-
1.《匏有苦叶》 先秦·佚名
匏有苦叶,济有深涉。
深则厉,浅则揭。
有瀰济盈,有鷕雉鸣。
济盈不濡轨,雉鸣求其牡。
雍雍鸣雁,旭日始旦。
士如归妻,迨冰未泮。
招招舟子,人涉卬否。
人涉卬否,卬须我友。 -
2.《秋夜斋居怀唐泰》 未知·王偁
高梧月未出,暝色疏烟里。
雍雍鸣雁来,声在秋塘水。
孤灯卷帘坐,寒影对窗几。
青空吹微霜,瑟瑟动轻苇。
援琴不成音,感别在千里。
谁值晨风翰,淮波盼游鲤。 -
3.《旅兴(四十首)》 明·刘基
吾观穹壤间,万变皆有穷。
何如顺天道,原始以知终。
清晨揽衣起,絺绤生秋风。
雍雍鸣雁来,灼灼酸枣红。
怅焉念所思,悲感集予衷。
佳期在何许,瑶草成枯蓬。
伫立望日月,劳心极忡忡。
¤ -
4.《卷阿》 先秦·佚名
有卷者阿,飘风自南。
岂弟君子,来游来歌,以矢其音。
伴奂尔游矣,优游尔休矣。
岂弟君子,俾尔弥尔性,似先公酋矣。 -
5.《送杨寘序》 宋·欧阳修
予尝有幽忧之疾,退而闲居,不能治也。
既而学琴于友人孙道滋,受宫声数引,久而乐之,不知其疾之在体也。
夫疾,生乎忧者也。
药之毒者,能攻其疾之聚,不若声之至者,能和其心之所不平。 -
6.《东平旅游,奉赠薛太守二十四韵》 唐·高适
颂美驰千古,钦贤仰大猷。
晋公标逸气,汾水注长流。
神与公忠节,天生将相俦。
青云本自负,赤县独推尤。 -
7.《答赵景猷》 魏晋·曹摅
越登关阻。
踰历山川。
峻阜隆崇。
流水泉泫。 -
8.《北斋》 宋·叶适
频年寄全吴,廨宇杂营保。
前厅久倾压,后舍岌欹倒。
常因霖雨后,壁坏不容扫。
跳蛙浴漏潴,野穀媚穿杲。 -
9.《寒夜谣(二首)》 明·刘基
今夕何夕,岁聿其徂。
草木雕落,山川萦纡。
瞻彼鸿雁,拂翼天衢。
雍雍和鸣,载悠载徐。
虽无羽翰,心与之俱。
华月出云,青镫在隅。
歌以写怀,云何其旴 -
10.《上册宝十三首》 宋·真宗
[太簇徽二奏]雍纩在宫,翼翼在庭。
灯相休嘉,肃雍和鸣。
神嗜饮食,明德惟声。
绥我思马,式燕以宁。