-
61.《入峡》 宋·苏轼
自昔怀幽赏,今兹得纵探。
长江连楚蜀,万派泻东南。
合水来如电,黔波绿似蓝。
余流细不数,远势竞相参。 -
62.《南堂五首》 宋·苏轼
江上西山半隐堤,此邦台馆一时西。
南堂独有西南向,卧看千帆落浅溪。
暮年眼力嗟犹在,多病颠毛却未华。
故作明窗书小字,更开幽室养丹砂。 -
63.《次韵毛滂法曹感雨诗》 宋·苏轼
江南佳公子,遗我锦绣端。
揽之温如春,公子焉得寒。
兴雨自有时,肤寸便濛{?漫}。
敛藏以自润,牛斗何足干。 -
64.《秧马歌(并引)》 宋·苏轼
过庐陵,见宣德郎致仕曾君安止,出所作《禾谱》。
文既温雅,事亦详实,惜其有所缺,不谱农器也。
予昔游武昌,见农夫皆骑秧马。
以榆枣为腹欲其滑,以楸桐为背欲其轻,腹如小舟,昂其首尾,背如覆瓦,以便两髀,雀跃于泥中,系束藁其首以缚秧。 -
65.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎,--孟郊
泉音玉淙琤。
琉璃剪木叶,--韩愈
翡翠开园英。 -
66.《雪晴呈子永》 宋·范成大
碧空无处泊同云,晴入荒园鸟雀驯。
冰面小风池欲动,雪边浓日瓦如薰。
尘容俗状长为客,冷蕊疏枝又作春。
诗卷岂能生暖热,犯寒聊复恼比邻。 -
67.《坐客有谈狄鱼眼眶之美者感叹而作》 宋·陆游
黄雀头颅羞五鼎,狄鱼眼眶参隽永。
两螫何皋蟹丧躯,一脔可怜牛断领。
霜刀斫脍几许痛,公子方夸醉魂醒。
物生怖死与我均,碪几流丹只俄顷。 -
68.《早谒景灵宫》 宋·杨万里
夜雪犹飘天目峰,晓晴先暖太清宫。
云翻孔雀金花碧,日射鸳鸯玉瓦红。
百辟焚香官柳影,一鸦飞立殿檐东。
仰瞻九圣联龙衮,万岁千秋对昊穹。 -
69.《喜雪示徐生》 宋·欧阳修
清穹凛冬威,旱野渴天泽。
经旬三尺雪,万物变颜色。
愁云嘘不开,惨惨连日夕。
寒风借天势,豪忽肆陵轹。 -
70.《雪三首》 宋·林逋
瓦沟如粉叠楼腰,高会谁能解酒貂。
清夹晓林初落索,冷和春雨转飘萧。
堪怜雀避来闲地,最爱僧冲过短桥。
独有闭关孤隐者,一轩贫病在颜瓢。 -
71.《谒昭亭庙》 宋·梅尧臣
连峰到溪止,澄溜向潭泻。
庙道走山腰,雀雏鸣屋瓦。
古壁画云雷,空庭俨舆马。
眷予来故乡,絜斋陈奠斝。 -
72.《送曹测崇班驻泊相州》 宋·梅尧臣
知君邺城去,历览古时迹。
峨峨铜雀台,其下遗瓦砾。
不化鸳鸯飞,多近蟾蜍滴。
哀哉魏武帝,雄智图九锡。 -
73.《观邻家园中种黍示嘉佑》 宋·王禹偁
比邻有闲园,瓦砾杂荆杞。
未尝动耕牛,但见牧群豕。
今夏赤旱天,斲琢谁家子。
播种甚莽卤,苗稼安能起。 -
74.《钱东之教授惠泽州吕道人砚为赋长句》 宋·陈与义
君不见铜雀台边多事土,走上觚棱荫歌舞。
余香分尽垢不除,却寄书林汙缣楮。
岂如此瓦凝青膏,冷面不识奸雄曹。
吕公已去泫余泣,通谱未许弘农陶。 -
75.《雪咏》 宋·曾巩
雪花好洁白,不待咏说知。
区区取相似,今古同一辞。
薛能比众作,小去笔墨畦。
谁能出千载,为雪立传碑。 -
76.《南华五十韵》 宋·朱翌
乡里黄梅接,家居祖刹邻。
常闻肉身佛,甘作硙坊人。
坚有悬腰石,空无拂镜尘。
已舂诸米熟,自识本心真。 -
77.《感时述事(十首)》 明·刘基
豢狗不噬御,星驰慕民兵。
民兵尽乌合,何以壮干城。
百姓虽云庶,教养素无行。
譬彼原上草,自死还自生。 -
78.《题蕴忠上人歙砚》 宋·强至
山僧有砚名龙尾,此石来从歙溪水。
通明直可照发毛,莹滑不容安手指。
案上长疑片月生,匣中自有浮云起。
苍然颜色涵秋波,不学端州夸嫩紫。 -
79.《迢迢高楼和紫烟》 宋·曹勋
迢迢高楼入紫烟,上连阿阁巢青鸾。
青鸾飞飞不复返,朱甍碧瓦空般般。
而今燕雀互栖止,便便饱逸嗤鹰鸇。
黄金台废燕昭死,嗟嗟谁复旌遗贤。 -
80.《和郑康道喜雪》 宋·曹勋
东方已明云海立,怪来雀噪争枝集。
凛气著人不苦寒,老境增衣欲重袭。
忽惊朔吹翔腊白,陇亩为祥时适及。
稍闻清响食蚕声,渐看落檐倾粟粒。