-
61.《丁氏东屿书房》 宋·叶适
朝纳棂上光,千帙乱抽翻。
夜挑窗下明,一字究本源。
旧师蚤传习,新友晚闻见。
隣里疎聚头,江海勤会面。 -
62.《明禋进戒诗》 宋·程公许
於赫圆宰,视听自民。
惟圣能飨,非德莫亲。
乃眷炎宋,受命以仁。
十月三叶,涵每毓春。 -
63.《次韵洪尉》 宋·方岳
平生坐狷狭,无与同襟期。
宁论马得丧,但问蛙公私。
其初或取憎,其究还见思。
不思亦何伤,此癖终难移。 -
64.《集贤宾 鸣鹤馀音卷一》 元·王哲
仔细曾穷究。
想六地众生,强揽闲愁。
恰才得食饱,又思量、骏马轻裘。
有骏马,有轻裘。 -
65.《满庭芳 赠曹八先生》 元·马钰
妙玄易解,心意难善。
穷究如何长便。
牢捉牢擒,争奈马猿跳健。
十二时中返倒,斗唆人、生情起念。 -
66.《乙庵七十生日寄祝兹篇》 近代·陈三立
东南一儒霜髯髭,曰无所为无不为。
卧起岑楼臣海围,膝穿木榻嗟庶几。
朝嚄暮唶声尤伊,其学溔漭迷津涯。
包缠流略演孔姬,宝书断烂堆案窥。 -
67.《水图诗寿王丞相》 宋·项安世
水于天地间,体物而不倚。
其数为天一,众有之所始。
其辰为壬癸,重任之所揆。
其德为智端,非非而是是。 -
68.《登慈恩绝顶有感》 宋·许月卿
为学平生不究源,未妨绝顶上慈恩。
塔高俯视群山小,江阔能容巨浪喧。
人每中登难脚力,谁於高处领天根。
须信平生为基址,基址牢时德业尊 -
69.《再和题黄免耕吟藁》 宋·许月卿
优游一辟难赞经,仲舒师友尽时名。
已登乡国一经荐,未究天人三策情。
文定浚源虽莹彻,牧堂奕叶必敷荣。
紫阳风水深留意,磨石佳成后世评。 -
70.《读豫章集成柏梁体》 宋·陈棣
元佑升平超治古,诞布人文化寰宇。
道山翰苑郡仙处,一代文章继周鲁。
斯道盟寒谁是主,眉山二老文章虎。
眉山鉴裁高难与,网罗九万抟风羽。 -
71.《劝学歌》 宋·陈普
太极肇判两仪生,其中人为万物灵。
人亦天地一物耳,独以道义超众形。
立为三才中宇宙,发挥天地经人伦。
兹事初非外烁伐,毫发皆奋七尺身。 -
72.《和徐子融见寄》 宋·陈文蔚
学问分明有本根,一编鲁论幸今存。
奈何至理难穷究,愿与良朋细讨论。
欲探圣传千古秘,莫令心鉴一毫昏。
吾侪总在生成内,要识无私造化恩。 -
73.《追赋齐山》 宋·陈文蔚
兴动器山杖屦飞,可人迟日嫩晴晖。
一堤烟柳连秋浦,万里江山入翠微。
泉石怪奇难尽究,古今题品待携归。
春来歌酒虽无禁,不与红尘染是非。 -
74.《次韵徐子英江楼二首》 宋·方回
虚器浮名蜃结楼,潮痕才落水添舟。
医工药不关生死,詹尹蓍宁究咎休。
华盖天临批凤诰,长杨日侍射熊侯。
是人有命皆能致,终许难凭智力求。 -
75.《秀山霜晴晚眺与赵宾暘黄惟月联句》 宋·方回
一峰何峥嵘,万象翻匍匐。
心包元气并,影立太空独。
遥瞻极乾端,俯瞰际坤轴。
飘飘凌云身,杳杳送鸿目。 -
76.《赠程山人》 宋·方回
青囊遗论究几深,屋宅为阳墓宅阴。
元出易中后天卦,更凭心上指南针。
故知形胜从来有,难必荣华此处寻。
周洛秦函倏兴废,岂虞山水唤之今。 -
77.《和俞教授见寄并非韵》 宋·黄庚
天边日月似梭飞,百岁光阴难预期。
有酒不妨留野客,无钱何惜典春衣。
江山犹记登临处,身世都非少壮时。
晚影清闲宜学道,黄庭一卷究玄微。 -
78.《见天地心》 宋·黄庚
乾坤主宰妙难窥,识破倪便万可知。
阳动於阴分太阴,剥穷必复露真机。
化工自有经纶处,生意元无间断时。
万象皆春从此始,细参羲画究精微。 -
79.《叔父作寿藏》 宋·李处权
昔闻刘伯伦,荷锸常自随。
又闻陶元亮,自作挽歌辞。
人生一大梦,未了黄粱炊。
有初必有终,此理夫何疑。 -
80.《送杨伯可》 宋·陆文圭
齐鲁多平原,江浙田高下。
啊另如鱼鳞,土籍谁主者。
富人擅其利,失业了孤寡。
方今用周礼,天官出经野。