-
121.《和刘补阙秋园寓兴之什十首》 唐·朱庆馀
闲园清气满,新兴日堪追。
隔水蝉鸣后,当檐雁过时。
雨馀槐穟重,霜近药苗衰。
不以朝簪贵,多将野客期。 -
122.《过洞庭》 唐·朱庆馀
帆挂狂风起,茫茫既往时。
波涛如未息,舟楫亦堪疑。
旅雁投孤岛,长天下四维。
前程有平处,谁敢与心期。 -
123.《杜秋娘诗》 唐·杜牧
京江水清滑,生女白如脂。
其间杜秋者,不劳朱粉施。
老濞即山铸,后庭千双眉。
秋持玉斝醉,与唱金缕衣。 -
124.《杜秋娘诗》 唐·杜牧
京江水清滑,生女白如脂。
其间杜秋者,不劳朱粉施。
老濞即山铸,后庭千双眉。
秋持玉斝醉,与唱金缕衣。 -
125.《分司东都寓居履道叨承川尹刘侍郎大夫恩知上四十韵》 唐·杜牧
命世须人瑞,匡君在岳灵。
气和薰北陆,襟旷纳东溟。
赋妙排鹦鹉,诗能继鶺鴒.蒲亲香案色,兰动粉闱馨。
周孔传文教,萧曹授武经。 -
126.《早秋三首》 唐·许浑
遥夜泛清瑟,西风生翠萝。
残萤委玉露,早雁拂银河。
高树晓还密,远山晴更多。
淮南一叶下,自觉老烟波。 -
127.《寄天乡寺仲仪上人富春孙处士》 唐·许浑
诗僧与钓翁,千里两情通。
云带雁门雪,水连渔浦风。
心期荣辱外,名挂是非中。
岁晚亦归去,田园清洛东。 -
128.《南陵留别段氏兄弟》 唐·许浑
不知身老大,犹似旧时狂。
为酒游山县,留诗遍草堂。
归期秋未尽,离恨日偏长。
更羡君兄弟,参差雁一行。 -
129.《别刘秀才(一作留别裴秀才)》 唐·许浑
三献无功玉有瑕,更携书剑客天涯。
孤帆夜别潇湘雨,广陌春期鄠杜花。
灯照水萤千点灭,棹惊滩雁一行斜。
关河万里秋风急,望见乡山不到家。 -
130.《题故李秀才居(一作伤李秀才)》 唐·许浑
曾醉笙歌日正迟,醉中相送易前期。
橘花满地人亡后,菰叶连天雁过时。
琴倚旧窗尘漠漠,剑埋新冢草离离。
河桥酒熟平生事,更向东流奠一厄。 -
131.《及第东归次灞上,却寄同年》 唐·李商隐
芳桂当年各一枝,行期未分压春期。
江鱼朔雁长相忆,秦树嵩云自不知。
下苑经过劳想像,东门送饯又差池。
灞陵柳色无离恨,莫枉长条赠所思。 -
132.《及第东归次灞上,却寄同年》 唐·李商隐
芳桂当年各一枝,行期未分压春期。
江鱼朔雁长相忆,秦树嵩云自不知。
下苑经过劳想像,东门送饯又差池。
灞陵柳色无离恨,莫枉长条赠所思。 -
133.《送千牛李将军赴阙五十韵》 唐·李商隐
照席琼枝秀,当年紫绶荣。
班资古直阁,勋伐旧西京。
在昔王纲紊,因谁国步清。
如无一战霸,安有大横庚。 -
134.《自桂林奉使江陵途中感怀寄献尚书》 唐·李商隐
下客依莲幕,明公念竹林。
纵然膺使命,何以奉徽音。
投刺虽伤晚,酬恩岂在今。
迎来新琐闼,从到碧瑶岑。 -
135.《岁暮江轩寄卢端公》 唐·赵嘏
积水生高浪,长风自北时。
万艘俱拥棹,上客独吟诗。
路以重湖阻,心将小谢期。
渚云愁正断,江雁重惊悲。 -
136.《送从翁中丞奉使黠戛斯六首》 唐·赵嘏
扬雄词赋举天闻,万里油幢照塞云。
仆射峰西几千骑,一时迎著汉将军。
旌旗杳杳雁萧萧,春尽穷沙雪未消。
料得坚昆受宣后,始知公主已归朝。 -
137.《岁暮江轩寄卢端公》 唐·赵嘏
积水生高浪,长风自北时。
万艘俱拥棹,上客独吟诗。
路以重湖阻,心将小谢期。
渚云愁正断,江雁重惊悲。 -
138.《送从翁中丞奉使黠戛斯六首》 唐·赵嘏
扬雄词赋举天闻,万里油幢照塞云。
仆射峰西几千骑,一时迎著汉将军。
旌旗杳杳雁萧萧,春尽穷沙雪未消。
料得坚昆受宣后,始知公主已归朝。 -
139.《射策后作》 唐·卢肇
射策明时愧不才,敢期青律变寒灰。
晴怜断雁侵云去,暖见醯鸡傍酒来。
箭发尚忧杨叶远,愁生只恐杏花开。
曲江春浅人游少,尽日看山醉独回。 -
140.《怀黄颇》 唐·马戴
有客南浮去,平生与我同。
炎州结遥思,芳杜采应空。
秦雁归侵月,湘猿戏褭枫。
期君翼明代,未可恋山中。