-
221.《苦寒行》 唐·乔知之
胡天夜清迥,孤云独飘飏.遥裔出雁关,逶迤含晶光。
阴陵久裴回,幽都无多阳。
初寒冻巨海,杀气流大荒。
朔马饮寒冰,行子履胡霜。 -
222.《宿襄河驿浦》 唐·陈子昂
沿流辞北渚,结缆宿南洲。
合岸昏初夕,回塘暗不流。
卧闻塞鸿断,坐听峡猿愁。
沙浦明如月,汀葭晦若秋。
不及能鸣雁,徒思海上鸥。
天河殊未晓,沧海信悠悠。 -
223.《同赵侍御巴陵早春作》 唐·张说
江上春来早可观,巧将春物妒馀寒。
水苔共绕留乌石,花鸟争开斗鸭栏。
佩胜芳辰日渐暖,然灯美夜月初圆。
意随北雁云飞去,直待南州蕙草残。 -
224.《奉和圣制爰因巡省途次旧居应制》 唐·张说
葱郁兴王郡,殷忧启圣图。
周成会西土,汉武幸南都。
岁卜銮舆迈,农祠雁政敷。
武威棱外域,文教靡中区。 -
225.《同光禄弟冬日述怀》 唐·崔泰之
吾族白眉良,才华动洛阳。
观光初入仕,应宿始为郎。
飞萤玩书籍,白凤吐文章。
海卿逾往雅,河尹冠前张。 -
226.《和张燕公湘中九日登高》 唐·阴行先
重阳初启节,无射正飞灰。
寂寞风蝉至,连翩霜雁来。
山棠红叶下,岸菊紫花开。
今日桓公座,多愧孟嘉才。 -
227.《奉和九月九日登慈恩寺浮图应制》 唐·孙佺
应节萸房满,初寒菊圃新。
龙旗焕辰极,凤驾俨香闉。
莲井偏宜夏,梅梁更若春。
一忻陪雁塔,还似得天身。 -
228.《奉和九月九日登慈恩寺浮图应制》 唐·郑愔
涌霄开宝塔,倒影驻仙舆。
雁子乘堂处,龙王起藏初。
秋风圣主曲,佳气史官书。
愿献重阳寿,承欢万岁馀。 -
229.《春江花月夜》 唐·张若虚
春江潮水连海平,海上明月共潮生。
滟滟随波千万里,何处春江无月明!
江流宛转绕芳甸,月照花林皆似霰;
空里流霜不觉飞,汀上白沙看不见。 -
230.《宴越府陈法曹西亭》 唐·孙逖
公府西岩下,红亭间白云。
雪梅初度腊,烟竹稍迎曛。
水木涵澄景,帘栊引霁氛。
江南归思逼,春雁不堪闻。 -
231.《从军行》 唐·李昂
汉家未得燕支山,征戍年年沙朔间。
塞下长驱汗血马,云中恒闭玉门关。
阴山瀚海千万里,此日桑河冻流水。
稽洛川边胡骑来,渔阳戍里烽烟起。 -
232.《送魏万之京》 唐·李颀
朝闻游子唱离歌,昨夜微霜初渡河。
鸿雁不堪愁里听,云山况是客中过。
关城树色催寒近,御苑砧声向晚多。
(树色 一作:曙)
莫见长安行乐处,空令岁月易蹉跎。 -
233.《题陆山人楼》 唐·储光羲
暮声杂初雁,夜色涵早秋。
独见海中月,照君池上楼。
山云拂高栋,天汉入云流。
不惜朝光满,其如千里游。 -
234.《秋次霸亭寄申大》 唐·储光羲
橘柚植寒陵,芙蓉蒂修坂。
无言不得意,得意何由展。
况我行且徒,而君往犹蹇。
既伤人事近,复言天道远。 -
235.《巩城东庄道中作》 唐·储光羲
北陵散寒鸟,西山照初日。
婉娈晋阳京,踟蹰野人室。
南轩草间去,后乘林中出。
霭霭长路暖,迟迟狭路归。 -
236.《狱中贻姚张薛李郑柳诸公》 唐·储光羲
直道时莫亲,起羞见谗口。
舆人是非怪,西子言有咎。
诬善不足悲,失听一何丑。
大来敢遐望,小往且虚受。 -
237.《贻刘高士别》 唐·储光羲
夙驾出东城,城傍早霞散。
初日照龙阙,峨峨在天半。
壮哉丽百常,美矣崇两观。
俯视趋朝客,簪珮何璀璨。 -
238.《秋山寄陈谠言》 唐·王昌龄
岩间寒事早,众山木已黄。
北风何萧萧,兹夕露为霜。
感激未能寐,中宵时慨慷。
黄虫初悲鸣,玄鸟去我梁。
独卧时易晚,离群情更伤。
思君若不及,鸿雁今南翔。 -
239.《秋山寄陈谠言》 唐·王昌龄
岩间寒事早,众山木已黄。
北风何萧萧,兹夕露为霜。
感激未能寐,中宵时慨慷。
黄虫初悲鸣,玄鸟去我梁。
独卧时易晚,离群情更伤。
思君若不及,鸿雁今南翔。 -
240.《湖中晚霁》 唐·常建
湖广舟自轻,江天欲澄霁。
是时清楚望,气色犹霾曀。
踟蹰金霞白,波上日初丽。
烟虹落镜中,树木生天际。