-
1.《显灵宫集诸公,以“城市山林”为韵(四首选—)》 明·袁宏道
野花遮眼酒沾涕,塞耳愁听新朝事;
邸报束作一筐灰,朝衣典与栽花市。
新诗日日千余言,诗中无一忧民字;
旁人道我真聩聩,口不能答指山翠。 -
2.《新秋饮顾汝所斋中夜归作(以下《燕市集》,》 明·王稚登
青槐树树烟,客舍苑墙边。
羸马饮秋雨,短衣行暮天。
芙蓉思故国,蟋蟀感流年。
何事长相见,归来又惘然。 -
3.《增翟丈四首(以下《燕市后集》,隆庆丁卯)》 明·王稚登
翟公方得意,结客何纷纷。
冠盖填巷中,一一皆青云。
芳兰虽被锄,未尝易清芬。
胡为平生交,落落不相闻。 -
4.《增翟丈四首(以下《燕市后集》,隆庆丁卯)》 明·王稚登
英雄不可测,屈伸随其时。
以彼英雄人,亦俟英雄知。
白龙为鱼服,群鱼反见嗤。
君昔处东海,浮沉人不言。 -
5.《增翟丈四首(以下《燕市后集》,隆庆丁卯)》 明·王稚登
君怀一片心,皎如春江月。
推心置人腹,安得有胡越。
双锷雌雄龙,报恩未出匣。
季布诚小诺,朱家非大侠。 -
6.《增翟丈四首(以下《燕市后集》,隆庆丁卯)》 明·王稚登
长安多青楼,月出吹笙竽。
上有倡家妇,下有酒家胡。
十五十六人,双双笑当垆。
齐姬善击鞠,燕姬善摴蒲。