-
1.《宦官妾妇词》 元·杨维桢
君不见天宝时,云雨丧师君不知。
宦官高力士,独为君言之。
力士忧国岂可卑?又不见,建炎春,盗炎真州君不闻。
宦官郤成章,上疏疵大臣。 -
2.《太上感应篇》 宋·李昌龄
太上曰:祸福无门,唯人自召。
善恶之报,如影随形。
是以天地有司过之神依人所犯轻重,以夺人算。
算减则贫耗,多逢忧患,人皆恶之,刑祸随之,吉庆避之,恶星灾之,算尽则死。 -
3.《秦妇吟》 唐·韦庄
中和癸卯春三月,洛阳城外花如雪。
东西南北路人绝,绿杨悄悄香尘灭。
路旁忽见如花人,独向绿杨阴下歇。
凤侧鸾欹鬓脚斜,红攒黛敛眉心折。 -
4.《题邮亭壁歌》 明·金华宋氏
邮亭咫尺堪投宿,手握亲姑憩茅屋。
抱薪就地旋铺摊,支颐相向吞声哭。
旁人问我是何方,俯首哀哀诉衷曲。
妾家祖居金华府,海道曾为上千户。 -
5.《秦妇吟》 唐·韦庄
中和癸卯春三月,洛阳城外花如雪。
东西南北路人絶,绿杨悄悄香尘灭。
路旁忽见如花人,独向绿杨阴下歇。
凤侧鸾欹鬓脚斜,红攒黛敛眉心折。 -
6.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
7.《虞美人》 明·吴鼎芳
营门飒飒惊风雨,一片楚歌中夜起。
拔山力尽霸业空,八千子弟淮河水。
腰间宝剑无精光,神龙变作魑魅语。
美人宛转其奈何,啼痕尽染征袍紫。 -
8.《雹》 宋·戴埴
玄默执徐岁,月律终无射。
京师连雨雹,小者如弹,大者如拳。
林柯叶乱下, -
9.《元和圣德诗》 唐·韩愈
皇帝即阼,物无违拒。
曰旸而旸,曰雨而雨。
维是元年,有盗在夏。 -
10.《长安宫女行》 明·韩邦靖
长安城头夜二鼓,力士敲门称太府。
为道君王巡幸势,选取娇娥看歌舞。
应酬未得话从容,阶除早已人三五。
仓皇便欲将我行,那肯相留到天曙。 -
11.《檄中原》 宋·陈宓
大哉我宋得天下,仁比三代泽过之。
太祖太宗贻典则,真宗仁考父母慈。
熙丰足国振百度,要使宇内无蛮夷。
哲宗元佑建皇极,敬用贤哲如蓍龟。 -
12.《中秋西湖社集分韵得齐字一百韵》 明·虞淳熙
白月青莲社,文星远聚奎。
长庚秋映桂,太乙夜分藜。
峦色三台紫,峰形九曜低。
金牛须会女,张鹿不躔氐。 -
13.《古风五十九首》 唐·李白
其一
大雅久不作。
吾衰竟谁陈?
王风委蔓草。 -
14.《酬翰林白学士代书一百韵(此后江陵时作)》 唐·元稹
昔岁俱充赋,同年遇有司。
八人称迥拔,两郡滥相知。
逸骥初翻步,鞲鹰暂脱羁。
远途忧地窄,高视觉天卑。 -
15.《惆怅诗十二首》 唐·王涣
八蚕薄絮鸳鸯绮,半夜佳期并枕眠。
钟动红娘唤归去,对人匀泪拾金钿。
李夫人病已经秋,汉武看来不举头。
得所浓华销歇尽,楚魂湘血一生休。 -
16.《夏日闺怨》 唐·蔡瑰
桃径李蹊绝芳园,炎氛炽日满愁轩。
枝上鸟惊朱槿落,池中鱼戏绿蘋翻。
君恋京师久留滞,妾怨高楼积年岁。 -
17.《夏日闺怨》 唐·蔡瑰
桃径李蹊绝芳园,炎氛炽日满愁轩。
枝上鸟惊朱槿落,池中鱼戏绿蘋翻。
君恋京师久留滞,妾怨高楼积年岁。 -
18.《吴民女》 宋·陈润道
吴民嗜钱如嗜饴,天属之爱亦可移。
养女日夜望成长,长成未必为民妻。
百金求师教歌舞,便望将身赡门户。
一家饱暖不自怜,傍人视之方垂涎。