-
1.《铜雀瓦砚》 宋·舒岳祥
摩挲岁久马肝死,洗涤尘开鸜眼鲜。
铜雀何人收废瓦,铭文犹记建安年。 -
2.《铜雀瓦砚歌一首谢林法曹》 宋·刘克庄
凉林贼烧洛阳宫,黄屋迁播侨邺中。
兵驱椒房出複壁,帝不能救忧及躬。
台下役夫皆菜色,台上美人如花红。
九州战血丹野草,不闻鬼哭闻歌钟。 -
3.《铜雀瓦》 宋·赵文
曹公筑铜台,气力雄九有。
咿嘤到香履,千古开笑口。
犹馀当时瓦,作砚传不朽。
涪翁所珍惜,又复落吾手。
鬼夺与客偷,任运不汝守。
可怜台上人,不如此瓦寿。 -
4.《得两金铺乃秦汉门物以充水滴因作歌》 宋·释文珦
弁翁挽我入吟庐,示以秦汉双金铺。
摩挲已觉铜腥尽,色如朱砂工模糊。
翁说多年弃中野,野人视之犹土苴。
我心辄爱收拾归,用配魏台铜雀瓦。 -
5.《未央宫瓦头歌》 明·贝翱
赤龙西飞入咸阳,乌骓喷火焚阿房。
阿房已灰骓亦逝,渭水参差开未央。
未央宫殿中天起,乃公见之怒仍喜。
壮丽方推相国能,万户千门从此始。 -
6.《铜雀砚》 宋·杨万里
摸索陶泓不忍研,阿瞒故物尚依然。
浪传铜雀檐间瓦,恐是金凫海底砖。 -
7.《答谢景山遗古瓦砚歌》 宋·欧阳修
火数四百炎灵销,谁其代者当涂高。
穷奸极酷不易取,始知文章基扃牢。
坐挥长喙啄天下,豪杰竞起如蝟毛。
董吕傕汜相继死。 -
8.《铜雀砚》 宋·梅尧臣
歌舞人已死,台殿栋已倾。
旧基生黑棘。
古瓦埋深耕。
玉质先骨朽,松栋为埃轻。 -
9.《问陈彦升觅古瓦砚》 宋·文同
魏主用死力,构彼铜雀台。
当时台上瓦,百澄为一坯。
烧成比坚玉,翠甲横崔嵬。
西陵既归后,此地日以摧。 -
10.《赋康平老铜雀砚》 宋·陈与义
邺城台殿已荒凉,依旧山河满夕阳。
瓦砾却鑱今日砚,似教人世写兴亡。 -
11.《石亢之出铜雀台砚相示信笔题其后》 宋·强至
铜台遗荒基,寂寞千载下。
黄埃朽壤间,所得或片瓦。
砚材世共珍,购金不论把。
浪好昧所别,往往乱真假。 -
12.《铜雀研》 宋·周文璞
君王有遗令,婢子守空台。
遥望西陵下,漆灯照鸩杯。
玉颜阙钗泽,松柏生悲哀。
低吟短歌行,想像奸雄才。 -
13.《铜雀砚》 宋·赵文
老瞒智计笼天下,歌舞未终铜雀夜。
可怜用破一生心,不及当时台上瓦。
屑金作瓦费精神,那知身后旋成尘。
流传千百僅一二,付与所不知何人。 -
14.《诸公赋东园兄铜雀砚甚夸余独不然然苏长公》 宋·艾性夫
临洮健儿衷甲衣,曹家养儿乘祸机。
匹夫妄作九锡梦,鬼蜮敢学神龙飞。
负鼎而趍不遄死,筑台尚俗储歌舞。
但知铜雀望西陵,不觉妖狐叫墟墓。 -
15.《燕衔泥》 唐·冯著
双燕碌碌飞入屋,屋中老人喜燕归,裴回绕我床头飞。
去年为尔逐黄雀,雨多屋漏泥土落。
尔莫厌老翁茅屋低,梁头作窠梁下栖。 -
16.《送客之江宁》 唐·韩翃
春流送客不应赊,南入徐州见柳花。
朱雀桥边看淮水,乌衣巷里问王家。
千闾万井无多事,辟户开门向山翠。
楚云朝下石头城,江燕双飞瓦棺寺。 -
17.《宫词一百首》 唐·王建
蓬莱正殿压金鳌,红日初生碧海涛。
闲著五门遥北望,柘黄新帕御床高。
殿前传点各依班,召对西来八诏蛮。
上得青花龙尾道,侧身偷觑正南山。 -
18.《元和圣德诗》 唐·韩愈
皇帝即阼,物无违拒。
曰旸而旸,曰雨而雨。
维是元年,有盗在夏。 -
19.《咏雪赠张籍》 唐·韩愈
只见纵横落,宁知远近来。
飘飖还自弄,历乱竟谁催。
座暖销那怪,池清失可猜。
坳中初盖底,垤处遂成堆。 -
20.《感古四首》 唐·卢仝
天生圣明君,必资忠贤臣。
舜禹竭股肱,共佐尧为君。
四载成地理,七政齐天文。
阶下蓂荚生,琴上南风薰。