄。
命清风兮披浮云,瞰四荒兮视天垠。
大海荡潏兮潜龙鲲,吐吞日月兮制明昏。 -
46.《忆山示圣俞》 宋·欧阳修
吾思夷陵山,山乱不可究。
东城一堠余,高下渐冈阜。
群峰迤逦接,四顾无前後。
忆尝祗吏役,钜细悉经觏。 -
47.《答朱寀捕蝗诗》 宋·欧阳修
捕蝗之术世所非,欲究此语兴於谁。
或云丰凶岁有数,天孽未可人力支。
或言蝗多不易捕,驱民入野践其畦。
因之奸吏恣贪扰,户到头歛无一遗。 -
48.《奉答子华学士安抚江南见寄之作》 宋·欧阳修
百姓病已久,一言难遽陈。
良医将治之,必究病所因。
天下久无事,人情贵因循。
优游以为高,宽纵以为仁。 -
49.《明井》 宋·梅尧臣
显晦有难必,孰云幽不明。
深井发寒泉,光若月色盈。
阴阳信奇变,曷用究厥情。
譬彼出炎火,投薪丹焰成。
吾人勿惊异,但自汲缾罂。 -
50.《和胡少汲游山》 宋·晁说之
峭直汉大夫,伊余忝末胄。
出不还良媒,生本值恶宿。
高曾耀图牒,罪戾辱堂构。
十饥付群儿,万恨阁孤咮。 -
51.《龙兴双树》 宋·王令
春城花草穷朱殷,俗儿趁走脚欲穿。
闲来无悰喜自适,时到双树为奇观。
庄如天官植幢盖,毅若壮士苍衣冠。
老枝叉芽忽并出,似欲并力擎青天。 -
52.《滕达道龙图挽词二首》 宋·苏辙
才适邦家用,学非章句儒。
遭逢初莫测,流落一长吁。
大节轻多难,深言究远图。
收功太原守,谈笑视羌胡。 -
53.《除夜泊彭蠡湖遇大风雪》 宋·苏辙
莫发邬阳市,晓榜彭蠡口。
微风吹人衣,雾绕庐山首。
舟人释篙笑,此是风伯候。
杙舟未及深,飞沙忽狂走。 -
54.《除夜泊彭蠡湖遇大风雨》 宋·苏辙
莫发邬阳市,晓搒彭蠡口。
微风吹人衣,雾绕庐山首。
舟人释篙笑,此是风伯候。
杙舟未及深,飞沙忽狂走。 -
55.《次韵明仲游将军岩》 宋·刘子翚
乐哉今日游,结友尽英秀。
山灵欣客来,阁雨开云岫。
步屣出烟岚,声呼答岩窦。
轻生快险奇,一坠那复捄。 -
56.《寿安宣相》 宋·吴泳
磊落堪舆气,峥嵘社稷身。
地倾曾镇静,天造要经纶。
仓首怀公辅,中原仗老臣。
纶扬申命宠,渥照午桥新。 -
57.《和钱之道》 宋·李廌
仲尼圣之时,岂蔽不恭隘。
知命识大忧,嗣世宅已坏。
不阅父母邦,遑及为蒯瞶。
依仁罕言利,执礼不语怪。 -
58.《送祖月上人》 宋·王灼
月公别我浮三峡,欲往南中求大法。
此行初为梅州老,过岭障烟恐难狎,挂帆胜指古鄱阳,骥子凤鶵亦称甲。
十年故人我尚记,平视诸方气尝压, -
59.《癸巳岁邑中大歉三七侄捐金散谷以济艰食因成》 宋·吴芾
吾家谓侄非常儿,自幼读书尝下帷。
平居事母尽孝道,力供子职曾无违。
辛勤农亩三十载,顿立门户成家肥。
耻同流俗事骄吝,好贤乐业常怡怡。 -
60.《六月十六夜观月翌早纪所见成长谣》 宋·楼钥
海云涌立双铁出,明月正在山中间。
初疑渼陂蓝田出水面,又似长风吹度玉门关。
须臾云过月愈上,太虚点缀从飞翻。
白衣苍狗不足究,千变万态俱可观。