-
161.《南剑赵用甫权郡有小集以祈晴不用妓移晚筵於》 宋·王迈
君侯风谊薄云高,轸念征夫跋涉劳。
雅宴朝陪青玉案,余欢晚属念珠曹。
向来惊下曾参杼,此去谁分范叔袍。
斋合祈晴行有应,免教雪虐更我饕。 -
162.《送洵之越》 宋·陈著
有美一人来自东,与儿洵约西游同。
谓闻古越多胜迹,庶可洗眼开心胸。
窆石亭空思禹迹,飞翼楼高忆蠡功。
过司马寓第,如见涑水叟。 -
163.《题腾芳书院》 宋·姚勉
若稽隆古时,教者家有塾。
英材归乐得,粹学就私淑。
粹学就私淑。
淳风日云远, -
164.《再和前韵三首》 宋·王炎
穷巷曾勤特地过,澜翻舌本落悬河。
君方迹未离尘土,我亦身尝堕网罗。
幸有吾曹相尔汝,肯教俗子更谁何。
诗成骚雅遗风在,压倒南山白石歌。 -
165.《青莲池上客 俗青玉案攒三拆字》 元·王哲
*户真成也。
百朝惺洒。
冰餐非苟且。
玄妙,就中超*。
马眸粘惹。
恩爱俱齐舍。
闲游冶。
教余同幽雅。
仙子,共成修写。
马明星下。 -
166.《带马行 缘化子弟》 元·王哲
锁户真成了。
百朝甚惺洒。
冰餐非苟且,玄妙就中超,*马眸粘惹。
恩爱俱齐舍。
闲游冶。
教余同幽雅。
仙子共成修,写马明星下。 -
167.《感皇恩 继重阳韵》 元·马钰
钟吕遣风仙,专行教化。
故锁庵门即非假。
用机诱我,暗剔灵明惺洒。
脱家风狂做,弃儒雅。
真个内容,难描难画。
六铢衣光彩,体披挂。
手擎丹颗。
莹莹光明无价。
盖因传得些,非常话。 -
168.《赋玛瑙笛》 宋·孔武仲
羌儿吹笛作龙吟,中有太古之纯音。
伊人已死笛仍在,千古月明江水深。
谁知巧匠寻山谷,蹙踏溪云采明玉。
云谷之竹色黯黯,浅紫轻红花映雨。 -
169.《送邹给事》 宋·陈宓
皇天佑我宋,衮衮生巨人。
正学迈贾董,彤庭亲选抡。
声名喧宇宙,勋业见寅亮。
伟哉吕与李,王陈踵经纶。 -
170.《次韵汪以南閒居漫吟十首》 宋·方回
鱼龙古仙翁,诸人赖私淑。
五教绍虞敷,六艺极周郁。
邦侯绝相知,异君大雅姿。
胡欲撤皋比,不愿为人师。
老我羽已铩,栖此鹪鹩枝。
君当上青云,阿阁巢长离。 -
171.《送罗架阁弘道》 宋·方回
六籍讨雅奥,百家穷怪奇。
江沱马尘合,毛釐无所施。
不自我后先,逢此泽火时。
固已殛来恶,尚乃存微箕。 -
172.《过李景安论诗为作长句》 宋·方回
三百年来工五七,追雅媲骚谁第一。
独闻彭城陈正字,向来得法金华伯。
终古不朽语言在,以诗教人人不识。
善学少陵而不为,殆如孟子不言易。 -
173.《寄祖祕丞》 宋·李覯
我本山田人,好尚与众异,平生重交游,所得国无几。
昨者应茂才,西行觑朝美。
时当庆历初,选举宝多士。 -
174.《解汤延祖字》 宋·李覯
仲尼作经授曾子,明稽至孝之终始。
始於事亲终立身,以是扬名於后世。
大雅有言念尔祖,述脩其德乃为美。
圣训昭昭十八章,写之琬琰千馀岁。 -
175.《送丘寺丞》 宋·李覯
嗟予兀兀何施为,学无异意唯传师。
尝言先圣所述作,人事而已亡他岐。
安知步步有天道,繄我丘师能识之。
春秋下应三千岁,雅颂周流十二支。 -
176.《缘识》 宋·宋太宗
无为道在入幽玄,几许风光慕昔贤。
对境尽同闲见识,忙中皆是急相煎。
配匹直须宽雅淡,会有逢时不偶然。
修炼但教坚志气,参详稳審更周旋。 -
177.《缘识》 宋·宋太宗
道高人世礼周旋,语默如痴似不言。
洗涤要教心地静,狐疑勿类水蓱翻。
经书立法尽修真理,岁月休防罢引援。
雅合无为深见识,阴阳去住捉寒暄。 -
178.《逍遥咏》 宋·宋太宗
道高人世礼周旋,语默如痴似不言。
冼涤要教心地静,狐疑扔类水萍翻。
经书说尽修真理,岁月休防罢引援。
雅合无为深见识,阴阳去住促寒暄。 -
179.《逍遥咏》 宋·宋太宗
无为道大入幽玄,几许风光慕昔贤。
对境尽同闲见识,忙中皆是急相煎。
配匹直须宽雅淡,会有逢时不偶然。
修炼但教坚志气,参详稳審更周旋。 -
180.《寄题宗室世泽太博修性斋》 宋·苏颂
人情安逸或骄惛,君子操修有本原。
结宇近同间燕处,题颜深警圣贤言。
游心最乐群书富,寓目无穷百卉繁。
治世右文风教洽,彬彬儒雅遍宗藩。