-
1.《滕王阁》 宋·吴芾
尽道滕王阁太卑,合新旧观复雄规。
我来兴葺非难事,却恐俱为识者嗤。 -
2.《刘少师妻献园宅为景灵宫基二首》 宋·张嵲
汉家原庙廠雄规,欲及樱桃果献时。
岂为夫人能体国,将军本不以家为。 -
3.《赠郑仁规》 唐·方干
一石雄才独占难,应分二斗借人寰。
澄心不出风骚外,落笔全归教化间。
莲幕未来须更聘,桂枝才去即先攀。
可怜丽句能飞动,荀宋精灵亦厚颜。 -
4.《登骊山高顶寓目》 唐·李显
四郊秦汉国,八水帝王都。
阊阖雄里閈,城阙壮规模。
贯渭称天邑,含岐实奥区。
金门披玉馆,因此识皇图。 -
5.《扈从出长安应制》 唐·沈佺期
汉宅规模壮,周都景命隆。
西宾让东主,法驾幸天中。
太史占星应,春官奏日同。
旌门起长乐,帐殿出新丰。 -
6.《奉和贺监林月清酌》 唐·王湾
华月当秋满,朝英假兴同。
净林新霁入,规院小凉通。
碎影行筵里,摇花落酒中。
消宵凝爽意,并此助文雄。 -
7.《古风五十九首》 唐·李白
其一
大雅久不作。
吾衰竟谁陈?
王风委蔓草。 -
8.《蜀道难》 唐·李白
噫吁嚱,危乎高哉!蜀道之难,难于上青天!
蚕丛及鱼凫,开国何茫然!
尔来四万八千岁,不与秦塞通人烟。
西当太白有鸟道,可以横绝峨眉巅。 -
9.《荐士(荐孟郊于郑馀庆也)》 唐·韩愈
周诗三百篇,雅丽理训诰。
曾经圣人手,议论安敢到。
五言出汉时,苏李首更号。
东都渐瀰漫,派别百川导。 -
10.《寄崔二十六立之》 唐·韩愈
西城员外丞,心迹两屈奇。
往岁战词赋,不将势力随。
下驴入省门,左右惊纷披。
傲兀坐试席,深丛见孤罴。 -
11.《寄崔二十六立之》 唐·韩愈
西城员外丞,心迹两屈奇。
往岁战词赋,不将势力随。
下驴入省门,左右惊纷披。
傲兀坐试席,深丛见孤罴。 -
12.《同微之赠别郭虚舟炼师五十韵》 唐·白居易
我为江司马,君为荆判司。
俱当愁悴日,始识虚舟师。
师年三十馀,白皙好容仪。
专心在铅汞,馀力工琴棋。 -
13.《寄侯博士》 唐·罗隐
规谏扬雄赋,邅回贾谊官。
久贫还往少,孤立转迁难。
清镜流年急,高槐旅舍寒。
侏儒亦何有,饱食向长安。 -
14.《蜀中三首》 唐·郑谷
马头春向鹿头关,远树平芜一望闲。
雪下文君沾酒市,云藏李白读书山。
江楼客恨黄梅后,村落人歌紫芋间。 -
15.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎, ——孟郊
泉音玉淙琤.琉璃剪木叶, ——韩愈
翡翠开园英。
流滑随仄步, ——孟郊 -
16.《观怀素草书歌》 唐·贯休
张颠颠后颠非颠,直至怀素之颠始是颠。
师不谭经不说禅,筋力唯于草书朽。
颠狂却恐是神仙,有神助兮人莫及。 -
17.《寿春节进》 唐·贯休
圣运关天纪,龙飞古帝基。
振摇三蜀地,耸发万年枝。
出震同中古,承乾动四夷。
恩颁新命广,泪向旧朝垂。 -
18.《赴郑谷郎中招游龙兴观读题诗板谒七真仪像因有十八韵》 唐·齐己
何处陪游胜,龙兴古观时。
诗悬大雅作,殿礼七真仪。
远继周南美,弥旌拱北思。
雄方垂朴略,后辈仰箴规。 -
19.《览古十四首》 唐·吴筠
圣人重周济,明道欲救时。
孔席不暇暖,墨突何尝缁。
兴言振颓纲,将以有所维。
君臣恣淫惑,风俗日凋衰。 -
20.《冲佑观》 唐·张绍
大始未形,混沌无际。
上下开运,乾坤定位。
日月丽天,山川镇地。