-
1.《屠纬真挽词二首》 明·袁时选
风流曾遣俗人猜,几掷千金散草莱。
幸舍无鱼人欲去,翟门有雀客空来。
雨昏黄犊穿荒冢,月冷青娥罢舞台。
《玉树》、《柘枝》今谱尽,到头《薤露》为谁哀。 -
2.《感遇十二首》 唐·张九龄
兰叶春葳蕤,桂华秋皎洁。
欣欣此生意,自尔为佳节。
谁知林栖者,闻风坐相悦。
草木有本心,何求美人折。 -
3.《秋日夔府咏怀奉寄郑监李宾客一百韵》 唐·杜甫
绝塞乌蛮北,孤城白帝边。
飘零仍百里,消渴已三年。
雄剑鸣开匣,群书满系船。
乱离心不展,衰谢日萧然。 -
4.《秋日夔府咏怀奉寄郑监李宾客一百韵》 唐·杜甫
绝塞乌蛮北,孤城白帝边。
飘零仍百里,消渴已三年。
雄剑鸣开匣,群书满系船。
乱离心不展,衰谢日萧然。 -
5.《海客行》 元·杨维桢
海客朱雀航,下有五凤房。
三月发长干,六月下淮扬。
青丝牵白日,罗幕西风凉。
大姬劝金露,小姬弹空桑。
中姬执药馔,调冰浣肝肠。
海客睡不起,明宴寒神羊。 -
6.《客舍喜郑三见寄》 唐·刘长卿
客舍逢君未换衣,闭门愁见桃花飞。
遥想故园今已尔,家人应念行人归。
寂寞垂杨映深曲,长安日暮灵台宿。 -
7.《客居》 唐·杜甫
客居所居堂,前江后山根。
下堑万寻岸,苍涛郁飞翻。
葱青众木梢,邪竖杂石痕。
子规昼夜啼,壮士敛精魂。 -
8.《有客》 宋·刘克庄
几载庭空雀可罗,朝来忽有客相过。
似知老子条冰进,不道先生鬓雪多。 -
9.《秋日出沐感怀》 宋·宋庠
落落穷阎静,萧萧晚岁昏。
臣饥徒索米,童小未应门。
清世为尘诮,私家出沐恩。
斗回非挹酒,天远讵兼盆。 -
10.《同李二过亡友郑子故第(李与之故,非予所识)》 唐·韦应物
客车名未灭,没世恨应长。
斜月知何照,幽林判自芳。
故人惊逝水,寒雀噪空墙。
不是平生旧,遗踪要可伤。 -
11.《登鹳雀楼》 唐·耿湋
久客心常醉,高楼日渐低。
黄河经海内,华岳镇关西。
去远千帆小,来迟独鸟迷。
终年不得意,空觉负东溪。 -
12.《访含弘山僧不遇留题精舍》 唐·韦庄
满院桐花鸟雀喧,寂寥芳草茂芊芊。
吾师正遇归山日,闲客空题到寺年。
池竹闭门教鹤守,琴书开箧任僧传。
人间不自寻行迹,一片孤云在碧天。 -
13.《满庭芳》 宋·石孝友
瘦颊凝酥,残妆弄酒,相逢一笑东风。
并肩携手,羞落可怜红。
疑是回心院里,埋醉首、吐作芳丛。
无端处,雄蜂雌蝶,相美两情通。 -
14.《咏雪》 宋·欧阳修
至日阳初复,丰年瑞遽臻。
飘颻初未积,散漫忽无垠。
万木青烟灭,千门白昼新。
往来冲更合,高下著何匀。 -
15.《临刈旱苗二首》 宋·郑刚中
可怪书生命分穷,频年荒歉苦天公。
枯陂尽作龟纹裂,旱穗浑如雀踢空。
佃客腰镰痴不割,长官受状远难通。
归来笑向儿童道,定是今年饿杀侬。 -
16.《闲居日有幽事戏作》 宋·周文璞
竹暗僧窥户,莎寒鹤上厅。
壁悬陈处士,屏帖少微星。
垒甓为蔬圃,埋盆学蓼汀。
自知痴得计,常用醉为醒。 -
17.《酬陈叔裕四首》 宋·王炎
未能筑室隐墙东,偶尔书名宦牒中。
罗雀门空无俗物,骑鲸客至有仙风。
刀头虽折故乡远,锥末不营生理穷。
意欲挽君来酒国,接{上四下离}倒著任山翁。 -
18.《金陵五题·并序》 唐·刘禹锡
余少为江南客,而未游秣陵,尝有遗恨。
后为历阳守,跂而望之。
适有客以《金陵五题》相示,逌尔生思,欻然有得。
他日友人白乐天掉头苦吟,叹赏良久,且曰《石头》诗云“潮打空城寂寞回”,吾知后之诗人,不复措词矣。 -
19.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
20.《滕王阁序》 唐·王勃
豫章故郡,洪都新府。
星分翼轸,地接衡庐。
襟三江而带五湖,控蛮荆而引瓯越。
物华天宝,龙光射牛斗之墟;人杰地灵,徐孺下陈蕃之榻。